Inżynieria Ekologiczna Nr 2
Inżynieria Ekologiczna Nr 2
Inżynieria Ekologiczna Nr 2
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Jan Hupka<br />
124<br />
IN¯YNIERIA EKOLOGICZNA NR 2<br />
PROJEKTOWANIE SEPARATORÓW KOALESCENCYJNYCH<br />
DO ODOLEJANIA WÓD I ŒCIEKÓW<br />
Wprowadzenie<br />
Obok skutecznoœci i wszechstronnoœci zastosowania, metody odolejania œcieków powinny<br />
charakteryzowaæ siê:<br />
– maksymalnym odzyskiem jak najmniej zanieczyszczonej fazy olejowej,<br />
– bezciœnieniowym prowadzeniem procesu,<br />
– jak najmniejsz¹ iloœci¹ powstaj¹cych odpadów.<br />
Wy¿ej wymienione uwarunkowania, wp³ywaj¹ce niew¹tpliwie na koszt prowadzenia<br />
procesu, spe³niane s¹ w metodzie koalescencji w z³o¿u. Odolejacze koalescencyjne s¹ szeroko<br />
stosowane w praktyce. Stanowi¹ przyk³ad techniki separacyjnej przyjaznej œrodowisku,<br />
gdy¿ nie licz¹c okresowej wymiany zaolejonego z³o¿a, w procesie nie dochodzi do<br />
generowania odpadów.<br />
Istota odolejania<br />
W odolejaniu wód problemy technologiczne napotyka siê przede wszystkim dla emulsji<br />
zawieraj¹cych kropelki oleju o przeciêtnej œrednicy nie wiêkszej ni¿ 20 mm (charakterystycznej<br />
dla emulsji wtórnych), co odpowiada najczêœciej zawartoœci fazy zdyspergowanej<br />
poni¿ej 0,1% wag. [1]. Emulsje grubozdyspergowane, ulegaj¹ rozdzia³owi w odstojnikach,<br />
w razie potrzeby zaopatrzonych w pakiety p³yt równoleg³ych, i z regu³y nie przysparzaj¹<br />
wiêkszych trudnoœci z separacj¹.<br />
Deemulgowanie nale¿y zawsze odnosiæ do warunków prowadzenia procesu odwrotnego,<br />
tzn. emulgowania. Wzajemne dyspergowanie faz ciek³ych jest koniecznoœci¹ technologiczn¹<br />
(np. w ekstrakcji, w czasie czyszczenia zbiorników, których zawartoœæ nie rozpuszcza<br />
siê w wodzie, emulsyjnym ch³odzeniu obrabianych maszyn) lub te¿ jest efektem ubocznym<br />
licznych procesów. Eliminuj¹c czynnik stabilizuj¹cy emulsjê mo¿na doprowadziæ do<br />
rozdzia³u faz, bowiem uk³ady zdyspergowane s¹ termodynamicznie nietrwa³e. Zasadnicza<br />
trudnoœæ odolejania polega w³aœnie na nieznajomoœci warunków emulgowania, która czêstokroæ<br />
nastêpuje daleko od miejsca oczyszczania œcieków. Dla wiêkszoœci emulsji spotykanych<br />
w wodach odpadowych ró¿nica gêstoœci fazy ciek³ej i zdyspergowanej wystarcza do<br />
ca³kowitego ich rozdzia³u po up³ywie pewnego czasu. Z punktu widzenia technologii odolejania<br />
wód i œcieków czas ten jest zbyt d³ugi, aby poprzestaæ na sedymentacji grawitacyjnej.<br />
W uk³adzie dwufazowym, jaki stanowi emulsja, koalescencja przebiega samorzutnie<br />
do momentu osi¹gniêcia równowagi termodynamicznej, czyli utworzenia dwu oddzielnych<br />
warstw cieczy. Zawê¿aj¹c rozwa¿ania do rozpatrywanej w pracy emulsji typu olej w wodzie,