DPMS Thesis April 2008_hacking thrown away objects in the public ...

1. Το νερό που προέρχεται από διήθηση (leachate) συνήθως συλλέγεται και στέλνεται σε ακριβές εγκαταστάσεις για την αποκατάσταση του.
Εναλλακτικές λύσεις περιλαµβάνουν την επι-τόπου χρησιµοποίηση του όπως π.χ. την κυκλοφορία του µέσα από τα σκουπίδια για την αύξηση της
βιοδραστηριότητας [π.χ. Hiriya Waste Mountain and Stearns Quarry Park projects.]
2. Το µεθάνιο εκλύεται από σκουπίδια µε πολύ αργό χρόνο αποσύνθεσης. Όταν από τέτοια MSW landfills παράγεται αρκετό αέριο, τότε το
µεθάνιο µπορεί να συγκεντρωθεί και να µετατραπεί, ώστε να παράγει ενέργεια. [π.χ. Antioch Landfill Park project.]
3. Είναι σύνηθες τα landfills να µετατρέπονται σε τελείως λείες περιοχές για να χρησιµοποιηθούν ως αθλητικά γήπεδα ή σε περιοχές µε
ελεγχόµενη καµπυλότητα (π.χ. γήπεδο γκολφ). Παρόλα αυτά τα σκουπίδια τύπου CCD δηµιουργούν άνισες και απρόβλεπτες τοπολογικές διαταραχές οι
οποίες θα µπορούσαν να οδηγήσουν σε νέους τοπολογικούς τύπους. [π.χ. Hiriya Waste Mountain and Stearns Quarry Park projects.]
Παρόλο που το κύριο ζήτηµα είναι η παραγωγή µικρότερου ποσού σκουπιδιών, η Julie Bargmann θεωρεί 245 πως οι καινοτόµες αυτές µέθοδοι που
σχετίζονται µε την ταξινόµηση και την µεταχείρισή τους, µπορούν από µόνες τους να µετασχηµατίσουν ένα χώρο σκουπιδιών.
76
[U.R.E. Process, Cohda Design, UK, 2007]
U.R.E (Un-cooled Recycled Extrude) 246 , είναι η κατάληξη µιας ερευνητικής διαδικασίας που διήρκησε δύο χρόνια, όπως αναφέρει η οµάδα Cohda
Design, πάνω στην προσπάθεια µετασχηµατισµού των σκουπιδιών σε χρήσιµη ύλη. Οι βασικές προθέσεις στο σχεδιασµό ήταν οι εξής: 1) τα σκουπίδια
από τις συσκευασίες κυρίως (waste packaging), θα µπορούσαν να αντιµετωπιστούν ως µια πολύτιµη πηγή, 2) επανάχρηση της ενσωµατωµένης ενέργειας
η οποία εµφανίζεται σήµερα σε κάθε είδους πλαστικού, 3) δηµιουργία µιας νέας αισθητικής επανάχρησης µέσω του κατάλληλου σχεδιασµού. Οι λόγοι για
τους οποίους αποφασίζουν να προβούν σε αυτή την ερευνητική διαδικασία είναι εύλογοι, φτάνει να αναφέρουµε κάποια από τα στατιστικά στοιχεία που
παρουσιάζουν. 200,000 τόνοι πλαστικών σκουπιδιών εξάγονται κάθε χρόνο 8,000 µίλια µακριά, στην Κίνα. Στο Ηνωµένο Βασίλειο µονάχα 9.2
δισεκατοµµύρια πλαστικά µπουκάλια πετιούνται κάθε χρόνο. Η ειδικά τροποποιηµένη µηχανή που κατασκεύασε η οµάδα µεταλλάσει σε µια χυτή µορφή
είδη πλαστικής συσκευασίας, µετά τον κύκλο της κατανάλωσης. Το κοινότυπο µότο, “one man’s trash is another man’s treasure” 247 , επιβεβαιώνεται µέσα
από την συγκεκριµένη εφαρµογή η οποία παρουσιάστηκε στο UK Design Council’s dot07.com festival. Όσοι παρακολούθησαν το φεστιβάλ είχαν την
ευκαιρία να δούν πως πλαστικές σακούλες και µπουκάλια µεταµορφώνονται σε πολύχρωµες καρέκλες και ό,τι άλλο επιτρέπει η φαντασία.
[Making a Material from Waste, Victoria University, 2005]
H Rebekah Nancekivell 248 φοιτήτρια αρχιτεκτονικής στο Victoria University στη Νέα Ζηλανδία, σχεδίασε ένα πρωτοποριακό είδος γλάστρας και
έλαβε τιµητική διάκριση γι΄αυτό στα πλαίσια του project “Making a Material from Waste”. Σχεδίασε λοιπόν µια σειρά από γλάστρες-φυτευτικούς
µηχανισµούς για φυτά. Τα υλικά που χρησιµοποιήθηκαν για το σώµα της γλάστρας ήταν ένα µίγµα από πυλό, λίπασµα και θρυµµατισµένα άχρηστα
κοµµάτια γύψου. Πρόκειται για ένα πρότυπο γλάστρας, αφού είναι δυνατόν να βιοδιασπαστεί µετά τη φύτεψη της στο χώµα. Όπως αναφέρεται ο σκελετός
245 Site: http://www.treehugger.com/files/2006/11/dirt_studio_tur.php
246 Site: http://www.cohda.com/Pages-Mainframe.html
247 Site: http://gliving.tv/architecture-design/cohda-design-transforms-your-trash/
248 Site: http://www.victoria.ac.nz/architecture/sustainability/plasterboard.aspx