Cieplne właściwości dynamiczne grzejnika podłogowego

5.5. Metoda Missenarda
Missenard przyjął następujące założenia upraszczające:
Cieplne właściwości dynamiczne grzejnika podłogowego
– spadek temperatury w wężownicy grzejnika podłogowego jest niewielki (5 ÷ 10K),
w związku z czym można przyjąć, że wartości temperatury na powierzchni sąsiednich
przewodów są sobie równe,
– w związku z pomijalnie małym spadkiem temperatury w wężownicy pomija się
transport ciepła wzdłuż osi przewodów,
– jako element grzejny traktowana jest warstwa betonu o grubości równej średnicy
zewnętrznej przewodów grzejnych dz.
Profesor Wasilewski w pracy [143], opierając się na metodzie Missenarda,
zaproponował sposób obliczania gęstości strumienia ciepła oddawanego przez grzejnik
promieniujący:
albo też:
gdzie:
⎡ W ⎤
( hk
+ hr
) ⋅ ( ts
− t ) ⎢
⎣m
⎥
(5.48)
⎦
q = i 2
⎛ t
U ⋅
⎜
⎝
45
+ t p ⎞ ⎡ W
− t
⎟
2 ⎢
⎠ ⎣m
z
q = i 2
hk – współczynnik przejmowania ciepła przez konwekcję, [W/m 2 ·K],
hr – współczynnik przejmowania ciepła przez promieniowanie, [W/m 2 ·K],
ts – średnia temperatura powierzchni grzejnika, [°C],
ti – średnia temperatura powietrza w pomieszczeniu ogrzewanym przez grzejnik
podłogowy, [°C],
tz – temperatura czynnika zasilającego grzejnik podłogowy, [°C],
tp – temperatura czynnika powracającego z grzejnika podłogowego, [°C],
U – współczynnik przenikania ciepła, [W/m 2 ·K].
⎤
⎥
⎦
(5.49)