Pobierz cały numer w wersji PDF. - Przegląd Zachodniopomorski

90 Piotr Chrobakdo wyciszenia 8 , jak i do zaostrzenia 9 sporów politycznych w nadciągającej elekcjiprezydenckiej 10 .Początkowo o urząd Prezydenta RP chciało się ubiegać dwunastu kandydatów,jednak po katastrofie pod Smoleńskiem z walki o fotel prezydencki zrezygnowaliTomasz Nałęcz i Ludwik Dorn (ten ostatni utracił poparcie własnego ugrupowania– Polska Plus, które po śmierci L. Kaczyńskiego postanowiło poprzećjego brata J. Kaczyńskiego. Dorn w proteście przeciw tej decyzji opuścił szeregiwspomnianej partii i udzielił poparcia kandydaturze Marka Jurka). Ostateczniew wyborach wzięli udział: marszałek Sejmu RP Bronisław Komorowski (kandydatPO RP), lider PiS Jarosław Kaczyński (zamiast zmarłego brata) – uchodzilioni za kandydatów mających największe szanse na zwycięstwo, skupiając nasobie praktycznie całą uwagę mediów – a także w dalszej kolejności: lider SLDGrzegorz Napieralski (zamiast zmarłego J. Szmajdzińskiego) i lider PolskiegoStronnictwa Ludowego (PSL) Waldemar Pawlak, których obecność w wyściguwyborczym miała przede wszystkim zapewnić wzrost poparcia dla ich ugrupowańprzed wyborami samorządowymi w 2010 r. i parlamentarnymi mającymisię odbyć jesienią 2011 r. Wśród pozostałych kandydatów na najwyższy urząd8Zdaniem Mariusza Janickiego i Wiesława Władyki przyjęcie stonowanej postawy przez politykówPiS w czasie kampanii wyborczej mogło przysporzyć temu ugrupowaniu zwolennikówu części centrowych wyborców. Jednak członkowie tej partii musieliby uważać, aby nie powrócićdo dawnej retoryki. Zdaniem tych publicystów: Ryzyko jest duże, zwłaszcza że umiarowi politykówPiS towarzyszy coraz większa zajadłość komentatorów, publicystów i blogerów bliskich tej partii.Do tego dochodzi nachalna antyrządowa i antyplatformerska propaganda w TVP1. Trwa licytacjana lepszych i gorszych patriotów i Polaków, dyskutuje się w niewybrednym stylu, komu wolnopłakać po prezydencie Kaczyńskim. M. Janicki, W. Władyka, Wybory w czerni, „Polityka” 2010,nr 17, s. 11. Natomiast Paweł Śpiewak pisał: Platforma po smoleńskim wypadku zyskała olbrzymiąprzewagę nad opozycją. Nawet jeśli sympatia narodu przesuwa się w stronę nieżyjącego prezydenta,to natychmiast PiS ją traci wypowiedziami swoich ideologów. Na przykład ZdzisławaKrasnodębskiego, który w „Rzeczpospolitej” opublikował tekst właśnie taki, jakiego oczekiwałemod tego autora – złożony wyłącznie z pretensji i nienawiści. Ale też niektórzy politycy partii JarosławaKaczyńskiego strzelają do własnej bramki, poszukując winnych katastrofy i nie umiejąc zachowaćpowściągliwości w komentowaniu. Ich ton wypowiedzi budzi albo irytację, albo sprzeciw.Jakże niewłaściwa wydaje mi się teraz uprawiana hagiografi a. Poczekajmy z ocenami, jeśli chcemysię z nimi utożsamiać, by wyrastały z realnych przesłanek, a nie chwilowych emocji. P. Śpiewak,Platforma w nadmiarze, „Wprost” 2010, nr 17, s. 73.9Jak piszą M. Janicki i W. Władyka, skrajna część PiS może chcieć narzucić ostry podziałw kampanii: Wskazywany przez partyjnych harcowników ton kampanii jest jasny: prawdziwi patriociprzeciw kosmopolitom, liberałom; wzruszony lud kontra nieczułe elity; dziedzice polskiejhistorii naprzeciw wykorzenionym obywatelom euroregionów. M. Janicki, W. Władyka, Wyboryw czerni..., s. 10.10Tamże, s. 10–11; A. Stankiewicz, Czekając..., s. 19–20; T. Jastrun, Trzęsienie ziemi, NP 2010,nr 16, s. 27; A. Stankiewicz, P. Śmiłowicz, Kto po prezydencie?, tamże, nr 17, s. 20–27; M. Król,Nie polezie orzeł w GWna, „Wprost” 2010, nr 17, s. 48; P. Śpiewak, Platforma..., s. 72–73.