Portret Magazine No 3

дискусија, соработка и поддршка за сите што се засегнати
од оваа проблематика.
Нашата цел е подобрување и олеснување на процесот на
образование на учениците со дислексија, како и потпомагање
во воведување на соодветен и подобрен образовен систем.
Нашата цел неизбежно опфаќа создавање општество што
ќе има капацитет да ги исполни сите барања и потреби на
лицата со дислексија и да се приклучи на земјите што веќе
50 години активно развиваат техники и методи за работа
за овие лица, настојувајќи да го пронајдат и да го истакнат
својот талент.
40
ДАМЈАН НИКОЛОВСКИ, ПРЕТСЕДАТЕЛ НА
ЗДРУЖЕНИЕ ЗА ДИСЛЕКСИЈА „АЈНШТАЈН“
„ДИСЛЕКСИЈАТА
НЕ ПРЕТСТАВУВА
НИКАКВО
МЕНТАЛНО ИЛИ
ПСИХОФИЗИЧКО
ЗАОСТАНУВАЊЕ“
Пишува: Тања Тодоровска
Препознавањето, разбирањето и прифаќањето на
дислексијата се само некои од чекорите на патот
кон подигнување на свеста за дислексијата. Токму
имплементирањето на сите овие во нашето општество
се целите на здружението за дислексија „Ајнштајн“.
Следствено, тоа се и целите на претседателот Дамјан
Николовски кој и самиот лично се соочува со дислексија.
Од кога постои здружението „Ајнштајн“? Кој стои зад него и
која е неговата цел, неговата мисија?
Здружението е формирано кон крајот на 2013 година. Зад
здружението стојат неговите основачи, родители на деца со
дислексија и лица кои имаат дислексија. Тимот што неуморно
ја актуализира дислексијата во нашата република се состои
од мене како претседател, мојата најблиска соработничка
Марија Анчевска, која е и проект-координатор, Славица
Тасевска Николовска – стручно лице за дислексија, Мартин
Трајановски – креативен директор, Фани Кузмановска- правен
застапник на здружението, како и големиот број волонтери.
Нашата мисија е подигнување на јавната свест за дислексијата
во образовните институции, кај родителите, релевантните
институции, како и кај пошироката јавност. Ајнштајн ги
остварува своите цели преку информирање, едукација,
Каква е свесноста за дислексијата во нашето општество? Се
препознава ли во образовните институции, во компаниите,
во различните сфери на дејствување?
Од денешна перспектива можам со задоволство да кажам
дека свесноста за дислексијата во нашето општество е
зголемена во споредба со изминатите две до три години
кога терминот дислексија воопшто не беше познат. Во однос
на образовните институции исто така имаме голем напредок
во однос на препознавањето на оваа состојба, но морам
да истакнам дека сепак тоа не е на очекуваното ниво. Во
компаниите оваа проблематика не е воопшто препознаена,
но тоа не се должи на раководствата во компаниите, туку на
состојбата дислексија, бидејќи голем дел од повозрасните
индивидуи воопшто не се свесни дека ја поседуваат оваа
состојба.
Во медиумите актуелна е кампањата „Јас знам што е
дислексија“, во што се вклучени познати, јавни личности.
Каков е одѕивот?
Да, кампањата почна во октомври, кој е месец за зголемување
на јавната свест за дислексијата во светски рамки и ќе трае
континуирано до следниот октомври. Целта на кампањата е
преку познатите личности од нашата држава да се зголеми
јавната свест за оваа состојба. Одѕивот од кампањата досега
оди според очекуваните резултати, иако може да биде и
многу подобро, сепак се работи за хуманитарна кампања со
којашто и досега се постигна многу.
Соработувате ли со одредени училишта и установи во
мисијата за подигнување на свесноста за дислексијата?
Секако, училиштата претставуваат и почетната алка од целиот
синџир што води кон остварување на нашата цел. Со огромно
задоволство признавам дека од голем број училишта имаме
многу голема поддршка и заинтересираност, особено од
наставниците што е многу добар показател дека Република
Македонија има потенцијали и можности да биде во ранг со
развиените земји, каде што дислексијата се работи повеќе
од 70 години.
Имате ли податок за тоа колкав процент од населението во
Македонија се справува со дислексија?
Ние како здружение се раководевме со бројката од
соседните земји, каде што се направени истражувања,
и бројката е од 10 до 15% од вкупното население. Во
изминатата година ги спроведовме и првите истражувања за
застапеноста на оваа состојба во нашето општество со што
и се потврди оваа бројка. Со поддршка од Град Скопје се
направи истражување во две средни училишта со различна
етничка структура, каде што во просек, застапеноста на
дислексијата изнесува 17%.