DPMS Thesis April 2008_hacking thrown away objects in the public ...

7
1 . 1 Λ Α Ν Θ Α Ν Ο Υ Σ Α Δ Υ Ν Α Μ Ι Κ Η - Δ Ι Α Σ Π Α Ρ Τ Η Υ Λ Η Σ Τ Η Ν Π Ο Λ Η
Η µετά-πολη εµφανίζεται υπερπλήρης από πλανόµενη ύλη µε τα άχρηστα αντικείµενα και απορρίµµατα να αποτελούν αδιαµφισβήτητη συνθήκη
της: πεταµένα container, εξαρτήµατα, θερµοσίφωνες, συσκευές, εκτυπωτές, βαλίτσες, air-conditioner, έπιπλα, αντικείµενα τα οποία εναλλάσσονται
καθηµερινά αρθρώνοντας µια νέα αστική γλώσσα. Παρόλα αυτά η αστική κατάσταση της πλανόµενης ύλης παραµένει ανεξερεύνητη, ως να µην υπάρχει
µέσα στην πόλη. Στην εποχή µας η τάση απο-υλοποίησης του υλικού κόσµου είναι γεγονός, όµως πέρα από τα άυλα δίκτυα, τα συστήµατα, την
πρόσληψη και µετάδοση µηνυµάτων µέσω δορυφόρων, ο άνθρωπος δεν παύει ακόµη στην καθηµερινή του πραγµατικότητα να αρθρώνει τον τρόπο ζωής
µετρώντας αντικείµενα. Ίσως να µην είναι καθόλου µακριά η εποχή που θα ζει χωρίς αυτά. Το πραγµατικό είναι πως σήµερα, ο κάδος σκουπιδιών
αποτελεί αστική συνθήκη και σηµείο συνάθροισης των πεταµένων αντικειµένων στην πόλη. Με εστία σύγκλισης των κάδο σκουπιδιών, τα κατανεµηµένα
τοπολογικά σηµεία διάσπαρτης ύλης, µπορούν να ειδωθούν ως ένα δίκτυο ενός συστήµατος µέσα στην πόλη. Σε αυτό εντοπίζεται το µετά των
χρονοτοπικών θραυσµάτων της άλλοτε χρήσιµης ύλης που εισβάλλει στο δηµόσιο χώρο.
O Scanlan κάνει µια παρατήρηση που πολλοί έχουν κάνει, θεωρεί πως η ταυτότητά µας είναι τόσο αδιαχώριστη µε το τι τελικά επιλέγουµε να
καταναλώσουµε, αλλά προσθέτει επίσης πως ό,τι καταναλώνουµε ποτέ δεν εξαφανίζεται αλλά επιστρέφει πίσω αιωνίως σε νέες µορφές 4 . Σε θέµατα τάξης
και αταξίας, βεβαιότητας και αβεβαιότητας, σιγουριάς και αµφιβολίας στις πόλεις. Οι πόλεις αναφέρει αναπαριστούν τη ζωή, και η τοπογραφία των πόλεων
αναπαριστά το ιδεώδες της τάξης. Αλλά στη ζωή, όπως και στις πόλεις, υπάρχει πολύ αβεβαιότητα όπως και αστάθεια. Υλιστικά, τα σκουπίδια
αναπαριστούν µε βάση τα λεγόµενά του την σκιά των αντικειµένων του κόσµου, αυτό που απέµεινε, αυτό που δηµιουργήθηκε από την κερδοσκοπία του
συστήµατος παραγωγής και κατανάλωσης. Είναι εποµένως αδύνατον, προσθέτει, να χαρακτηρίσεις µια πόλη χωρίς την σκιώδη ύπαρξη αυτού του κάτι
που µετατρέπεται σε τίποτα, όπως ο ίδιος αναφέρει για τα σκουπίδια ή τα πεταµένα αντικείµενα 5 . Καταλήγοντας επισηµαίνει πως τα σκουπίδια είναι η
άλλη διάσταση του πολιτισµού ή απλώς η σκιά του, από την οποία συνήθως τρέχουµε να ξεφύγουµε, ώστε να βρούµε χώρο να ζήσουµε.
Η πόλη είναι θύλακας ιδιωτικού και δηµοσίου, ο τόπος που ευνοεί την κίνηση των αντικειµένων από την παραγωγή στην κατανάλωση, από την
κατανάλωση στην καταστροφή. Σύµφωνα µε τον Castells 6 ονοµάζουµε αστικό σύστηµα ή σύστηµα της πόλης την εξειδικευµένη στο χώρο άρθρωση των
θεµελιωδών στοιχείων του οικονοµικού συστήµατος. Το αστικό σύστηµα είναι η διάρθρωση των σχέσεων της διαδικασίας παραγωγής και της διαδικασίας
κατανάλωσης, στο εσωτερικό ενός δεδοµένου συνόλου του χώρου. Ο κάδος απορριµµάτων αποτελεί µέρος αυτού του χώρου, όπου συγκλίνουν οι
τακτικές εξυπηρέτησης του παραπάνω συστήµατος µε τα αντικείµενα να αποτελούν τα θεµελιώδη σηµεία του. Η διάρθρωση των σχέσεων µέσα σε αυτό
το σύστηµα αποκρυσταλλώνονται µέσω µιας διαδικασίας ανταλλαγών των αντικειµένων και µιας διαδικασίας διαχείρισης αυτών.
«Dirt is never a unique isolated event,
Where there is dirt there is system» 7 .
4 John Scanlan. On Garbage. London: Reaktion Books Ltd, 2005, σ. 153
5 Ό.π. , σ. 164
6 Manuel Castells, Πόλη και Κοινωνία: ιδεολογία, κοινωνιολογική θεωρία και σχεδιασµός, επιµλ. Παντελής Λαζαρίδης, Νέα Σύνορα, Αθήνα, 1980, σ. 81
7 Mary Douglas, Purity and Danger: An analysis of the Concepts of pollution and Taboo, London Routledge and Kegan Paul,1978, σ. 36