Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.
YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.
Mundart
Mundart
Spätsommer
Bruno Steuber, Littfeld
Sonn’ on Hut, Blome on Liebe,
bet veel Glögg reicht dat us för’n Jedecht,
wenn net, da schdoche em Kamin ech e Füerche,
on mache e dommet Jesecht.
Ech fung a ze rieme, dt Hern wor am qualme,
on denkt ou, ech ha mech jedrout,
doadröwer häd einer, et es net ze fasse,
de Fläsche Bier mir jeklout ....
Foto: Pixabay
De Gulaschkanon
Manfred Wirth, Freudenberg
Für oos aale Flecker, 35 geborn, on somit itz och 80 worn,
wird bie allem Lersen van Kregs- on Granatenkrach
och de Erinnerung an mänch „Kuriosum“ wach.
Et gob jo kenn Fernsehn bet spannendem Bild
on so han mer Cliquenjeden Dach dussen espillt.
Der Schlossberg, den hadden mer für osser Düt
wor oss zom Toven on Spillen det beste Revier.
En der Durnhalle wor, wie ech et hü noch glaube,
de Einheit der Luftwaffe, namens „Taube“.
De Soldoten worn och en den Hüser bekannt
on für oos Jongen jo hochineressant.
Se kochten de Soppe, die wao net „ohne“
enem fahrbaren Kessel, der „Gulaschkanode“,
on mäncher van oos stellte sech bem Kochgeschirr an
on horlte seh en Schlag van der Soppe dann.
De Gulaschkanon doo net nur no Soppe ruchen,,
se wor och als „Hochzeitskessel“ ze gebruchen.
Oos Klicke, 5 Jongen un 3 „Damen“,
die vam Ömwäch on „Henner der Burg“ herkamen,
all wollense, de Mädcher bet ihren „Herrn“
em Hochzittskessel „getraut“ mo wern.
Nu mosste für de hochzittswillige Lüü
Jo och onbedingt en „Pastur“ herbie.
Dä mosste grurß, würdig on och äller sinn
on woroch dann gefonnen schwinn.
En Jong bet ner grurßen, würdigen Brell,
da vellechts och mo Pasturr wern well.
Der Gisselersch Gerhard wor fröhlich bereit
on stoppte en „Päärche“ dann ze zweit
en e´den Gulaschkessel, macht en geerer Roh
zom Schluss den grursen Deckel zoo,
Hä schwadde en Trauspruch dann dodrop
On machte enner Minudde den Deckel wirrer ob.
Wat worn dat nur für „frühriffee“ Lü
On wä wo dann domols all dobie?
Der Hans on det Margot, der Horst on det Lore,
der Rudolf, der Helmut on Manfred, der „gorre“.
Doch van all dän Genannten, ob Jung orrer Braut,
wor späder kenn einziges Ehepaar getraut.
Do süt mer, e Liebe allzo früh
erweist sich als beständig selten oder nie.
De Gulaschkanon, dat ham ech behalen,
häd dann och net mir lang gehalen.
Denn orwen am Schlossberg, oos allen vertraut,
han mir en den Leehm ne Hörl (Höhle) gebaut.
De Hörl wor 2 Meder deef orrer kaum
Bet am Enn en grüßernen Raum.
Doo krochen mer renn, ohne Angst dat se kracht,
han ob Laub et dahn oos gemödlich gemacht.
Kurz drob hädd de Einheit, mir sojen et net gerrn,
for den Amis den Rückzoch angetrern.
Se deuten de Gukaschkanon den Berg roff bet Macht
on sinn dann en de Lehmhörl eingekracht.
Det ganze Radwerk brooch entzwei.
Do woret bed der Gulaschkanone vorbei.
Sur häd bie allem Ernst der Kregsgeschechte
och noch mänches Erlerbnis en spassiges Gesechte.
Doch wenn de Hörl bet oos zesamengekracht wär,
on mir hädden dann geläjen onner der Ähr,
dann hädden mer, wat mer jo net wolln,
onner däm Lehm ersticken konn.
Sur moss mer bie allem Erinnern zeröcke
net nur sahn: „Dat wor oos Glöcke“.
Nee, he hadde och wenn mert net woor han will,
oos bewahrender GOTT Sinne Hand im Spill.
Ihm wollen wir auch nach schon so langer Tat
DANKEN, dass Gott uns bewahret hat.
Dr Dogder säd, on dat es krass:
" Jung, du häst Adipositas,
ob dütsch jesäd, du best ze degge,
dröm kast de dech och kum noch bögge.
Bim Drabbestijje on berchrob
doa schnüwesde wie'n ahle Lok,
Jelenke do dir wahne weh,
doa hölft och Arnika nemmeh'".
Sin Brell härre zerechtjeröggt,
on wor etz garnemmeh' entzückt.
Ech machde ourweröm etz blägg,
min Herze stolberde wie gegg,
klabasdern säd mr och doagäje,
Dr Henner vam Hähnche moßdö ih dö Stadt, häh
hadde bim Gerechd watt zö erledije. Sinn Frouw meinde,
doa könn häh ehr watt betbränge.
Sidd langem wönschde sie sich ön neue Bluse fohr
dö Sommer, ganz dönn soll sö sinn, uss feinem Mullstoff.
Wie dr Henner no im Göschäfd ih dr Orwerstadt
woar, woßde häh net meh, wie dä Blusestoff heeß. Irjendwatt
hadde ät bemm Gösechde zö doh. Itzt woßde
Ze degge
Bruno Steuber, Littfeld
dröm darf ech mech nemmeh' obräje.
Bewäjung wöret, wat mir fählt,
on die kosdet noch nemmoal Geld.
Hä säd:
„Mach Pause moal bet Schnugg on Bier,
on Pillen krijjesde hö net va mir!"
Die Rezebdur es ahjekomme,
fönf Kilo hanech afjenomme,
är Lüh, e Wunger es jescheh',
wenn ech moal naggich mech beseh'
kanech min Zierwe werrer seh'.
Min Frou hält sech zerögg bet Spott,
denn ech jefalln är werrer god.
Dr Henner vam Hähnche
Rita Stötzel, Eckmannshausen
häh ät werer, ön Schnuddebluse soll ät sinn! Die Verkäuferin
woßde nadürlich net, watt häh hah woll. Ih dr
Stadt schwadde mr schleeslich hochdütsch. Häh doachde
noah on sähde da: „Ach joa, min Frouw well ömmer
watt bässeres sinn, sie sähd joa net Schnudde, bih ähr
heißd dät Mull.“ Itzet woßde die Verkäuferin watt häh
woll. Sie machde äm ö extra feines Päckche, watt häh
ähr döheim freudestrohlend öwerreichde.
•
36 durchblick 3/2020