? ??????????? ???????????????? ??? ???????????? - the new users ...
? ??????????? ???????????????? ??? ???????????? - the new users ...
? ??????????? ???????????????? ??? ???????????? - the new users ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
46<br />
φορολογικών ρυθµίσεων-διευκολύνσεων ή/και<br />
συµπράξεων κοινών δηµοσίων-ιδιωτικών έργων) στην<br />
εκπαίδευση-έρευνα η Ελλάδα φαίνεται να κάνει<br />
βήµατα προς τα πίσω. Παρόλο που τα τελευταία<br />
10-15 χρόνια ζούµε σε µια δίχως προηγούµενο<br />
κοινωνικοοικονοµική ευηµερία και σταθερότητα<br />
στην ανάπτυξη, αντί ν’αυξήσουµε το ποσοστό<br />
επενδύσεων στη γνώση όπως είναι το δέον κάνουµε<br />
τα πάντα για τη περαιτέρω σµίκρυνσή του. Αυτή τη<br />
στιγµή η ελληνική πολιτεία αντί ν’ασχολείται µε το<br />
µέλλον των παιδιών της φροντίζει να εξυπηρετεί µε<br />
κοντόφθαλµες πολιτικές πάγια συµφέροντα<br />
κοινωνικών οµάδων που θέλουν και την πίτα<br />
ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Και εδώ φυσικά<br />
µιλάω τις γνωστές οµάδες µονίµων δηµοσίων<br />
υπαλλήλων, πρόωρα συνταξιοδοτουµένων, αγροτών,<br />
ναυτεργατών, κλπ. Το γεγονός ότι το ∆ηµόσιο Χρέος<br />
ανεβαίνει χρόνο µε το χρόνο και ότι αυτοί που θα<br />
πληρώσουν το τίµηµα θα είναι οι επόµενες γενιές δε<br />
φαίνεται να το λογαριάζει κανένας. Ιδιαίτερα όταν<br />
είναι οφθαλµοφανές πως το αρνητικό αυτό trend-<br />
της ελάχιστης ερευνητικής ανάπτυξης- είναι<br />
χαρακτηριστικά ελληνικό φαινόµενο, περίεργο<br />
για χώρα της ΕΕ αλλά και γενικότερα του<br />
αναπτυγµένου ∆υτικού Κόσµου.<br />
Φυσικά υπάρχει µια ελπίδα. Υπάρχει η ελπίδα να<br />
ξυπνήσουµε επιτέλους! Από του χρόνου µπαίνουµε<br />
στη νέα επταετία του πλαισίου στήριξης για την<br />
Έρευνα (FP7: 2007-2013). Η Ευρωπαϊκή Ένωση<br />
έχει θέσει στόχο οι χρονιές αυτές να παίξουν<br />
καταλυτικό ρόλο στην ανεπιστρεπτί στροφή των<br />
χωρών-µελών προς µια κοινωνία που θα δίνει<br />
ιδιαίτερη έµφαση στην τροφοδότηση της ερευνητικής<br />
πολιτικής. Νέα προγράµµατα, νέοι στόχοι, νέα<br />
κονδύλια προς εκµετάλλευση σε όσες ευρωπαϊκές<br />
χώρες θα µπορέσουν να κάνουν ρεαλιστικές<br />
προτάσεις προς την παραγωγική επένδυση αυτών.<br />
Είναι ένα τρένο που δεν πρέπει να χάσουµε…<br />
Τι µπορεί να γίνει; Οι ελληνικές κυβερνήσεις- όποιες<br />
κι αν είναι αυτές- πρέπει να µεταφέρουν άµεσα<br />
κονδύλια στην ερευνητική και τεχνολογική ανάπτυξη<br />
της Ελλάδας. Κακά τα ψέµατα, το ποσοστό του µόλις<br />
0,6% είναι όνειδος για µια χώρα που θεωρείται και<br />
απ’τα παλιά µέλη της ΕΕ. Τα ελληνικά<br />
πανεπιστήµια, ο κύριος µοχλός της βασικής αλλά<br />
και εφαρµοσµένης έρευνας στη χώρα µας βρίσκονται<br />
σε κακό χάλι όχι εξαιτίας της απουσίας ικανότατων<br />
στελεχών-επιστηµόνων και ιδεών, αλλά κυρίως<br />
έλλειψης κονδυλίων. Οι Έλληνες ερευνητές όταν<br />
προσλαµβάνονται απ’τα πανεπιστήµια ή ερευνητικά<br />
ινστιτούτα δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν απ’τους<br />
ξένους συνεργάτες τους σε πληρότητα βιογραφικού<br />
