lois, decrets, ordonnances et reglements wetten, decreten ...

Le pouvoir adjudicateur peut décider de ne pas prendre une variante
libre en considération. Il doit cependant motiver sa décision en se
fondant par exemple sur des éléments d’ordre technique ou sur
d’autres facteurs tels que le prix, les contraintes budgétaires ou les
délais d’exécution.
Le paragraphe 2 explicite que tous les types de variantes peuvent être
utilisés dans toutes les procédures de passation. La variante libre reste
cependant exclue en adjudication. En outre, ce paragraphe précise,
pour plus de clarté, les conditions dans lesquelles les variantes peuvent
être introduites. Il indique ainsi qu’elles peuvent l’être soit dans une
offre distincte, soit dans une partie séparée del’offre.
Le paragraphe 3 reprend une disposition contenue dans l’article 24,
§ 4, de la Directive 2004/18/CE et également dans l’article 84, alinéa 2,
de l’arrêté royal du 8 janvier 1996. Selon cette disposition, une variante
ne peut être rejetée pour la seule raison que si elle était acceptée par le
pouvoir adjudicateur, un marché de services deviendrait un marché de
fournitures ou inversement. On peut citer à titre d’exemple un marché
qui porterait sur le développement d’un logiciel informatique par le
biais d’un marché de services, tandis qu’un concurrent présenterait en
variante un progiciel répondant aux exigences du pouvoir adjudicateur.
Tenant compte de l’avis du Conseil d’Etat, des explications portant
sur la problématique de la régularité des variantes n’ont finalement pas
été reprises, ceci par crainte que de trop grandes généralisations et des
solutions trop rigides empêchent que des nuances soient apportées en
fonction du mode de passation utilisé.
Art. 10. Cet article du projet traite des options définies à l’article 2,
11°.
Selon le paragraphe 1 er , les options sont soit obligatoires, soit libres.
Dans le premier cas, comme pour les variantes obligatoires, il
appartient au pouvoir adjudicateur de déterminer dans les documents
du marché l’objet, la nature et la portée des options et les soumissionnaires
sont obligés de faire offre pour ces options. Dans le second cas,
les options libres sont présentées d’initiative par les soumissionnaires.
En vertu du paragraphe 2, les options sont présentées dans une partie
séparée del’offre. Cette disposition autorise également la présentation
d’options libres en cas d’adjudication, à la condition qu’aucun supplément
de prix ou autre contrepartie soit attachée à la présentation d’une
telle option. Il convient de rappeler que dans cette même procédure, la
présentation de variantes libres n’est pas permise. Cette différence par
rapport à la variante libre, qui n’est pas autorisée en adjudication
comme mentionné ci-avant est justifiée par le fait que l’option ne porte
que sur un élément accessoire. En permettant la prise en considération
d’options libres même en adjudication, un pouvoir adjudicateur pourra
normalement en tirer avantage puisqu’aucun supplément de prix ne
peut être lié àla levée del’option.
En vertu du paragraphe 3, le pouvoir adjudicateur n’est jamais obligé
de lever une option, que ce soit lors de la conclusion du marché ou
pendant l’exécution de celui-ci. Sur ce dernier point, il peut en effet
s’avérer plus intéressant de ne lever une option qu’en cours d’exécution.
Ainsi par exemple, pour des véhicules d’intervention pourvus
d’un gyrophare, une option pourrait porter sur un gyrophare supplémentaire.
Art. 11. Cette disposition traitant des marchés à lots est nouvelle.
En vertu de l’alinéa 1 er , la nature et l’objet des lots, leur répartition et
leurs caractéristiques doivent être déterminées dans les documents du
marché. Ces précisions doivent permettre aux soumissionnaires de
choisir en connaissance de cause le ou les lot(s) pour lesquels ils
souhaitent remettre offre.
L’alinéa 2 permet que le mode de passation soit différent par lot. Les
termes « modes de passation » réfèrent au choix entre l’adjudication,
l’appel d’offres, la procédure négociée et le dialogue compétitif.
La souplesse prévue à l’alinéa 2 devra être utilisée avec discernement.
La juxtaposition de modes de passation différents risque en effet
d’augmenter les difficultés d’évaluation des offres, voire de rendre
impossible la présentation de rabais.
MONITEUR BELGE — 09.08.2011 — BELGISCH STAATSBLAD
44871
De aanbestedende overheid kan beslissen een vrije variante niet in
aanmerking te nemen. Ze moet haar beslissing evenwel motiveren op
basis van bijvoorbeeld technische elementen of andere factoren zoals de
prijs, de budgettaire verplichtingen of de uitvoeringstermijnen.
