DPMS Thesis April 2008_hacking thrown away objects in the public ...

ότι σίδερο, αλουµίνιο και χαλκό µαζί. Τα πλαστικά ως γνωστό είχαν µια θεµελιώδη επίδραση στην αύξηση των καταναλωτικών αποβλήτων. Καινοτοµίες
στις συσκευασίες έγιναν πραγµατικότητα χάρη στη βιοµηχανία των πλαστικών. Πρωτοπόρος στη προώθηση της πλαστικής συσκευασίας ήταν η εταιρία
των McDonald’s από τα µέσα της δεκαετίας του ‘50. Το χαρτί και τα πλαστικά µιας χρήσης συνέβαλλαν στην διόγκωση των στερεών αποβλήτων σε εθνικό
επίπεδο. 1980: Xρήση του πολυπροπυλενίου στις συσκευασίες του βουτύρου και της µαργαρίνης, καθώς και στα καλαµάκια. 1988: "Nobody ever has
enough." Lewis Lapham, Money and Class in America 1988: To Πρακτορείο Περιβαντολλογικής Προστασίας (ΕΡΑ) εκτιµά ότι πάνω από 14.000
χωµατερές έχουν κλείσει από το 1978, πάνω από το 70% αυτών λειτουργούσαν εκείνο τον καιρό. Οι χωµατερές ήταν γεµάτες, µη ασφαλείς, ή οι
ιδιοκτήτες. 1990: «Ούτε η µείωση, ούτε η αύξηση της ζωής ενός προϊόντος µπορεί να αποτελέσει µια γενική αρχή. Αντίθετα, η σωστή στρατηγική είναι να
καθοριστεί µε ακρίβεια η διάρκεια των πραγµάτων, αποφεύγοντας τα φτηνά πράγµατα που σπάνε πολύ γρήγορα και φορτώνουν τα καλάθια
απορριµµάτων µας» Kevin Lynch 50 , Wasting Away. 1991: Η οικονοµία µας είναι τέτοια που αδυνατεί να φροντίσει τα πεταµένα αντικείµενα: Η εργασία
είναι ακριβή, ο χρόνος είναι ακριβός, τα χρήµατα είναι ακριβά, ενώ τα υλικά - the stuff of creation – είναι τόσο φτηνά που αδυνατούµε να κάνουµε κάτι γι’
αυτά. - Wendell Berry 51 1993: Μας υπενθυµίζουν 100 φορές την ηµέρα να αγοράσουµε πράγµατα, αλλά δεν µας υπενθυµίζουν να τα φροντίζουµε, να τα
επιδιορθώνουµε, να τα επαναχρησιµοποιούµε, ή να τα χαρίζουµε - Michael Jacobson, Center for the Study of Commercialism.
Η οικειότητα που εκδηλώνεται ανάµεσα στις δύο πράξεις της κατανάλωσης και της απόρριψης των αντικειµένων ποικίλει, το αποτέλεσµα όµως ως
κοινή συνισταµένη είναι ότι οι ποσότητες των αντικειµένων που καταστρέφονται καθηµερινά σε όλο τον πλανήτη είναι τεράστιες. Ο Barry Allen, στο ‘The
Ethical Artifact’ επισηµαίνει πως η µεγαλύτερη κατασκευή από τον άνθρωπο στη γη πλέον είναι γνωστή χωµατερή το Fresh Kills Landfill στο Staten
Island 52 , µε τον όγκο της έκτασης του να ξεπερνά το Σινικό Τείχος της Κίνας. Η εναπόθεση των σκουπιδιών στην περιοχή σταµάτησε τον Μάρτιο του 2001.
Παρόλα αυτά µετά την 11 του Σεπτέµβρη στο World Trade Center, έγινε προσωρινά ο αποδέκτης για να παραλάβει και να επεξεργαστεί αρκετά από τα
συντρίµµια.
Τα σκουπίδια είναι λοιπόν αυτό που ήταν πάντα η καθηµερινή απόρριψη, αλλά η φύση τους αλλάζει καθηµερινά. Μέσα στα τελευταία 2 χιλιάδες
χρόνια έχουν γίνει ιδιαίτερα αστικά και τώρα µε την παγκοσµιοποίηση, τα σκουπίδια που παράγονται σε µια πόλη είναι σχεδόν τα ίδια σε κάθε άλλη
ανεπτυγµένη πόλη. Τους τελευταίους δύο αιώνες τα σκουπίδια µετατράπηκαν από βιοµηχανικά (industrial) σε τεχνολογικοεπιστηµονικά (technoscientific),
καθώς η βιοµηχανική παραγωγή έχει ταυτιστεί µε την τεχνολογία και την επιστήµη. Έτσι ένα καινούριο είδος σκουπιδιών τα e-waste αναδύεται. Δεν θα
επεκταθούµε στο σηµείο αυτό όµως, καθώς ακολουθεί µια εκτενέστερη ανάλυση του φαινοµένου στην αµέσως επόµενη ενότητα.
Παρόλα αυτά, θα µεσολαβήσει µια µικρή παρένθεση στο σηµείο αυτό, για την καταγραφή καταστροφής των αντικειµένων στα πλαίσια της
ελληνικής πραγµατικότητας. Ενώ πρόκειται για ένα πεδίο έρευνας, που ποικίλει από µικρο-κλίµακα (τυπολογία του άχρηστου αντικειµένου) σε µακροκλίµακα
(τυπολογία του τοπίου και του χώρου καταστροφής των αντικειµένων), οι ουσιαστικές µεταβολές ακολουθούν τα ανεξέλεγκτα παγκόσµια
πρότυπα. Τα στατιστικά στοιχεία αναφέρουν πως οι Αθηναίοι παράγουν γύρω στους 6.500 τόνους σκουπιδιών ηµερησίως. Κάθε κάτοικος της Ελλάδας
20
50 Site: http://www.astc.org/exhibitions/rotten/timeline.htm
51 Site: http://www.bfi-salinas.com/kids_trash_timeline-printer.cfm
52 Site: Wikipedia, http://en.wikipedia.org/wiki/Fresh_Kills_Landfill