APV 2012 bijlage toelichting - Bestuur

strafbaarstelling verschillend. Overtreding van de ontheffing op grond van artikel 10.63, tweede lid, Wet
milieubeheer wordt strafbaar gesteld in de Wet op de economische delicten (Wed), terwijl overtreding van
artikel 5:34 strafbaar wordt gesteld op grond van artikel 154 Gemeentewet.
Het verschil in wettelijke grondslag (Wet milieubeheer versus Gemeentewet), het verschil in toetsingskader
(milieu versus openbare orde) en het verschil in strafbaarstelling (Wet op de economische delicten versus
Gemeentewet) pleit ervoor om een systeem van twee separate ontheffingen te hanteren. Dit neemt niet weg
dat gemeenten de aanvraag voor beide ontheffingen kunnen coördineren. Het blijven echter wel twee
afzonderlijke besluiten.
Indien de ontheffing op grond van artikel 10.63, tweede lid, Wet milieubeheer wordt geweigerd, wat betekent
dit voor de ontheffing op grond van artikel 5:34 model-APV?
Indien de ontheffing op grond van artikel 10.63, tweede lid, Wet milieubeheer wordt geweigerd, is er geen
ruimte meer voor een ontheffing op grond van artikel 5:34 model-APV. Dit volgt uit het systeem van de wet.
Een ontheffing op grond van artikel 5:34 model-APV kan in dit geval namelijk nooit worden verleend wegens
strijd met de Wet milieubeheer. De aanvraag voor een ontheffing op grond van artikel 5:34 model-APV hoeft
daarom niet in behandeling te worden genomen. De grondslag hiervoor is artikel 4:5 Awb.
Uitzonderingen artikel 5:34 model-APV
In het tweede lid is een aantal uitzonderingen opgenomen op het verbod in het eerste lid. Hierbij zijn de volgende
punten van belang. In de eerste plaats valt verlichting door middel van kaarsen, fakkels, sfeervuren – waarbij
geen afvalstoffen worden verbrand -, zoals terrashaarden en vuurkorven of vuur voor koken, bakken en braden
niet onder het nieuwe regiem van de Wet milieubeheer. Er is immers geen sprake van het verbranden van
afvalstoffen buiten inrichtingen. Vervolgens mag er geen sprake zijn van gevaar, overlast of hinder voor de
omgeving. Vooral binnen de bebouwde kom kunnen klachten ontstaan over overlast of hinder door met name
terrashaarden en vuurkorven. De laatste zinsnede van het tweede lid biedt dus een handvat om handhavend op
te treden.
De uitzonderingen betreffen een aanvulling op hogere regelgeving. Lid 1 regelt namelijk het aanleggen, stoken of
hebben van vuur, maar in de genoemde uitzonderingsgevallen is geen sprake van het verbranden van
afvalstoffen. De gemeentelijke wetgever regelt dus een bepaalde materie (verbranden) vanuit eenzelfde motief
(namelijk een milieumotief: het voorkomen van overlast of hinder) als de hogere regelgever, maar beperkt zich
daarbij tot gedragingen die niet of nog niet worden bestreken door de hogere regelgeving (namelijk het
verbranden van niet-afvalstoffen buiten inrichtingen).
III. INRICHTINGEN
Normaal gesproken is de afbakening tussen de Wet milieubeheer en de model-APV helder, indien er sprake is
van een inrichting in de zin van de Wet milieubeheer. Daar waar de Wet milieubeheer of hierop gebaseerde
regels of voorschriften in een onderwerp voorzien, is geen ruimte voor de model-APV.
Het Besluit melkrundveehouderijen milieubeheer en het Besluit Akkerbouwbedrijven milieubeheer, zogenaamde
8.40 AMvB’s, vormen hierop een uitzondering. In deze besluiten wordt namelijk voor het onderwerp verbranden
van afvalstoffen binnen inrichtingen uitdrukkelijk verwezen naar een gemeentelijke verordening.
Besluit melkrundveehouderijen milieubeheer
224