<strong>Cieplne</strong> <strong>właściwości</strong> <strong>dynamiczne</strong> <strong>grzejnika</strong> <strong>podłogowego</strong> Rys. 8.2. 34,00 32,00 30,00 Dynamiczna metoda trapezów Człon inercyjny II rzędu z opóźnieniem 28,00 Porównanie przebiegu temperatury powierzchni <strong>grzejnika</strong> <strong>podłogowego</strong> obliczone różnymi metodami przy wyłączeniu <strong>grzejnika</strong> <strong>podłogowego</strong>. Źródło: opracowanie własne. Metoda elementów skończonych Pomiary rzeczywiste 26,00 118 24,00 Temperatura powierzchni podłogi [ ºC ] 22,00 20,00 0:00 2:00 4:00 6:00 8:00 10:00 12:00 14:00 16:00 18:00 20:00 Czas [ h ]
<strong>Cieplne</strong> <strong>właściwości</strong> <strong>dynamiczne</strong> <strong>grzejnika</strong> <strong>podłogowego</strong> W tablicy 8.6. podano podstawowe statystyki zgodności wyników osiągniętych drogą symulacyjną z wynikami pomiarów eksperymentalnych, dla wymuszenia w układzie wyłączenia <strong>grzejnika</strong> <strong>podłogowego</strong>. Tab. 8.6. Zestawienie statystyk zgodności wyników uzyskanych z obliczeń poszczególnymi metodami z wynikami pomiarów eksperymentalnych, przy wyłączeniu <strong>grzejnika</strong> <strong>podłogowego</strong>. Źródło: opracowanie własne. Dynamiczna metoda trapezów 119 Człon inercyjny II rzędu z opóźnieniem Metoda elementów skończonych Współczynnik korelacji [ - ] 0,9951 0,9931 0,9979 Kwadrat współczynnika korelacji [ - ] 0,9902 0,9862 0,9957 Maksymalne odchylenie dodatnie [ K ] 0,39 0,13 0,48 Maksymalne odchylenie ujemne [ K ] -0,33 -0,60 -0,07 W przypadku wymuszenia cieplnego w postaci wyłączenia <strong>grzejnika</strong> <strong>podłogowego</strong> najmniejsze odchylenia wartości temperatury powierzchni podłogi pomiędzy wynikami obliczonymi metodami analitycznymi a zmierzonymi na stanowisku pomiarowym osiągnięto dla metody trapezów w ujęciu dynamicznym. Błąd bezwzględny odchylenia nie przekraczał 0,4 K. W przypadku dwóch pozostałych metod osiągnięte wyniki charakteryzowały się równie dobrą zbieżnością i rozbieżności te nie przekraczają: dla metody elementów skończonych 0,5 K, natomiast dla równania charakterystycznego członu inercyjnego II rzędu z opóźnieniem 0,6 K. We wszystkich metodach wartości temperatury powierzchni podłogi <strong>grzejnika</strong>, osiągnięte w stanie ustalonym, nie różniły się więcej niż 0,25 K. Własności <strong>dynamiczne</strong>, przy wymuszeniu za pomocą wyłączenia <strong>grzejnika</strong> <strong>podłogowego</strong>, najdokładniej opisuje metoda trapezów w ujęciu dynamicznym. Rozbieżności w czasie osiągania poszczególnych poziomów temperaturowych nie przekraczały 5%. Metoda elementów skończonych, zaimplementowana w programie FECHT, oraz równanie charakterystyczne członu inercyjnego II rzędu z opóźnieniem także charakteryzuje się podobną dokładnością i błąd w uzyskanych wynikach nie przekraczał 5%. Uwzględniając zarówno parametry statyczne, jak i <strong>dynamiczne</strong> <strong>grzejnika</strong> należy stwierdzić, że najlepszą zbieżność wyników uzyskuje się za pomocą zmodyfikowanej metody trapezów.