? ??????????? ???????????????? ??? ???????????? - the new users ...

22
τις µεταλλαγές και τον εκσυγχρονισµό της σκέψης
που συντελέσθηκε και στον χώρο και της
εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς τα τελευταία χρόνια.
Ισχυρίζοµαι, ότι η «Πρωτοβουλία» ήταν µία
υποδειγµατική Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ)
µε διεθνή δράση. 1 Και µε όλα τα χαρακτηριστικά των
ΜΚΟ. Η πρώτη που γεννήθηκε στον χώρο της
εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς µε διεθνή
προσανατολισµό. Η ετέρα εξαίρεση, η επίσης
υποδειγµατική ΜΚΟ του «χώρου», το ∆ίκτυο
Προσφύγων και Μεταναστών, κινήθηκε στο
εσωτερικό.
Η «Πρωτοβουλία» πέτυχε να συνδέσει την
ελληνική εξωκοινοβουλευτική αριστερά µε τις
χιλιάδες χιλιάδων ανάλογες πρωτοβουλίες που
συνθέτουν πλέον το διεθνές τοπίο των διεθνών ΜΚΟ
και εκφράζουν τον ριζοσπαστισµό του 2006. Κάτι
που στο χώρο της επίσηµης αριστεράς είχαν επιτύχει
προηγουµένως η ΜΚΟ «Καραβάνι Αλληλεγγύης»
(πρωτοβουλία Αλ. Αλαβάνου), το «Παρατηρητήριο για
την Παγκοσµιοποίηση» (πρωτοβουλία Π. Τριγάζη) και
η ΜΚΟ «Ελληνική Επιτροπή ∆ιεθνούς ∆ηµοκρατικής
Αλληλεγγύης» (χώρος ΚΚΕ).
Β. Στις αρχές του καλοκαιριού του 2005, η
ευχάριστη έκπληξη έδειξε να απειλείται! Στο
ιδεολογικά γειτνιάζον µε την «Πρωτοβουλία» έντυπο,
µε τίτλο «Σήµατα Καπνού», εκδηλώθηκε έντονη
διαφωνία! Και µία έντονη εσωτερική –και όχι µόνο-
ιδεολογική µάχη ακολούθησε. Στην ουσία
συγκρούστηκε η σύγχρονη εξωκοινοβουλευτική
αριστερά, µε την απαρχαιωµένη εκδοχή της. Οι ιδέες
του χθες, µε τις ιδέες του σήµερα.
Υπήρχαν δυο σηµεία ρήξης. Αµφότερα µνηµεία
ενδιαφέροντος.
α. Οι «διαφωνούντες» κατήγγειλαν: 2
- Ότι συµφώνησαν, µόνο και µόνο, επειδή το σχολείο
θα ήταν «Ζαπατίστικο» (θα διαφωνούσαν, δηλαδή,
εαν ήταν κανονικό σχολείο)!
- Ότι η «Πρωτοβουλία» «µείωνε την πολιτική σηµασία»
που πρέπει να έχει η επαναστατική αλληλεγγύη!
- Ότι είχε δεξιό χαρακτήρα γιατί επέλεξε να συνεχίσει
«φτιάχνοντας µία …. Φαρµακαποθήκη ….όταν η υγεία
είναι πολιτικά ουδέτερη»!!
- Το κίνηµα των ΜΚΟ «κάποιοι µας συγχέουν µε τις
ανθρωπιστικές ΜΚΟ ή το… trendy κίνηµα του
Εθελοντισµού»!
- Την διαφορά µεταξύ «πολιτικής αλληλεγγύης και
ανθρωπιστικής βοήθειας. Οι ανθρωπιστικές ΜΚΟ
προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες των
ανθρώπων, ενώ η έµπρακτη πολιτική αλληλεγγύη
προσπαθεί να παράσχει τα µέσα για να συνεχίσουν τον
αγώνα τους. Έτσι αν ένα σχολείο χτίζεται για να
ικανοποιήσει την ανάγκη για παιδεία, αυτό είναι
ανθρωπιστική βοήθεια, ενώ όταν ένα σχολείο χτίζεται
για να µεγαλώσει τους εξεγερµένους του αύριο, που
θα συνεχίσουν τον αγώνα τους ώστε να κατοχυρώσουν
µεταξύ άλλων µια παιδεία όπως τη θέλουν, τότε είναι
πολιτική αλληλεγγύη. Η παροχή όπλων ή χρηµάτων
Rooster Review
για την αγορά τους θα ήταν πολιτική αλληλεγγύη,
αντίθετα δεν είναι προγράµµατα ύδρευσης, υγείας
κ.λπ. Κι αυτό γιατί καλύπτουν τις ίδιες τις ανάγκες των
ανθρώπων, η κάλυψη των οποίων σε µόνιµη βάση
είναι ακριβώς ένας από τους στόχους του πολιτικού
τους αγώνα»!
