Inżynieria Ekologiczna Nr 2
Inżynieria Ekologiczna Nr 2
Inżynieria Ekologiczna Nr 2
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
50<br />
IN¯YNIERIA EKOLOGICZNA NR 2<br />
p³aszczu zbiornika pozostawiono otwór o szerokoœci oko³o 12 m umo¿liwiaj¹cy wjazd samochodami<br />
samo wy³adowczymi na dno zbiornika i do wiaty.<br />
Wody opadowe z dachu wiaty i dna zbiornika odprowadzono do lokalnej przepompowni<br />
i przepompowywane na oczyszczalniê Rafinerii. Dojazd do zbiornika i wiaty umo¿liwia<br />
droga tymczasowa wykonana z prefebrakowanych p³yt betonowych po³¹czona z sieci¹ dróg<br />
oczyszczalni.<br />
W bezpoœrednim otoczeniu zbiornika nie wystêpuj¹ instalacje podziemne lub naziemne.<br />
Energia elektryczna potrzebna dla zasilania pomp powietrznych i wodnych doprowadzona<br />
jest lini¹ tymczasow¹ napowietrzn¹ do rozdzielni budowlanej planowanej dla remontu<br />
zbiornika stalowego. Na czas prowadzenia prac oczyszczaj¹cych grunty i osady rozdzielnia<br />
zostanie wykorzystana do zasilania pomp powietrznych i wodnych.<br />
Stanowisko mikrobiologicznego oczyszczania gruntów i osadów zajmuje oko³o<br />
245 m2 to jest oko³o 100% powierzchni wiaty i posiada wymiary 22,90 ´ 10,80 m.. Stanowisko<br />
pomp powietrznych zlokalizowano na zewn¹trz wiaty w specjalnym kontenerze zlokalizowanym<br />
przy po³udniowo-zachodnim naro¿u wiaty w bezpoœredniej bliskoœci biofiltra<br />
powietrza. Biofiltr powietrza o wymiarach 2,50 ´ 10,80 ´ 1,40 m wykonano za po³udniowo-zachodni¹<br />
œcian¹ szczytow¹ wiaty.<br />
Bezpoœrednio na dnie zbiornika wykonano standartow¹ instalacjê powietrzn¹ s³u¿¹c¹<br />
do napowietrzania pryzmy i odci¹gania zu¿ytego powietrza. Instalacjê powietrzn¹ pod³¹czono<br />
do kontenera w którym zlokalizowano stanowiska pomp powietrznych i uk³ady automatycznego<br />
sterowania. Do utrzymania w³aœciwej wilgotnoœci pryzmy oczyszczanego gruntu<br />
wykonano przestawn¹ instalacjê zraszania.<br />
Stanowisko przyjmowania i przygotowania zaolejonych mas do procesów biodegradacji<br />
usytuowano w zbiorniku stalowym pomiêdzy jego p³aszczem, a œcian¹ wschodni¹<br />
wiaty. Wymiary stanowiska to oko³o 22 ´ 6 m, co daje powierzchniê oko³o 130 m2 i pozwala<br />
przyj¹æ jednorazowo oko³o 200 Mg zanieczyszczonego gruntu.<br />
Na stanowisko przyjmowania zaolejonych mas i osadów dowo¿ono wywrotkami materia³<br />
do oczyszczenia, który by³ dwojakiego rodzaju: 1 – szlamy z do³ów b³otnych, 2 – ziemia<br />
zanieczyszczona ropopochodnymi z terenu rafinerii. Do zanieczyszczonej ziemi przywo¿onej<br />
samochodami dodawano po¿ywki niezbêdne dla ¿ycia mikroorganizmów oraz inne<br />
dodatki wynikaj¹ce z receptury opracowanej w laboratorium. Stosowane po¿ywki stanowi¹<br />
zwi¹zki dobrane w odpowiednich proporcjach. W przypadku dostarczenia ziemi zwiêz³ej<br />
konieczne by³o wprowadzenie dodatków spulchniaj¹cych w postaci wiór drzewnych lub<br />
kory. Po równomiernym zmieszaniu dodatków z zanieczyszczon¹ ziemi¹ przewo¿ono j¹ na<br />
stanowisko oczyszczania i uk³adano w pryzmie.<br />
Technologia biodegradacji ropopochodnych<br />
Szlamy z „do³ów b³otnych” przed dostarczeniem na stanowisko przyjmowania wydobywano<br />
kopark¹ podsiêbiern¹ na pobocze w celu ods¹czenia wolnych frakcji olejowych.<br />
Po ods¹czeniu i przewiezieniu na stanowisko przygotowania materia³u pobierano próbki<br />
osadu do badañ laboratoryjnych. Pod wzglêdem stê¿enia zanieczyszczeñ dostarczany mate-