DPMS Thesis April 2008_hacking thrown away objects in the public ...

«Το χάκεµα δεν αφορούσε ποτέ και δεν αφορά, µηχανές, εργαλεία, προγράµµατα ή υπολογιστές, παρ' όλο που όλα αυτά εµφανίζονται ως εργαλεία του παιχνιδιού. Το
χάκεµα αφορά την κουλτούρα µε δυο τρόπους. Πρώτον, υπάρχει ένα σύνολο από κώδικες, νόρµες, αξίες και συµπεριφορές που αποτελούν µια κουλτούρα µέσα στην
οποία οι χάκερ νοιώθουν οικεία; και δεύτερον ο στόχος της δραστηριότητας των χάκερ δεν είναι οι µηχανές, οι άνθρωποι ή οι πόροι, αλλά οι µεταξύ τους σχέσεις. Με µία
πρόταση, η κουλτούρα του χακέµατος είναι κυριολεκτικά το χάκεµα της κουλτούρας» 147 .
Κάθε είδους αντικείµενο το οποίο περιλαµβάνει ένα µίνιµουµ τεχνολογικών στοιχείων και το οποίο χρησιµοποιείται για άλλη χρήση από την
προβλεπόµενη (πιθανά και λόγω παρανόησης), αποτελεί χάκεµα 148 . Εάν το χάκεµα έχει να κάνει µε την φαντασία, τότε οι χάκερ χακεύουν και τα µέσα που
χρησιµοποιούν για να πραγµατοποιήσουν τους στόχους τους, κυµαίνονται από την τελευταία λέξη του τεχνολογικού φάσµατος, έως την πρώτη. Το
χάκεµα, έτσι όπως έχει επικρατήσει να νοείται σήµερα, έχει να κάνει µε την τεχνολογία, ενώ εν γένει το χάκεµα έχει να κάνει µε την επινόηση νέων
δυνατών σχέσεων του αντικειµένου µέσα σε µια συλλογικότητα. Οι χάκερ και το χάκεµα σήµερα αποτελούν µια κουλτούρα, όπου η κύρια ιδέα είναι η
τεχνολογία η ίδια και οι σχέσεις της κοινωνίας µε αυτήν. Συνεπώς η υιοθέτηση του όρου “κουλτούρα της τεχνολογίας”, είναι ένα µέσο για την κατανόηση
των πολιτιστικών επιδράσεων της τεχνολογίας από την σκοπιά των χάκερ σήµερα, αλλά και από µια γενικότερη πολιτιστική οπτική γωνία 149 . Το χάκεµα,
αφορά την κουλτούρα η οποία αποτελείται από ένα σύνολο κωδικών, αξιών και συµπεριφορών µέσα στην οποία οι χάκερ, κινούνται µε βασικό στόχο την
ανάδειξη σχέσεων µεταξύ µηχανών, ανθρώπων και πόρων. Καθώς η κουλτούρα αυτή έγινε εξαρτηµένη από διάφορους τεχνολογικούς τοµείς, όπως
υπολογιστές και τεχνολογία διαχείρισης της πληροφορίας, η ελεύθερη διαχείριση της πληροφορίας γίνεται το αντικείµενο αυτής της κουλτούρας µε την
εφαρµογή της διαδικασίας της αφαίρεσης.
H οικονοµία του δώρου, πηγάζει από την κουλτούρα των χάκερ, η οποία γεννήθηκε σε πανεπιστήµια όπως το MIT και το Berkeley τις δεκαετίες
του '60 και του '70. [υποσ.5] Με τη µεσολάβηση της τεχνολογίας κάνανε λόγο για την οικονοµία του δώρου, µε όρους ανταλλαγής της πληροφορίας. Η
κουλτούρα των hackers, λοιπόν της δεκαετίας του ’60 αναδεικνύει ένα άλλο είδος αφαίρεσης στην πληροφορία, ως δώρο 150 . Η προάσπιση της ελεύθερης
ροής της πληροφορίας, µετατρέπεται σε δεδοµένο, αφού η ανθρώπινη εφευρετικότητα δεν µπορεί να υπάρξει εκτός της συνέργειας και της αλληλεγγύης.
[υποσ.6] Η πληροφορία θέλει να είναι ελεύθερη. Εκείνο που µας ενδιαφέρει όµως είναι να εντοπίσουµε τί συµβαίνει στο πεδίο υλικότητας των πεταµένων
αντικειµένων. Το πεταµένο αντικείµενο, όπως αναφέρθηκε, διατίθεται ελεύθερα στο δηµόσιο χώρο. Η ενεργοποίηση της δυναµικής που φέρει το
αντικείµενο µέσω της απόρριψής του στο δηµόσιο χώρο, µπορεί να εννοηθεί, µπορεί και όχι ως ένα δώρο που κινείται στο περιθώριο παγιώνοντας ή µη,
σχέσεις αµοιβαιότητας µεταξύ ετεροτήτων µιας συλλογικότητας.
Το πεταµένο αντικείµενο θεωρείται δώρο, µόνο κάτω από συγκεκριµένες προϋποθέσεις και µε απαραίτητη την συµµετοχή των συλλογικοτήτων. Η
απόρριψη ενός αντικειµένου δεν συνεπάγεται και την έννοια του δώρου προς την συλλογικότητα. Η πράξη της απόρριψης, αρχικά αφαιρεί το αντικείµενο
από µια συγκεκριµένη σχέση µε το σύνολο άλλων αντικειµένων από το εσωτερικό ενός θύλακα. Μετά το σηµείο αυτό, είναι δυνατόν να προκύπτουν δύο
διαφορετικές κατευθύνσεις χειρισµού της συλλογικότητας, γύρω από τον κόµβο του δικτύου ο οποίος δρα καταλυτικά. Ο πρώτος χειρισµός επιβεβαιώνει
την πράξη απόρριψης, µε σκοπό το αντικείµενο να καταλήξει βάση της προδιαγεγραµµένης πορείας από το σύστηµα, στην καταστροφή του µέσω της
κονιορτοποίησης. Ο πρώην κάτοχος του αντικειµένου, δηλαδή δεν επιθυµεί ή δεν αξιολογεί ή δεν συνειδητοποιεί, πως το αντικείµενο θα µπορούσε να
46
147 Thomas Douglas. Hacker Culture. Minneapolis, MN, USA: University of Minnesota Press, 2002. σ 38.
148 Thomas Douglas, ό.π., σ 78
149 Ό.π., σ. 37
150 Ό.π., παρ. 203