και επαγγελµατικής εµπειρίας. Η παραγωγικότητά<br />
τους όµως µειώνεται δραµατικά απ’τη στιγµή της<br />
πρόσληψής τους πράγµα που δε µπορεί να εξηγηθεί<br />
τόσο µε την ανικανότητά τους όσο µε την έλλειψη<br />
Rooster Review<br />
δοµών και επιχορηγήσεων των project που παίρνουν<br />
µέρος στα ελληνικά κέντρα. Η µικρότατη εθνική<br />
επένδυση σε συνδυασµό µε την εξίσου βαρύτατη<br />
απουσία ενός διαφανούς µηχανισµού αξιολόγησης<br />
του προσωπικού και των αποτελεσµάτων έρευνας<br />
(αλλά και οικονοµικής διαχείρισης!) των κρατικών<br />
ιδρυµάτων κάνουν την Ελλάδα ερευνητικό νάνο στην<br />
παγκόσµια αγοράς εργασίας «µυαλών». Είµαστε<br />
πρώτοι στο να εξάγουµε φοιτητές-ερευνητές σε άλλες<br />
χώρες του κόσµου και τελευταίοι στο να τους<br />
προσφέρουµε τις ιδανικές συνθήκες να φέρουν<br />
αποτελέσµατα στην ίδια τους την πατρίδα!<br />
Η Ελλάδα οφείλει πάση θυσία να περάσει από µια<br />
οικονοµία που βασίζεται στους παραδοσιακούς<br />
πυλώνες της βιοµηχανικής µεταποίησης και του<br />
τουρισµού, σε µία των υπηρεσιών και της γνώσης. Οι<br />
χώρες που έχουν ήδη µετατρέψει µεγάλο µέρος των<br />
οικονοµιών τους στην τριτογενή παραγωγή (λόγου<br />
χάρη Μεγάλη Βρετανία, Ιρλανδία, Φινλανδία) έχουν<br />
σήµερα τις πιο σταθερές οικονοµίες και κινδυνεύουν<br />
λιγότερο σε σχέση µε τις παραδοσιακές αγροτικέςκατασκευαστικές<br />
οικονοµίες από τις ανερχόµενες<br />
δυνατότητες των ασιατικών χωρών.<br />
Το κράτος έχει πρωταρχικό ρόλο στο να θέσει τα<br />
θεµέλια γι’αυτή τη στρατηγική κατεύθυνση, όχι µόνο<br />
επενδύοντας άµεσα στην έρευνα και ανάπτυξη στη<br />
χώρα µας µέσω των υπαρχόντων πανεπιστηµίων και<br />
τεχνολογικών ιδρυµάτων, αλλά δηµιουργώντας και<br />
τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να διεγείρει την<br />
ιδιωτική πρωτοβουλία να ανακυκλώνει µεγαλύτερο<br />
µέρος των εταιρικών εσόδων στην έρευνα. Σ’επίπεδο<br />
Ευρωπαϊκής Ένωσης οι συστάσεις είναι σαφείς ήδη<br />
από τη σύνοδο της Λισαβώνας: µέχρι το 2010 θα<br />
πρέπει τα κράτη-µέλη να επενδύουν γύρω στο<br />
3% του ΑΕΠ τους στην Ε&Α.<br />
Το θέµα της αξιολόγησης των ανώτατων<br />
εκπαιδευτικών ιδρυµάτων της χώρας είναι πολύ<br />
σηµαντικό και τα πρώτα θετικά βήµατα για τη<br />
σύσταση µιας τέτοιας επιτροπής ευτυχώς έχουν γίνει.<br />
Το ζήτηµα είναι τα πορίσµατα αυτά να πιάσουν τόπο.<br />
Αν δεν υπάρχει τρόπος ν’αυξήσουµε το ποσοστό του<br />
R&D επί του ΑΕΠ τουλάχιστον ας επενδύσουµε<br />
στους λίγους αξιόλογους τοµείς και ικανότατους<br />
επιστήµονες που είναι σε θέση να παρουσιάσουν<br />
αποτελέσµατα. Και φυσικά, αντίστροφα, να µειωθούν<br />
ή διακοπούν οι επιχορηγήσεις σ’εκείνα τα τµήµατα<br />
(και ερευνητές!) που αδυνάτησαν να παράγουν ικανό<br />
έργο, όποιο κι αν ήταν αυτό: διαδακτικό, ερευνητικό<br />
και διοικητικό.<br />
Όλες οι παραπάνω προτάσεις οφείλουν να έχουν<br />
φυσικά εφαρµογή και στα επιβλεπόµενα από τη<br />
Γενική Γραµµατεία Έρευνας και Τεχνολογίας<br />
ερευνητικά και τεχνολογικά ινστιτούτα και εθνικά<br />
κέντρα. Απλά επειδή στην Ελλάδα το εξαιρετικά
Change language