Paragraaf 2 expliciteert dat de verschillende soorten varianten bij alle
gunningprocedures kunnen worden gebruikt. De vrije variante blijft
evenwel uitgesloten bij aanbesteding. Daarnaast verduidelijkt deze
paragraaf dat ze, hetzij met een afzonderlijke offerte, hetzij met een
deelofferte kunnen worden ingediend.
Paragraaf 3 bevat een bepaling die opgenomen is in artikel 24, § 4,
van Richtlijn 2004/18/EG, alsook in artikel 84, tweede lid, van het
koninklijk besluit van 8 januari 1996. Volgens deze bepaling mag een
variante niet worden afgewezen enkel omwille van het feit dat, indien
de aanbestedende overheid ze zou aanvaarden, een opdracht voor
diensten een opdracht voor leveringen zou worden of omgekeerd. Dit
zou bijvoorbeeld het geval zijn voor een opdracht betreffende de
ontwikkeling van software via een opdracht voor diensten, terwijl een
concurrent als variante een softwarepakket zou indienen dat voldoet
aan de eisen van de aanbestedende overheid.
Mede gelet op het advies van de Raad van State, zijn uiteindelijk geen
toelichtingen opgenomen over de problematiek van de regelmatigheid
van de varianten. Dit uit vrees voor te grote veralgemeningen en te
rigide oplossingen die het maken van nuances naargelang de gebruikte
gunningswijze in de weg staan.
Art. 10. Dit artikel van het ontwerp behandelt de in artikel 2,
punt 11°, omschreven opties.
Paragraaf 1 maakt een onderscheid tussen de verplichte en vrije
opties. In het eerste geval dient de aanbestedende overheid, net zoals bij
de verplichte varianten, het voorwerp, de aard en de draagwijdte ervan
te omschrijven in de opdrachtdocumenten en zijn de inschrijvers
verplicht een bod te doen voor deze opties. Het tweede geval betreft de
vrije opties. Deze kunnen op eigen initiatief door de inschrijvers
worden ingediend.
Volgens paragraaf 2 wordt het bod voor de opties afzonderlijk
vermeld in de offerte. Deze bepaling maakt het ook mogelijk om vrije
opties in te dienen bij aanbesteding, op voorwaarde dat aan een
dergelijke optie geen meerprijs of een andere tegenprestatie wordt
verbonden. Dit verschil met de vrije variante, die in het kader van de
aanbesteding zoals eerder vermeld niet is toegestaan, is gerechtvaardigd
omdat de optie enkel betrekking heeft op een bijkomend element.
De mogelijkheid die de aanbestedende overheid wordt geboden om,
zelfs bij aanbesteding, vrije opties in aanmerking te nemen kan haar
voordelen opleveren, daar aan het bestellen van de optie geen meerprijs
kan worden verbonden.
Krachtens paragraaf 3 is de aanbestedende overheid nooit verplicht
gebruik te maken van een optie bij het sluiten van de opdracht en
evenmin tijdens de uitvoering ervan. Wat dit laatste punt betreft, kan
het immers interessanter zijn enkel gebruik te maken van een optie
tijdens de uitvoering van de opdracht. Een voorbeeld : bij interventievrachtwagens
die uitgerust zijn met een zwaailicht, kan in een optie
worden voorzien voor een bijkomend zwaailicht.
Art. 11. Deze bepaling betreffende de opdrachten in percelen is
nieuw.
Volgens het eerste lid moeten de opdrachtdocumenten de aard en het
voorwerp van de percelen, de verdeling en de kenmerken ervan
bepalen. Deze verduidelijking moet de inschrijvers de mogelijkheid
bieden om, met kennis van zaken, één of meer percelen te kiezen
waarvoor ze een offerte wensen in te dienen.
Volgens het tweede lid mag de gunningswijze verschillend zijn per
perceel. De term « gunningswijzen » verwijst naar de keuze tussen de
aanbesteding, de offerteaanvraag, de onderhandelingsprocedure en de
concurrentiedialoog.
Deze versoepeling die in het tweede lid werd ingebouwd, dient
evenwel op doordachte wijze te worden gebruikt. Het naast elkaar
bestaan van diverse gunningswijzen kan immers de beoordeling van de
offertes bemoeilijken en zelfs de indiening van prijskortingen onmogelijk
maken.