Cieplne właściwości dynamiczne grzejnika podłogowego
Cieplne właściwości dynamiczne grzejnika podłogowego
Cieplne właściwości dynamiczne grzejnika podłogowego
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Cieplne</strong> <strong>właściwości</strong> <strong>dynamiczne</strong> <strong>grzejnika</strong> <strong>podłogowego</strong><br />
gdzie:<br />
ρ – gęstość substancji [kg/m 3 ],<br />
h – entalpia właściwa [kJ/kg],<br />
qv – wydajność objętościowa źródła ciepła [W/m 3 ],<br />
τ – czas [s].<br />
Równanie bilansu energii wewnętrznej dla objętości kontrolnej ma następującą postać:<br />
∂<br />
∂τ<br />
∫<br />
V<br />
∫<br />
ρudV<br />
= − ρuw⋅<br />
ndA −<br />
A<br />
∫ ρp<br />
dV − ∫ q ⋅ ndA + ∫ qV<br />
dV + ∫<br />
V A<br />
V<br />
V<br />
54<br />
Dν<br />
Dt<br />
ΦdV<br />
(6.6)<br />
Przeanalizowano ogólne równanie bilansu energii wewnętrznej dla gazów, cieczy lub<br />
ciał stałych przemieszczających się z prędkością w. Całka z lewej strony równania (6.6)<br />
przedstawia zmiany energii wewnętrznej zawartej w objętości kontrolnej V w czasie.<br />
Pierwszy człon po prawej stronie charakteryzuje strumień energii wewnętrznej dopływającej<br />
do objętości kontrolnej, odniesionej do jednostki czasu. Po uwzględnieniu równania ciągłości<br />
(6.5) drugi wyraz po prawej stronie można wyrazić następująco:<br />
−<br />
∫<br />
V<br />
Dν<br />
p Dρ<br />
ρ p dV = − ∫ dV = − ∫ p(<br />
∇ ⋅ w)<br />
dV<br />
(6.7)<br />
Dt ρ Dt<br />
V<br />
Odwracalna moc sprężania jest zużywana na zmianę gęstości czynnika ρ i przyczynia<br />
się do zmiany energii wewnętrznej zawartej w objętości kontrolnej V.<br />
Trzeci wyraz po prawej stronie równania to strumień energii przekazywany przez<br />
przewodzenie. Czwarty wyraz przedstawia moc objętościowych źródeł ciepła o gęstości qv,<br />
która może być funkcją położenia r, temperatury T lub czasu τ. Funkcja dyssypacji Φ jest<br />
nieodwracalną mocą sił lepkości oddziałujących na poruszające się cząstki płynu.<br />
Korzystając z twierdzenia Gaussa – Ostrogradskiego zastosowanego do pierwszego<br />
i trzeciego wyrazu po prawej stronie oraz po uwzględnieniu (6.7) otrzymuje się:<br />
−<br />
∫<br />
V<br />
⎡ ∂<br />
⎢<br />
⎣∂τ<br />
( ρu)<br />
+ ∇ ⋅(<br />
ρuw)<br />
+ p(<br />
∇ ⋅ w)<br />
+ ∇ ⋅ q&<br />
− q&<br />
− Φ dV = 0<br />
Gdy V→0, wówczas równanie (6.8) przyjmuje postać:<br />
∂<br />
∂τ<br />
( ρu)<br />
+ ∇ ⋅(<br />
ρuw)<br />
= −∇ ⋅ q&<br />
+ q&<br />
+ Φ<br />
V<br />
V<br />
V<br />
⎤<br />
⎥<br />
⎦<br />
(6.8)<br />
(6.9)