baskı demo 2

FFilozof, bir pedagog ya da eğitim bilimci değildir. Fakat
onun eğitim üzerine yaptığı eleştiriler, aslında toplum anlayışı
ve siyaset felsefesinden kaynaklanır (Rancière, 2007). Meraklısına
bir ipucu… Kendisi ünlü sosyolog Louise Althusser’in
en iyi öğrencilerinden olan J. Rancière, hocasıyla yollarını,
onun “öğrencinin kendisini ilgilendiren konulardaki ödevlerini
yapmadan, başka mevzularla uğraşmaması gerektiğine dair”
bildirisinden sonra ayırmıştır. L. Althusser’e göre, “Öğretmenin
işlevi kesin bilgiyi, bu bilgiye sahip olmayan öznelere aktarmaktır.”
J. Rancière ise teorisyenin kitleler adına konuşmasına
imkân veren bu tür bir konumun, nihayetinde, bilginin saf varlığını
ve daha önemlisi bu bilgiye sahip olanların üstün itibarlarını
meşrulaştırmaktan başka bir işlevinin olmadığını düşünmüştür.
Ona göre hocasının bu meyandaki söylemleri Marksist
düşüncesinin tam aksine “seçkinci”dir. Seçkincilik ise eşitliğin
en büyük düşmanıdır (Rancière, 2006).
Samsun E ğ i t i m
“Eğer çocuk kitaptaki akıl
yürütmeyi anlayamıyorsa,
öğreticinin gösterdiği akıl
yürütmeyi nasıl anlayacaktır?
Bu döngüde öğrenci artık kendi
başına öğrenemeyen ve sürekli
başkasına muhtaç biri haline
gelmez mi?”
Yasemin ÖNER
Atakum Atatürk Ortaokulu
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmeni
KAYNAKÇA
1. Dobra, S., Cahil Hoca Zihinsel Özgürleşme
Üstüne Beş Ders. (2017) PESA International
Journal of Social Studies, Vol:3,
Issue:2, 210-211.
2. Rancière, J., Cahil Hoca. (Metis
Yayınları, İstanbul 2014).
3. Rancière, J., Siyasalın Kıyısında.
(Metis Yayınları, İstanbul
2007).
4. Rancière, J., Uyuşmazlık,
Politika ve Felsefe. (Aralık Yayınları,
İstanbul 2006).
75