Inżynieria Ekologiczna Nr 2

TECHNOLOGIE ODOLEJANIA GRUNTÓW, ODPADÓW, ŒCIEKÓW
nych oraz w wyniku zatrzymania zawiesin cia³ sta³ych [8]. Koalescencja emulsji wtórnych
zachodzi we wstêpnym stopniu odolejania w niewielkim wymiarze. Drugie z³o¿e mog¹ stanowiæ
ziarna polietylenowe o œrednicy od 1 mm do 1,5 mm, b¹dŸ luŸno upakowane (e = 0,94)
z³o¿e w³ókniste. Kolejne z³o¿e bêdzie wy³¹cznie w³ókniste. Jak zostanie wykazane póŸniej,
instalacja nie bêdzie mia³a wiêcej ni¿ 3 stopnie odolejania koalescencyjnego.
Z górnego wykresu na rysunku 1 wynika, ¿e w kolejnych z³o¿ach ulegaj¹ koalescencji
coraz liczniejsze krople, natomiast maleje strumieñ objêtoœci oleju (rys. 2), st¹d czêstotliwoœæ
odprowadzania oleju z poszczególnych bloków separatora maleje. Z ka¿dego z³o¿a
koalescencyjnego oczekuje siê kropel oleju o takiej wielkoœci, aby mog³o nast¹piæ ich
oddzielenie wskutek sedymentacji. Znaczy to, ¿e w emulsji opuszczaj¹cej z³o¿e I powinny
znajdowaæ siê krople oleju o œrednicy wiêkszej od 300 mm i mniejszej od 30 mm, a z³o¿e II
- wiêksze od 300 mm i mniejsze od 15 mm. Obecnoœæ kropel o wymiarach poœrednich mo¿e
spowodowaæ przyspieszone zatykanie z³o¿a II i z³o¿a III.
Strumieñ objêtoœci emulsji
Doln¹ granic¹ wydajnoœci separatorów koalescencyjnych, szczególnie stosowanych w
niektórych uk³adach ekstrakcyjnych, jest wydajnoœæ urz¹dzeñ laboratoryjnych. W odolejaniu
œcieków od ok. 500 dm 3 /h - stosuje siê z³o¿e cylindryczne (w postaci wymienialnych wk³adów).
Naj³atwiej jest sterowaæ procesem regeneracji z³o¿a i dozowania deemulgatorów stosuj¹c
pojedynczy wk³ad o wydajnoœci do 5 m 3 /h, b¹dŸ dwa wk³ady (do 10 m 3 /h) pracuj¹ce
równolegle w jednym stopniu oczyszczania. Górn¹ granic¹ stosowania separatorów przemys³owych
bez regeneracji jest mno¿enie elementów koalescencyjnych, b¹dŸ ca³ych instalacji.
Bardzo liczne, zaolejone strumienie wód (przed zmieszaniem z innymi œciekami)
powstaj¹ w iloœciach nie wiêkszych ni¿ 240 m 3 /dobê, co pozwala do ich oczyszczania
stosowaæ instalacje o wydajnoœci 10 m 3 /h (w powi¹zaniu z ewentualnym retencjonowaniem
œcieków). U wielu Ÿróde³ powstawania zaolejonych wód mo¿na zainstalowaæ separator
koalescencyjny nie dopuszczaj¹c w ten sposób do zanieczyszczenia olejami wiêkszego
strumienia œcieków.
Wysokoœæ i obci¹¿enie z³o¿a koalescencyjnego
Obok wzglêdów procesowych, na wysokoœæ z³o¿a maj¹ wp³yw wzglêdy eksploatacyjne,
przede wszystkim zaœ dopuszczalny ca³kowity spadek ciœnienia na z³o¿u [8]. Przyjêcie
dopuszczalnego spadku ciœnienia na ca³ej instalacji w granicach 0,5-1,0·10 5 Pa wynika nie
tyle z kosztów przet³aczania emulsji, ile z pog³êbiaj¹cej siê dyspersji oleju w pompie ze
wzrostem ciœnienia t³oczenia. Dla przyk³adu przedstawiono na rysunku 3 wyniki badañ w³asnych
rozk³adu wielkoœci kropel oleju w dwustopniowej pompie odœrodkowej. Ze wzrostem
ciœnienia t³oczenia powy¿ej 0,8·10 5 Pa istotnie wzrasta liczba ma³ych kropelek, charakterystycznych
dla emulsji wtórnych. Z tego te¿ wzglêdu do przet³aczania zaolejonych
œcieków nale¿y stosowaæ pompy powoduj¹ce mniejsz¹ turbulencjê, np. pompy œlimakowe.
Opory t³oczenia limituj¹ liczbê stopni koalescencji. Zak³adaj¹c ca³kowity spadek ciœnienia
równy 0,95·10 5 Pa, oraz odejmuj¹c 0,2·10 5 Pa na wysokoœæ podnoszenia i opory w
przewodach, ograniczone spadki ciœnienia na trzech z³o¿ach bêd¹ nastêpuj¹ce: z³o¿e ziarniste
I: 0,1-0,15·10 5 Pa, z³o¿e ziarniste II: 0,2-0,25·10 5 Pa, z³o¿e w³ókniste 0,35-0,4·10 5 Pa.
127