DPMS Thesis April 2008_hacking thrown away objects in the public ...

ώστε να επιτυγχάνει το ρόλο της να λειτουργεί ως βαλβίδα επιτάχυνσης της αντίθετης ροής στην πορεία του αντικειµένου, µετά την είσοδό του σε
τοπολογικό σηµείο του δικτύου της πόλης, ανατρέποντας έτσι την προγραµµατισµένη κατεύθυνση προς την άµεση κονιορτοποίησή του.
Μια τέτοια µελλοντική εφαρµογή θα µπορούσε να επεκταθεί και σε άλλους τοµείς. Μια πιθανή εφαρµογή της πλατφόρµας της αντιβιτρίνας θα
µπορούσε να γίνει σε κάθε οικοδοµή σε εξέλιξη, είτε αυτή χτίζεται, είτε συντηρείται, είτε γκρεµίζεται, µιας πόλης ή και ευρύτερα µιας χώρας. Έτσι η κάθε
οικοδοµή θα µετατρέπεται σε ένα εφήµερα ενεργό κόµβο ενός δικτύου µέχρι την ολοκλήρωση του έργου. Τα υλικά που καταστρέφονται κατά την εξέλιξη
των τριών διαφορετικών τύπων οικοδοµής αναφέρεται πως φτάνουν περίπου το 30% 255 , επί του συνολικού ποσοστού των σκουπιδιών που καταλήγουν
είτε σε χωµατερές, είτε σε χώρους υγειονοµικής ταφής. Ο σχεδιασµός εποµένως της αντίστοιχης πλατφόρµας αντιβιτρίνας σε τοπικό (κατασκευαστικό) και
ψηφιακό επίπεδο, θα είχε ως αποτέλεσµα τη µείωση του ρυθµού µεταβολής της εντροπίας λόγω της ενέργειας που χάνεται µε την καταστροφή δοµικών
υλικών που θα µπορούσαν να επαναχρησιµοποιηθούν.
Μπορεί να φαντάζει µακρινή η εποχή, όπου µε βάση το σχεδιασµό, ό,τι παράγεται θα είναι δυνατόν να ανακυκλώνεται µέσα από νέες χρήσεις,
θεωρούµε όµως πως δεν είναι και τόσο. Η ερευνητική εργασία προτείνει µεθόδους επανάχρησης στο σχεδιασµό µε την ένταξη σε αυτόν πεταµένων
αντικειµένων, αφαιρώντας µεταφορικά, την ετικέτα της αναγραφής ηµεροµηνίας λήξης τους. Μέσα από την περιγραφή των παραδειγµάτων
(trashformations), επιβεβαιώνεται πως ο τρόπος ένταξης και µετασχηµατισµού της υπάρχουσας ύλης που διατίθεται είναι θέµα επιλογών, έµπνευσης,
γνώσεων, κοινωνικοπολιτικών συνθηκών και δυνατοτήτων της τεχνολογίας. Μέσα από την παράταση στον κύκλο ζωής των αντικειµένων, θα λέγαµε πως
αντιµετωπίζονται οι πιθανές αρχικές αστοχίες στο σχεδιασµό τους, ο οποίος δεν λαµβάνει υπόψη τις απαραίτητες προϋποθέσεις για µια µελλοντική
επανάχρηση τους. Η έλλειψη προϋποθέσεων αντιµετωπίζεται µε µια νέα επινόηση χρήσης, πέρα από την προβλεπόµενη. Παράλληλα η καλλιέργεια της
λογικής ένταξης στο σχεδιασµό της υπάρχουσας διάσπαρτης υλικότητας, είναι πιθανό να προσθέτει στη γνώση για τον µελλοντικό σχεδιασµό µιας νέας
µονάδας, µε αρχές που εκ των προτέρων θα εξασφαλίζουν την δυνητική επανάχρηση.
Αναδεικνύεται η δυναµική που µπορεί να έχουν τα σκουπίδια να µεταµορφώνονται σε πρώτη ύλη, όπως είναι δυνατόν να µεταµορφώνονται και τα
πρωτογενή υλικά της φύσης. Διαπιστώνεται πως το φαινόµενο της διάσπαρτης ύλης στις πόλεις είναι καθολικό και παγκόσµιο. Η βιωµατική έρευνα
ξεκίνησε από το κέντρο της Αθήνας συνεχίστηκε στο κέντρο της Νέας Υόρκης και είναι δυνατόν να επεκταθεί σε όλες τις πόλεις του κόσµου καταλήγοντας
σε ένα κοινό ποιοτικό συµπέρασµα. Η ευκολία που χαρακτηρίζει την χειρονοµία της καταστροφής των αντικειµένων ή αλλιώς των τεχνηµάτων, είναι καιρός
να µεταβάλλει την κατεύθυνση της µε την ανάδειξη µιας αντίρροπης δυναµικής, µε σκοπό την εξασφάλιση ισορροπίας στο σύστηµα. Λίγο πριν την
καταστροφή µια νέα αφαίρεση είναι δυνατόν να ανακαλυφθεί ή να παραχθεί, υλική ή άυλη, εκφράζοντας τη δυνητικότητα της φύσης των αντικειµένων και
κάνοντας γνωστή την έκφανση των δυνατοτήτων τους να συνδέονται µε πολλές δυνατές σχέσεις πάνω σε νέα επίπεδα 256 .
82
255 Site: http://www.wasteresources.wi.gov/docview.asp?docid=9372&locid=83.
256 McKenzie Wark, ό.π., παρ. 074