Publikacja w wersji do pobrania (pdf) - Czerwiec '56 - Instytut ...

Echa Czerwca 1956 w Wojsku Polskim 67List ten natychmiast spal” 11 . Po ustaleniu nazwiska podchor¹¿ego, nie dopuszczonogo do promocji oficerskiej i wydalono do zasadniczej s³u¿by wojskowej.Do dnia 4 lipca 1956 r. w garnizonie ³ódzkim obowi¹zywa³ stan ostrego pogotowia.Wi¹za³ siê on z gotowoœci¹ do natychmiastowego u¿ycia pododdzia³óww mieœcie oraz zwiêkszeniem liczby wart i patroli w obiektach koszarowych.Nastroje nieprzychylne w³adzy odnotowano równie¿ w najbardziej upolitycznionejformacji, a mianowicie w Korpusie Bezpieczeñstwa Wewnêtrznego,który podlega³ wówczas ministrowi spraw wewnêtrznych. Szef Zarz¹du InformacjiKBW w swoim meldunku specjalnym o klauzuli „œciœle tajne” z 28 lipca1956 r. stwierdza³, ¿e „…nadal notuje siê negatywne wypowiedzi, którychŸród³em s¹ zas³yszane wiadomoœci z rozg³oœni zagranicznych, wrogie wersje odosób cywilnych oraz b³êdne pojmowanie wypadków poznañskich przez osobywojskowe”. W poznañskim 10. Pu³ku KBW oficerowie, por. Alejski, por.Kozio³, por Malcher i ppor. WoŸniakowski, wypowiadali siê nastêpuj¹co:„…robotnicy mieli s³uszn¹ racjê, ¿e strajkowali, gdy¿ po 11 latach w³adzyludowej stopa ¿yciowa powinna byæ wy¿sza ni¿ obecnie”. Porucznik Jurkiewicz,który by³ oficerem operacyjnym 15. Pu³ku KBW wobec innychoficerów powiedzia³: „Rok temu by³em gotów ¿ycie swoje oddaæ, bo w robociei agitacji widzia³em jak¹œ przysz³oœæ, a poniewa¿ oni tak nadu¿ywaj¹ naszychuczuæ i k³ami¹ to ja ich [s³owo wulgarne]”. Podchor¹¿ego Afeltowicza zeSzko³y Oficerskiej KBW w Legnicy zapyta³a matka w obecnoœci „kolegów”:„Gdzieœ ty siê synu wpapra³ do tych zbójców co do ludzi strzelaj¹. Zwolnij misiê zaraz, po co to tobie?”. Kierownik cyklu taktyki tej¿e szko³y w obecnoœcipodw³adnych wyk³adowców wyrazi³ siê: „Jedn¹ z przyczyn wypadków by³o to,¿e ca³e 10 lat agitowano ludzi i karmiono s³owem bo¿ym, a praktycznie tostopy ¿yciowej nie poprawiono robotnikom” 12 . Nawet sekretarz komitetupartyjnego Brygady TKN mjr Witold Sieroszewski wyrazi³ siê do oficerów:„Nic dziwnego, ¿e ¿o³nierze w Poznaniu odmówili u¿ycia broni, bo ja nigdy nieda³bym rozkazu ¿o³nierzom aby strzelali do robotników zarabiaj¹cych 500 z³,którzy s³usznie domagaj¹ siê podwy¿ki p³ac” 13 .Meldunki pisemne o podobnej treœci nadsy³ano z KBW do GZI WP co trzydni. Podkreœlano, ¿e wiêkszoœæ agentury skierowana jest na obserwacje osóbulegaj¹cych wrogiej propagandzie. Dodaæ w tym miejscu nale¿y, ¿e optymalnywskaŸnik w budowaniu sieci agentów Informacji Wojskowej wynosi³ 1 na 10 ¿o³nierzyw wojskach l¹dowych. W wojskach lotniczych, marynarce wojenneji KBW d¹¿ono do pozyskania do wspó³pracy co szóstego ¿o³nierza. Takiewysokie wskaŸniki nasycenia agentur¹ gwarantowa³y pe³n¹ kontrolê nastrojówwœród ¿o³nierzy s³u¿by zasadniczej, kadry zawodowej i ich rodzin. Ten wspó³-11 CAW, sygn. 1812/92, t. 66. Meldunek szefa wydzia³u IW garnizonu £ódŸ do szefa GZIz 6.07.1956 r., s. 168–169.12 CAW, sygn. 1811/92, t. 35 „Meldunek specjalny nr 21” szefa Zarz¹du Informacji KBW doszefaGZI z 28.07.1956 r., s. 103–110.13 CAW, 1811812/92, t. 57.