DPMS Thesis April 2008_hacking thrown away objects in the public ...

3 . 2 Μ Ι Α Α Λ Λ Η Χ Ρ Η Σ Η Σ Τ Ο Χ Ω Ρ Ο – Ε Π Α Ν Α Χ Ρ Η Σ Η
65
[Stalker/Osservatorio Nomade, Manifest, Italy]
Η οµάδα Stalker 204 /Osservatorio Nomade στην Ρώµη διερευνά τρόπους επέµβασης στο αστικό τοπίο. Το ερευνητικό πεδίο ενδιαφέροντός τους
εστιάζει συγκεκριµένα σε χώρους οριοθετηµένους στο αστικό περιβάλλον. Αυτό που εννοούν οι Stalker 205 µε τον όρο “Actual Territories” στο µανιφέστο
τους, είναι το αρνητικό της δοµηµένης πόλης, χώροι περιθωριοποιηµένοι ή εγκαταλελειµµένοι στη διαδικασία της µετάλλαξής της, δυσανάγνωστοι εξαιτίας
της έλλειψης διασυνδέσεων µε το σύγχρονο λεξιλόγιο, ασυνέχειες στη ροή του χρόνου και του χώρου που έχουν εγκαταλειφθεί και βρίσκονται εν
αχρηστία. Η επιρροή στον τρόπο δράσης τους από το κίνηµα των Καταστασιακών του ‘60 είναι φανερή. Η µεθοδολογία 206 προσέγγισης περιγράφεται µε
µια τριφασική διαδικασία: Αρχικά γίνεται προετοιµασία (preparation of the territory) όσον αφορά το έδαφος, µε συλλογή από χάρτες και ιστορικά στοιχεία
ώστε να περπατηθεί. Στη συνέχεια πραγµατοποιείται µια επίσκεψη αναγνωριστική (spot visit) ώστε να σχεδιαστεί η διαδροµή και τα ίχνη που θα
ακολουθήσουν οι περιπατητές. Συχνά πρόκειται για µια συνέχεια από σηµάδια που υποδηλώνουν χώρους εν αχρηστία καθώς και άλλες γραµµές
σχετικών υποδοµών. Το τρίτο µέρος περιλαµβάνει κάποια έκθεση µε φωτογραφικά ντοκουµέντα ή βίντεο σχετικά µε τις δράσεις που µπορεί να έγιναν
κατά τη διάρκεια του περιπάτου, όπως επίσης και προτάσεις που προκύπτουν για ενδεχόµενη επανάχρηση αυτών των χώρων. Είναι ένας τρόπος σκέψης
που συνδέεται άµεσα µε την βιωµατική εµπειρία της στιγµής σε αυτούς τους χώρους. Μέσα από την πράξη του περιπάτου και διασχίζοντας τα actual
territories θεωρούν οι ίδιοι πως νέες διασυνδέσεις γεννιούνται και ενεργοποιούνται τόσο φυσικά όσο και αφαιρετικά, µετασχηµατίζοντας την πόλη µέσα
από την ανακάλυψη πιθανών νέων προοπτικών. Τέτοιοι τόποι πολλές φορές µετατρέπονται σε χώρους οικειοποιήσιµους από ανθρώπους και
µετασχηµατίζονται σταδιακά, όχι µέσα από αρχιτεκτονικές καθιερωµένες πρακτικές, όσο µέσα από συµβάντα και πράξεις. Το βλέµµα γίνεται διεισδυτικό 207 ,
το αυτί ευαίσθητο σε κάθε ήχο. Διασχίζουν τέτοιες “Actual Territories” επιχειρώντας την αποκατάσταση ενός συστήµατος συνδέσεων µεταξύ αυτών και του
περιβάλλοντος τους στην συνείδηση του ανθρώπου. Εν τέλει, ο αρχιτέκτονας µπορεί να δουλεύει περισσότερο πάνω στον τρόπο µε τον όποιο
αντιλαµβανόµαστε το χώρο παρά πάνω στο πώς πραγµατικά αυτός είναι. Η δράση του µπορεί να είναι εικαστική, συµβολική στοχεύοντας την κατάρριψη
της κατεστηµένης οπτικής. Στο µανιφέστο τους οι Stalker αναφέρουν πως o µεταβολισµός των πεταµένων αντικειµένων της ανθρωπότητας ή ακόµη και
των φυσικών κατάλοιπων αποσάθρωσηςµ παράγει ένα νέο ορίζοντα για τα ανεξερεύνητα εδάφη, τα οποία εµφανίζονται ως µεταλλαγµένα και πάλι
παρθενικά, όπως είναι για τους Stalker τα "Actual Territories".
“In the multiple roles we are disposed to confront at once the apparently unsolvable contradictions of salvaging through abandonment, of representation through
sensorial perception, of intervening within the unstable and mutable conditions of these areas.” 208
204 Η ονοµασία της οµάδας προέρχεται από την ταινία του Tarkovsky, Stalker (1979). site: http://tinyurl.com/yq89ya
205 Κατερίνα Χρυσανθοπούλου, Ναταλία Ρουµελιώτη, Διάλεξη Προπτυχιακό: Τέλος της Αφήγησης στη Σύγχρονη Μητρόπολη - ή το Πράσινο Βατράχι Μπαίνει στο Μετρό-,
2005, σ. 29
206 Article: Jane Randell, Art and Architecture: A place between, site: http://tinyurl.com/2dbcwh
207 Κατερίνα Χρυσανθοπούλου, Ναταλία Ρουµελιώτη, ό.π., σ. 29
208 Site: http://digilander.libero.it/stalkerlab/tarkowsky/manifesto/manifesting.htm