Inżynieria Ekologiczna Nr 2

TECHNOLOGIE ODOLEJANIA GRUNTÓW, ODPADÓW, ŒCIEKÓW
Tabela 3. W³aœciwoœci fizyczne destylatów 390-500 °C
:áD FLZR FL
* VWR ü Z q& PDV
/HSNR ü F6W
Z q&
Z q&
/LF]ED NZDVRZD PJ .2+ J
/LF]ED &RQUDGVRQD PDV
3RSLyá PDV
'HVW\ODFMD SUy QLRZD q&
Y Y
Y Y
Y Y
Y Y
Y Y
Y Y
NRQLHF
SR]RVWDáR ü J
Tabela 4. Dane 1 H NMR
'\VWU\EXFMD SURWRQyZ
+$
+D
+1
+E
+J
'HVW\ODW\ q& ] ROHMyZ SU]HSUDFRZDQ\FK
7LWDQ 6XSHULRU 6KHOO +HOL[ &DVWURO *7;
7LWDQ 6XSHULRU 6KHOO +HOL[ &DVWURO *7;
2U\J 'HVW 2U\J 'HVW 2U\J 'HVW
chetniaj¹cych w destylatach. Te ostatnie wykazuj¹ równie¿ niewielki odczyn kwaœny, ma³e
iloœci substancji koksotwórczych i brak sk³adników popio³owych.
Badania 1 H NMR (tab. 4) wskazuj¹ na ma³y udzia³ wêglowodorów aromatycznych w
badanych olejach (%H A 1¸1,9). G³ównymi elementami struktury olejów s¹ rozga³êzione
³añcuchy alifatyczne. W porównaniu do wyjœciowych olejów, w destylatach wzrasta udzia³
fragmentów aromatycznych, co potwierdzaj¹ wyniki badañ zawartoœci WWA.
Wielopierœcieniowe wêglowodory aromatyczne (WWA) w olejach oryginalnych
i frakcjach 390-500 °C wydzielonych z olejów przepracowanych
Badania wykonano w Instytucie Chemicznej Przeróbki Wêgla w Zabrzu, stosuj¹c chromatograf
gazowy Fisons 8160 z kolumna kapilarn¹ DB-5 i detektorem FID. Jako wzorce
wewnêtrzne stosowano: trifenylometan i 9,10-difenyloantracen. Wyniki badañ podano w
tabeli 5.
W ¿adnym z badanych olejów nie stwierdzono obecnoœci naftalenu, a acenaftylen i
acenaften by³y obecne tylko w oryginalnym Castrolu. Niewielkie iloœci tych po³¹czeñ mog¹
wystêpowaæ w „ogonach paliwowych” [9]. Oryginalne oleje do silników z zap³onem iskro-
83