DPMS Thesis April 2008_hacking thrown away objects in the public ...

πληροφορία καθώς και τη δυνατότητα επικοινωνίας µε τους άλλους ανεξαρτήτως γεωγραφικής θέσης. Τα αγαθά µεταµορφώνονται σε υπηρεσίες, και από
καταναλωτές οι σύγχρονοι άνθρωποι γίνονται χρήστες. Οι νέοι, άνδρες και γυναίκες του 21ου αιώνα που αισθάνονται άνετα ζώντας µέρος της ζωής τους
στους εικονικούς κόσµους του κυβερνοχώρου, είναι εξοικειωµένοι µε τις λειτουργίες της δικτυακής οικονοµίας, και ενδιαφέρονται λιγότερο για τη
συσσώρευση πραγµάτων και περισσότερο για διεγερτικές και ψυχαγωγικές εµπειρίες, ώστε να αλληλεπιδρούν µε παράλληλους κόσµους ταυτόχρονα 124 .
Ο ψυχολόγος Ρόµπερτ Τζ. Λίφτον αποκαλεί αυτή τη γενιά «πρωτεϊκούς ανθρώπους», και αναφέρει πως αγοράζουν πράγµατα οn-line, βρίσκουν το
λογισµικό τους δωρεάν, είναι πρόθυµοι να πληρώσουν για την παροχή υπηρεσιών και για αναβαθµίσεις. Θεωρεί πως διακρίνονται για µικρή συγκέντρωση
προσοχής και αντιδρούν λιγότερο στοχαστικά και περισσότερο αυθόρµητα, ενώ οι φράσεις τους έχουν περισσότερο µορφή ερώτησης παρά δήλωσης
(οµιλία γνωστή ως upspeak). Έχει ενδιαφέρον επίσης να αναφέρουµε το γεγονός, µε βάση τα λεγόµενα του ιδίου, πως θεωρούν τους εαυτούς τους
παίκτες παρά εργαζόµενους, ενώ οι κόσµοι τους δεν έχουν σύνορα και είναι ρευστοί και είναι λογικό καθώς µεγάλωσαν µε τα υπερκείµενα, µε τις
συνδέσεις σε σελίδες του Ιστού και µε τα ολοκληρωµένα κυκλώµατα ανάδρασης 125 .
«Είµαι διασυνδεδεµένος άρα υπάρχω» 126
Το να είσαι διασυνδεδεµένος στη νέα δικτυακή οικονοµία είναι εξίσου σηµαντικό µε την ύπαρξη του αυτόνοµου ατόµου και του ιδιοκτήτη στην
προηγούµενη οικονοµία της αγοράς. Παράλληλα ενώ βιώνουµε την ταχύρρυθµη οικονοµία του νέου αιώνα, µε κυρίαρχες τάσεις το εφήµερο και την
ρευστότητα, η κατοχή των πραγµάτων και ιδιαίτερα των πολλών πραγµάτων θεωρείται αναχρονισµός 127 , αφού δεν συµβαδίζει µε την κινητικότητα της
εποχής. Έτσι, ολοένα και περισσότερο γίνεται διακριτή στην πόλη η ύπαρξη µιας νέας συλλογικότητας, η οποία παραµένει σταθερά διαδικτυωµένη, ενώ η
µετακίνηση είναι ο τρόπος ζωής της. Δεν εγκλωβίζεται από τα όρια µιας ιδιοκτησίας, ούτε από τα αντικείµενά της, τα οποία και ανταλλάσει πολύ συχνά,
ώστε να παραµένουν τα εντελώς απαραίτητα. Καθώς η έννοια της µετακίνησης εγγράφεται στον τρόπο ζωής των µελών της, είτε από έδαφος σε έδαφος,
είτε από δίκτυο σε δίκτυο, τα µέλη βιώνουν διαφορετικά και την έννοια της ανταλλαγής είτε αντικειµένων, είτε πληροφοριών.
Η µεταµοντέρνα εποχή συµπυκνώνει ο Rifkin είναι πιο µαλακή, πιο ελαφριά, αµφίσηµη και ποικίλη, διάστικτη από ευθυµία, ανεκτική και χαοτική. Η
εποχή της πρόσβασης είναι εποχή της συγγραφής σεναρίων, της αφήγησης µύθων και της δραµατοποίησης φαντασιώσεων. Ζούµε στον φανταστικό
κόσµο της οθόνης, της διασκέδασης και των δικτύων. Όλες οι µηχανές είναι οθόνες. Εµείς οι ίδιοι έχουµε γίνει οθόνες και η αλληλεπίδραση των
ανθρώπων έχει γίνει η αλληλεπίδραση των οθονών 128 . Στον κυβερνοχώρο τα σύνορα πέφτουν και η διαδικασία αντικαθιστά τη δοµή ως τυπική λειτουργική
µέθοδος για την επιβίωση 129 . Οι µετατοπίσεις από τη γεωγραφία στον κυβερνοχώρο, από τον βιοµηχανικό πολιτισµικό καπιταλισµό και από την ιδιοκτησία
στην πρόσβαση, οδηγούν σταδιακά σε µια συνολική αναθεώρηση των κοινωνικών παραµέτρων. Οι παραπάνω αναφορές δεν ακούγονται πλέον ως
µελλοντολογικές εκτιµήσεις, αλλά πολύ περισσότερο σαν κάτι σχεδόν παρελθοντικό, αφού οι σχέσεις και οι τάσεις µεταβάλλονται διαρκώς σε ένα
περιβάλλον ροής. Δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί ο βαθµός µετάβασης από τη µια εποχή στην άλλη σε κάθε πόλη, παρόλα αυτά µπορεί να γίνει η
παραδοχή, όπως αναφέρθηκε, ενός υβριδικού µοντέλου κοινωνίας σε στάδιο µετάβασης προς την εποχή της πρόσβασης. Η άλλοτε ουτοπία που
υποστηρίζει ο Kέβιν Kέλυ, εκδότης του περιοδικού wired, ότι «η βασική πράξη της επερχόµενης εποχής είναι να διασυνδέσει τα πάντα µε τα πάντα», που
41
124 Τζέρεµι Ρίφκιν, ό,π., σ. 338
125
Ό.π., σ. 340
126
Αντικαθιστά το «σκέφτοµαι άρα υπάρχω» απόφθεγµα του Ντεκάρτ, ό.π., σ. 379
127
Ό.π., σ. 18
128
Ό.π., σ. 359
129
Ό.π., σ. 59