Pobierz cały numer w wersji PDF. - Przegląd Zachodniopomorski

Stanowisko prasy niemieckiej wobec budowy Gazociągu Północnego155Lęk tych państw nie jest nieuzasadniony – gaz ziemny już nieraz posłużył władzomKremla jako środek presji. Spór gazowy między Rosją a Ukrainą spowodowałosłabienie wizerunku Gazpromu jako wiarygodnego dostawcy, a problemdługoterminowego bezpieczeństwa dostaw uczynił kwestią kluczową. Z punktuwidzenia Moskwy spór gazowy z Ukrainą uzasadniał budowę bałtyckiego rurociągubardziej niż kiedykolwiek. W ten sposób Gazprom uniezależni się od krajówtranzytowych w Europie Wschodniej. Na Zachodzie wywołało to zupełnieinne wrażenie – że Kreml poprzez energię uprawia politykę. W prasie niemieckiejczęsto przywoływany jest padający zwłaszcza ze strony państw bałtyckichoraz Polski zarzut, iż budowa Gazociągu Północnego ma motywy polityczne.Gazprom podkreśla jednak, że jego zależność od państw tranzytowych jest zbytduża. Przedsiębiorstwo musi ograniczyć ryzyko transportu, a zatem opierać sięna różnych trasach. Ponadto ukraińska sieć gazociągów tranzytowych jest zużytai potrzeba miliardowych inwestycji, by ją odnowić.Także w krajach skandynawskich projekt ten do końca wzbudzał mieszaneuczucia, proces udzielania zezwoleń na budowę gazociągu wcale nie okazałsię łatwy. Choć konsorcjum zapewnia, że projekt Nord Stream jest realizowanyzgodnie z najwyższymi standardami ochrony środowiska, to krytycy twierdzą, żeprzez budowę podwodnego rurociągu narażony zostanie ekosystem Morza Bałtyckiego.Jednak, jak wielokrotnie podkreślały niemieckie dzienniki, pozytywnedoświadczenia z Morza Północnego wskazują, iż transport gazu przez rurociągipodwodne jest obecnie dojrzałą technologią i nie ma negatywnego wpływu naśrodowisko morskie.Niektórzy obserwatorzy dostrzegają w tych działaniach ukryty motyw:próbę zatrzymania projektu politycznie niepożądanego za pomocą przepisówochrony środowiska. Lepiej byłoby przedyskutować projekt gazociągu w innymkontekście, ponieważ z pewnością można by znaleźć przeciwko gazociągowi poważneargumenty niemające nic wspólnego z ochroną zasobów morskich. Naprzykład istnieją obawy mniejszych państw, które mają być pomijane w dostawachenergii. Poza tym krytykowany jest sposób, w jaki doszło do uzgodnieniaprojektu: między dwoma wielkimi państwami ponad głowami małych, takich jakPolska. Projekt ten stworzył szansę, by porozmawiać o tym, jak Europa sprostazaspokojeniu przyszłych potrzeb energetycznych – nie jest wcale oczywiste, żebezwzględnie musi być ono oparte na gazie ziemnym z Rosji. Jednak politycy,chowając się za argumentami ochrony środowiska, zaprzepaścili tę okazję.