- Ότι η αλληλεγγύη ευνουχίζει τον αγώνα και
διευκολύνει το µεξικάνικο κράτος που τρίβει τα
χέρια του, αφού «κάνει τα στραβά µάτια και αφήνει
ΜΚΟ και αλληλέγγυους να προσφέρουν εκείνοι τη
βασική βοήθεια, εκτονώνοντας τις κοινωνικές πιέσεις
και τη συσσωρευµένη κοινωνική πίεση στην Τσιάπας».
β. Η δεύτερη κριτική εµφανίζεται υπογείως! Αφορά
τους ίδιους τους … Ζαπατίστας! Γιατί και αυτοί, µετά
τις νέες αποφάσεις της ηγεσίας τους, µοιάζουν να …
έχουν «ξεπουληθεί»! Ίσως γιατί τόλµησαν να
αναζητήσουν την ίδια ριζοσπαστικότητα που
κινητοποιεί και τις ΜΚΟ σε όλο τον κόσµο. Και
αρνούνται να αναµασούν τσιτάτα και να στρατεύονται
στην ένοπλη πάλη. Η καινοτόµα άποψη τους να µην
διεκδικήσουν την κεντρική εξουσία, αλλά «να
αλλάξουν τους ανθρώπους» (όπως έλεγε ο αρχηγός
τους, Μάρκος), επεκτάθηκε και σε καίριες πλευρές
της στρατηγικής τους. Και αυτά παραείναι µακριά
από τις παραδοσιακές απόψεις της
εξωκοινοβουλευτικής –και όχι µόνο- αριστεράς.
Γ. Ο Ιούνιος του 2005, επανέφερε την αισιοδοξία!
Το µεν περιοδικό έκλεισε, αλλά οι παραπάνω λογικές
δεν πέρασαν και δεν ανέστειλαν την δράση της ίδιας
της «Πρωτοβουλίας». Η δηµιουργία
φαρµακαποθήκης στην Τσιάπα, το έµβληµα των
ελλήνων «συµβιβασµένων», συνεχίζει να αποτελεί
επιδίωξη και να «ευνουχίζει» την –χαµένη-
επαναστατικότητα των ρεφορµιστών πλέον (;)
Ζαπατίστας. 3
Η ιδεολογική επίθεση κατά της εξωκοινοβουλευτικής
εκδοχής της ανανέωσης, δεν πέτυχε! Και οι
φίλοι µου, στον «χώρο», έχουν δίκαιο όταν «µου
µπαίνουν»! «Καµία σχέση δεν έχει η σύγχρονη
εξωκοινοβουλευτική αριστερά, µε τον σταλινισµό και
τον κρατισµό εκείνης της εποχής που γνώριζες», µου
εξηγεί ο Κώστας Φώλιας!
Και, ευτυχώς, µοιάζει να έχει δίκαιο!
———————————————————–
Η πρόσφατη ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας για
κινητοποίηση αλληλεγγύης προς τα θύµατα του τυφώνα στην
γη των Ζαπατίστας, επιβεβαιώνουν απολύτως την δράση της
ως υποδειγµατική ΜΚΟ (Εποχή, 13/11/05).
Τα εντός εισαγωγικών, προέρχονται όλα από τo ενδιαφέρον
σάιτ www.indymedia.gr
Παρακολουθώ από κοντά, αλλά και από απόσταση, την
υπόθεση της Πρωτοβουλίας για την Τσιάπα. Θυµάµαι δε
πολύωρες και ενδιαφέρουσες «συγκρούσεις» µε φίλους
διπλωµάτες στο Υπ. Εξωτερικών (που βρέθηκα ως Πρόεδρος
της «Επιτροπής για τις ΜΚΟ», επί Γ. Παπανδρέου). Η άποψη,
ότι η Πρωτοβουλία αποτελεί «υπόδειγµα διεθνούς δράσης µη
κυβερνητικής οργάνωσης» ξένιζε και σοκάριζε. Το ίδιο και η