APV 2012 bijlage toelichting - Bestuur

Wanneer er naar het oordeel van het college sprake is van overlast kan het het verbod activeren.
Zoals opgemerkt in de toelichting op artikel 5:1, onderdeel b, wordt het begrip “parkeren” zo uitgelegd, dat het
verbod in dit artikel zich niet alleen richt op de bestuurder van een voertuig maar ook op de andere
belanghebbenden bij het voertuig.
Het artikel is in 2008 in het kader van de deregulering facultatief gemaakt. Gemeenten dienen een afweging te
maken of zij dit artikel nodig achten. Dit zal niet in alle gemeenten het geval zijn.
Artikel 5:4 Defecte voertuigen
Veelvuldig doet zich het verschijnsel voor dat niet-rijklare voertuigen op de weg worden geplaatst. De eigenaar
of houder van een of meer van dergelijke voertuigen heeft deze meestal aangekocht om na weken of zelfs
maanden van nijvere zelfwerkzaamheid weer een volwaardig voertuig te creëren. Veelal slaagt hij in deze poging
niet, waarna het voertuig op de weg wordt achtergelaten, waar het na verloop van tijd degenereert tot
autowrak. Deze bepaling richt zich in het bijzonder tegen dit soort parkeergedragingen. Het excessieve is in het
bijzonder gelegen in het in relatie tot het tekort aan parkeerruimte niet gerechtvaardigde doel waartoe men het
voertuig op de weg zet. Daarnaast kan het hierbedoelde parkeren een ontsiering van het uiterlijk aanzien van de
gemeente meebrengen en om die reden excessief zijn. Beperking van het verbod tot die gevallen waarin er
sprake is van min of meer ernstige gebreken aan het voertuig, moet noodzakelijk worden geacht, wil het verbod
niet een te ruime strekking krijgen.
Deze bepaling ziet slechts op “eigenlijke” parkeerexcessen, dat wil zeggen op het plaatsen en hebben van
defecte voertuigen op de weg (in de zin van de WVW 1994). Het zou te ver gaan deze gedragingen ook buiten de
weg te verbieden.
Het artikel is in 2008 in het kader van de deregulering facultatief gemaakt. Gemeenten dienen een afweging te
maken of zij dit artikel nodig achten. Dit zal niet in alle gemeenten het geval zijn.
Jurisprudentie
Blijkens de jurisprudentie stuit een verbod langer dan op drie achtereenvolgende dagen te parkeren, niet op
bezwaren, HR 13-6-1972, VR 1972, nr. 105, OB 1973, XIV.1.2.2, nr. 34064, over de APV van Delft, waarin
een termijn van twee dagen werd aangehouden; HR 5-5-1975, nr. 67792 (niet gepubliceerd) over de
Parkeerexcessenverordening van Nijmegen, waarin een termijn van zeven dagen werd aangehouden.
Zoals opgemerkt in de toelichting op artikel 5.1.1., onderdeel c (oud, artikel 5:1, onderdeel b), wordt het begrip
“parkeren” zo uitgelegd, dat het verbod in dit artikel zich niet alleen richt op de bestuurder van een voertuig
maar ook op de andere belanghebbenden bij het voertuig.
Artikel 5:5 Voertuigwrakken
Anders dan de niet-rijklare voertuigen die ingeval van parkeren gedurende zekere tijd in het bijzonder een
parkeerexces kunnen opleveren door het in relatie tot het tekort aan parkeerruimte niet gerechtvaardigde doel
waartoe men een voertuig op de weg zet, geeft een achtergelaten voertuigwrak, inclusief een fiets of
bromfiets, in de eerste plaats aanstoot, doordat het een ontsierend element in het straatbeeld vormt. Ook houdt
een wrak een gevaar in voor spelende kinderen en voor de weggebruikers. Het op de weg plaatsen of hebben
170