Groene Hart met landbouw naar een hoger peil? Over de ... - LEI

en 2 kunnen desgewenst worden uitgewerkt volgens de benadering, die in het rapport van
Stortelder c.s. is ontwikkeld.
5.3.5 Vergelijking met plan van Stuurgroep Groene Hart
In het plan voor het Groene Hart van de Stuurgroep Groene Hart uit 1992 - de 'Ruimtelijke
visie Groene Hart 2015' - maakt het studiegebied deel uit van een groter geheel, het kerngebied
De Venen (kaart 5.24). Daarmee worden de samenhang en de kwaliteiten van dat
gebied als geheel tot uitdrukking gebracht. In twee van de vier kerngebieden, De Venen en
de Krimpenerwaard, krijgt natuur voorrang op andere functies, zoals landbouw (Dirkx,
2000).
In dat plan wordt de ruimtelijke en ecologische relatie tussen de gebieden aan de
noord- en de zuidzijde van de Oude Rijn duidelijk aangegeven ('ecologische verbindingszone').
Dit stemt overeen met de lijn die in de opgestelde modellen is gevolgd.
In de zone langs de Oude Rijn wordt een vrij groot gebied voor combinaties van
landbouw en natuur gehandhaafd ('landbouw met veenweidenatuur'). Het gebied in het
noordoostelijke deel van het studiegebied wordt in het plan van de stuurgroep natuurontwikkelingsgebied,
waarbij de landbouw plaats maakt voor natuur ('moerasnatuur'). In het
plan van de stuurgroep komen geen vormen van stadspacht voor. Stedelijke invloeden
worden zoveel mogelijk geweerd.
Samenvattend kan worden gesteld, dat alleen model 3 - natuurpacht enigszins op dit
plan voor het Groene Hart aansluit. De verschillen met de andere modellen zijn groot tot
zeer groot.
Een vergelijking met het rapport 'Groene Hart, Ontwikkelingsprogramma Nationaal
Landschap Groene Hart' uit 1999 is hier achterwege gelaten.
5.3.6 Belvedèregebied Nieuwkoop-Harmelen
In de Nota Belvedère (1999) staat 'behoud door ontwikkeling' centraal. Dit adagium zal
naar verwachting een belangrijke rol in het studiegebied gaan spelen. Gechargeerd gezegd:
behoud alleen zal niet toereikend zijn en bij ontwikkeling met te weinig adequate maatregelen
voor behoud zullen de specifieke kwaliteiten van het gebied langzaam maar zeker
verdwijnen.
Het studiegebied maakt deel uit van het Belvedèregebied Nieuwkoop-Harmelen.
Voor dit gebied staan de instandhouding en ontwikkeling van de cultuurhistorische identiteit
centraal. Voor de gebiedsbeschrijving wordt verwezen naar de bladzijden 69 en 70 in
de bijlage bij de Nota Belvedère (1999). In die beschrijving wordt het gebied Nieuwkoop-
Harmelen een veenontginningslandschap van Europese betekenis genoemd. 'Het is een
schoolvoorbeeld van het typische Hollands-Utrechtse cope-ontginningslandschap (12e en
13e eeuw) en tegelijk ook het grootste aaneengesloten voorbeeld ervan in Nederland.'
Van de boerderijlinten worden die van Meije en Zegveld expliciet genoemd. Voor het
beheer en het gebruik wordt onder meer vermeld: 'behouden en versterken van cultuurhistorische
waarden en de openheid van het gebied bij de omschakeling van een agrarische
bedrijfsvoering naar recreatie- en natuurontwikkeling en cultuur- en agrotoerisme.'
122