DPMS Thesis April 2008_hacking thrown away objects in the public ...

2 . 0 Δ Υ Ν Η Τ Ι Κ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Τ Ο Υ Π Ε Τ Α Μ Ε Ν Ο Υ Α Ν Τ Ι Κ Ε Ι Μ Ε Ν Ο Υ
55
Με την µεσολάβηση των προηγούµενων ενοτήτων 162 , καθίσταται πλέον δυνατόν να ολοκληρώσουµε την αρχική ενότητα όσον αφορά το σχήµα
της δυνητικοποίησης του πεταµένου αντικειµένου. Ολοκληρώνεται η ερευνητική προσπάθεια προβληµατοποίησης της γόνιµης εκδοχής µετάβασης της
διάσπαρτη ύλης στην πόλη, από τη σφαίρα του πραγµατικού στη σφαίρα της δυνητικοποίησης. Η λογική αυτή βρίσκει τη σύνδεση της µε την αρχική
προσέγγιση του πρώτου κεφαλαίου, όσον αφορά τη µείωση του ρυθµού αύξησης εντροπίας του συστήµατος στην πόλη. Το πεταµένο αντικείµενο
υποστηρίζει το δυνητικό ως συντελεστής του ταυτόχρονου περάσµατος από το ιδιωτικό στο δηµόσιο, από το τοπικό στο συνολικό και αντίστροφα.
Αποτελεί φορέα προβληµατικού πεδίου του κόµβου των εντάσεων της οµάδας 163 . Η εκάστοτε συλλογικότητα είναι ο καταλύτης ενεργοποίησης αυτής της
δυνητικότητας του αντικειµένου σε συµβάντα, σε κοινωνικές διαδικασίες, σε ενεργήµατα. Ανάλογα µε τη λειτουργία που του αναθέτει η ίδια η
συλλογικότητα, το αντικείµενο µπορεί επίσης να υποβιβαστεί σε σκουπίδι. Μπορεί να είναι σκουπίδι ή αντικείµενο.
Σύµφωνα µε τη µαθηµατική θεωρία της επικοινωνίας, όπως αναφέρει ο Levy, µια πληροφορία είναι ένα συµβάν που προκαλεί µια µείωση της
αβεβαιότητας αναφορικά µε το δεδοµένο περιβάλλον. Σ’ αυτή τη θεωρία δεν λαµβάνεται υπόψη παρά ένας κόσµος σηµείων, και η εµφάνιση (occurrence)
κάθε σηµείου µέσα σ’ ένα µήνυµα συνδέεται µε µια µετρήσιµη πληροφορία 164 . Στην προκειµένη περίπτωση ο κόσµος των σηµείων είναι ο κόσµος των
πεταµένων αντικειµένων στην πόλη, που στην πραγµατικότητά του εµφανίζεται σε δυναµική κατάσταση, µε πραγµατικό µέλλον την κονιορτοποίησή τους
και κατά συνέπεια την αύξηση του ρυθµού εντροπίας στην πόλη. Η πληροφορία του κάθε πεταµένου αντικειµένου ενεργοποιεί ένα πιθανό χάκεµα και κατά
συνέπεια τη µείωση της αβεβαιότητας αναφορικά µε το δεδοµένο περιβάλλον. To 1948, o Shannon µε το άρθρο του «Μια µαθηµατική θεωρία της
επικοινωνίας» 165 συνδέει την έννοια της πληροφορίας και της αβεβαιότητας, µε αυτήν της εντροπίας δηµιουργώντας τον κλάδο της θεωρίας πληροφορίας
(Information Theory) και στην ουσία θέτει τις θεωρητικές βάσεις, για την εισαγωγή στην εποχή της πληροφορίας. Σύµφωνα µε τη θεωρία αυτή
επαληθεύεται προκαταβολικά, πως µια πληροφορία είναι ένα συµβάν που προκαλεί µια µείωση της αβεβαιότητας αναφορικά µε το δεδοµένο
περιβάλλον 166 .
Η πλατφόρµα και στις τρείς φάσεις του σχεδιασµού της, µετατρέπει το σύνολο των παθητικών αντιβιτρίνων, µε τα πεταµένα αντικείµενα που αυτές
εκθέτουν, σε ένα (ενεργό) δίκτυο. Η πλατφόρµα αποτελεί το πεδίο ενεργοποίησης των µελών της εκάστοτε συλλογικότητας. Όλοι έχοντας πρόσβαση σε
αυτή µπορούν να συµµετέχουν και έτσι να συµβάλλουν στην δυνητικοποίηση των πεταµένων αντικειµένων. Η πληροφορία της αυτοδιάθεσής των
αντικειµένων διαχέεται σε όλον τον κόσµο που ενδιαφέρεται, και όχι µόνο στον περαστικό που συναντά κάποια αντιβιτρίνα τυχαία στον δρόµο του. Η
πληροφορία αυτή µειώνει την αβεβαιότητα του συστήµατος των πεταµένων αντικειµένων και άρα και την εντροπία τους [υποσ.8]. Στο απλουστευµένο
µαθηµατικό µοντέλο της εντροπίας, όπως παρουσιάστηκε στο πρώτο κεφάλαιο, έγινε φανερό ότι αυτό που χρειάζεται για να µειωθεί η εντροπία, είναι να
αυξηθεί η πιθανότητα του ποσοστού επανάχρησης. Η πλατφόρµα δύναται να κάνει αυτό ακριβώς, καθώς µε την παροχή της δυνατότητας πρόσβασης σε
όλες τις δικτυωµένες αντιβιτρίνες και στα περιεχόµενά τους, αυξάνεται κατά πολύ η πιθανότητα ο χρήστης να βρει κάτι που τον ενδιαφέρει και να του
162 Ενότητες: 2.1, 2.2 ,2.3
163 Pierre Levy, Δυνητική Πραγµατικότητα, Η φιλοσοφία του Πολιτισµού και του Κυβερνοχώρου, εκδ. Κριτική, 1 η έκδ: Μάιος 1999, 1 η ανατ. Ιούνιος 2001, σ. 168
164 Ό.π., σ. 168
165 Claude E. Shannon, A Mathematical Theory of Communication, Bell System Technical Journal, 1948.
166 Pierre Levy, ό.π., σ. 74