Cieplne właściwości dynamiczne grzejnika podłogowego
Cieplne właściwości dynamiczne grzejnika podłogowego
Cieplne właściwości dynamiczne grzejnika podłogowego
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Cieplne</strong> <strong>właściwości</strong> <strong>dynamiczne</strong> <strong>grzejnika</strong> <strong>podłogowego</strong><br />
Tab. 8.3.<br />
Zestawienie statystyk zgodności wyników uzyskanych z obliczeń poszczególnymi metodami<br />
z wynikami pomiarów eksperymentalnych. Źródło: opracowanie własne.<br />
Dynamiczna<br />
metoda<br />
trapezów<br />
116<br />
Człon inercyjny<br />
II rzędu<br />
z opóźnieniem<br />
Metoda<br />
elementów<br />
skończonych<br />
Współczynnik korelacji [ - ] 0,9998 0,9926 0,9860<br />
Kwadrat współczynnika korelacji [ - ] 0,9996 0,9852 0,9722<br />
Maksymalne odchylenie dodatnie [ K ] 0,80 0,34 0,90<br />
Maksymalne odchylenie ujemne [ K ] -0,26 -1,15 -0,08<br />
Jak wynika z zestawionych powyżej danych, najwyższe dokładności obliczeń<br />
osiągnięto za pomocą <strong>dynamiczne</strong>j metody trapezów. Maksymalne odchylenie wartości<br />
temperatury powierzchni podłogi w stosunku do wyników osiągniętych w pomiarach<br />
wykonanych na stanowisku doświadczalnym nie przekroczyły wartości 0,8 K. Niewiele<br />
większe odchylenie zanotowano przy zastosowaniu metody elementów skończonych.<br />
Wyniosła ona 0,9 K. Obliczenia wykonane za pomocą równania charakterystycznego dla<br />
członu inercyjnego II rzędu z opóźnieniem obarczone były największym błędem, sięgającym<br />
1,15 K. Różnice wartości temperatury powierzchni podłogi <strong>grzejnika</strong> w końcowym stanie<br />
ustalonym – dla wszystkich zastosowanych metod – nie przekraczały wartości 0,4 K.<br />
Zawarte w tabeli 8.2. wartości odchyleń czasów osiągania poszczególnych poziomów<br />
zmiany temperatury, obliczone za pomocą zmodyfikowanej metody trapezów, osiągnęły<br />
bardzo dobre wartości nie przekraczające 1%. Równanie charakterystyczne członu<br />
inercyjnego II rzędu z opóźnieniem, symulujących to samo wymuszenie, pozwoliło na<br />
osiągnięcie poszczególnych poziomów temperatury z dokładnością na poziomie 7%.<br />
Największe rozbieżności pomiędzy czasem osiągnięcia stanu ustalonego dla opisanego<br />
wymuszenia <strong>grzejnika</strong> <strong>podłogowego</strong> osiągnięto przy zastosowaniu metody elementów<br />
skończonych.<br />
Porównując wyniki dokładności obliczeń zarówno w warunkach statycznych, jak i<br />
dynamicznych należy stwierdzić, że najwyższą dokładność wyników osiągnięto za pomocą<br />
autorskiej zmodyfikowanej metody trapezów.
Change language