Pobierz cały numer w wersji PDF. - Przegląd Zachodniopomorski

Wybory Prezydenta RP w 2010 roku....99Należy wszakże zaznaczyć, iż wbrew zapowiedziom, że PiS nie będzie wykorzystywałw kampanii wyborczej katastrofy pod Smoleńskiem, osoby zbierającepodpisy poparcia za kandydaturą Jarosława Kaczyńskiego za każdy złożonypodpis dawały zdjęcie zmarłej prezydenckiej pary 47 . Jednak politycy PiS niechcieli w kampanii nadmiernie eksponować nastrojów żałobnych, obawiając się,że wyborcy mogliby mieć ich przesyt, a samo współczucie dla prezesa PiS postracie brata mogłoby się okazać niewystarczające, aby część elektoratu tylko natej podstawie oddała na niego swój głos 48 .Wydaje się, iż Jarosław Kaczyński mimo osobistej tragedii stał się osobą,która w wyniku katastrofy – na co zwróciła uwagę m.in. Janina Paradowska– pod względem kapitału politycznego zyskała najwięcej 49 . Natomiast jeśli chodzio sposób prowadzenia kampanii wyborczej, to zdaniem wspomnianej publicystki47W odniesieniu do początku kampanii wyborczej J. Paradowska pisała: W kilku miastach, przyokazji zbierania podpisów pod kandydaturą Jarosława Kaczyńskiego, wręczano zdjęcia zmarłegoprezydenta. W szkołach nauczyciele dają dzieciom nalepki z portretem Lecha Kaczyńskiego i napisem„Mój prezydent”. Najlepiej przykleić je w domu. W dniu ogłoszenia, że Jarosław Kaczyńskijednak startuje, tzw. telewizja publiczna, zmieniając program jak za najlepszych peerelowskichczasów, wyemitowała czysto propagandowy fi lm „Solidarni 2010”, w którym Putin i Tusk mielikrew na rękach. Oczywiście, męczennika, krew Lecha Kaczyńskiego. Rosyjski spisek dla zabiciapod Katyniem prawdziwego patrioty był oczywisty, a prawdziwie patriotyczny lud wyrażał wdzięcznośćzmarłemu prezydentowi, którego dotychczas nie miał okazji poznać z winy medialnych fałszerzy.To było swoiste postscriptum do oświadczenia o kandydowaniu. Ciąg dalszy zapewne nastąpi.J. Paradowska, Barwy kampanii: sepia i czerń, „Polityka” 2010, nr 19, s. 13.48Jak pisał Michał Krzymowski: Strategia PiS niesie jednak duże ryzyko. Po pierwsze, epatowaniesmutkiem może przynieść skutki odwrotne do zamierzonych. Dobrze pokazał to pochówekna Wawelu, który wywołał sprzeciw części społeczeństwa. Jak określił to jeden ze współpracownikówJarosława, zgadzając się na krakowskie rozwiązanie, PiS „sam napluł sobie w aureolę”.O ile jednak w wypadku pogrzebu prezydenckiej pary protesty utonęły w żałobnej powadze, o tylew kampanii taryfy ulgowej już nie będzie. A kontrowersji nie zabraknie. Pokazuje to chociażbyprzemówienie Jarosława Kaczyńskiego podczas pogrzebu Krzysztofa Putry, w którym nadał onśmierci pasażerów lotu 101 atrybut męczeństwa. Wątpliwe, by wyborcy długo akceptowali takiehiperbole. M. Krzymowski, Polityka po resecie..., s. 34.49Zdaniem J. Paradowskiej: Jarosław Kaczyński jest dziś liderem partyjnym, który po katastrofie – jakkolwiek by to zabrzmiało w kontekście jego osobistej tragedii – zyskał najwięcej.W przeddzień wypadku jego sytuacja była dramatyczna. Zanosiło się na solidną przegraną brataw wyborach prezydenckich. Wiarę w zwycięstwo Lecha Kaczyńskiego straciło nawet PiS. Partiapękała, zmęczona jałową opozycyjnością. Paweł Poncyliusz, który dziś wraz z Kluzik-Rostkowskąma grać o wyborców z centrum, wysyłał prezesa na odpoczynek do Sulejówka, a prezes nawet niedał mu nagany, choć wcześniej za mniejsze przewinienia z partii wyrzucano. Jedność udawanoz coraz mniejszym przekonaniem, a o wyborcach mówiono, że wymierają, bo chęć głosowania naPiS deklarowali głównie ludzie starsi, z mniejszych miast, gorzej wykształceni. Teraz pojawiła sięgrupa młodych, w tym także takich, którzy do wyborów pójdą po raz pierwszy. To jest radość dlaPiS i smutek dla PO. Kaczyński jest na powrót niekwestionowanym liderem swojej formacji, kandydatem,który nawet jeżeli przegra, to zapewne z dobrym wynikiem, co będzie znakomitą zaliczkąna wybory najważniejsze, parlamentarne. I dzieje się rzecz może najistotniejsza: PiS odzyskuje