APV 2012 bijlage toelichting - Bestuur

Specifieke regelgeving voor de grote rivieren
Gemeenten waardoor een grote rivier stroomt dienen bedacht te zijn op internationale verdragen en overige
specifieke regelgeving voor die rivieren. Zo gelden voor de Maas en de Schelde de verdragen inzake de
bescherming van de Maas respectievelijk de Schelde. Op de Rijn is onder andere van toepassing de Herziene
Rijnvaartakte van 17 oktober 1868 en het Rijnvaartpolitiereglement 1995.
Deze gemeenten doen er verstandig aan deze regelgeving expliciet op te nemen in artikel 5.3.1, vierde lid,
artikel 5.3.2, derde lid, artikel 5.3.3, derde lid en artikel 5.3.7, tweede lid.
Artikel 5:24 Vergunning voor voorwerpen op, in of boven openbaar water
Artikel 5:24 is, ter aanvulling van een aantal andere regelingen, bedoeld om de overige openbare wateren te
vrijwaren van activiteiten die het gebruik op enigerlei wijze nadelig zouden kunnen beïnvloeden. De veiligheid op
het water heeft reeds een afdoende regeling gevonden in een aantal bepalingen van het Wetboek van
Strafrecht, te weten de artikelen 162, 163 en 427, sub 6, en het Binnenvaartpolitiereglement (zie bij voorbeeld
artikel 1.15 van dit reglement).
Deregulering
Dit artikel is in een aantal opzichten vergelijkbaar met artikel 2:10. van de model APV, het plaatsen van
voorwerpen op de weg. Ook bij dit artikel is een vergunning vervangen door een breed gestelde algemene regel.
Daarmee legt de overheid nadrukkelijk een deel van de verantwoordelijkheid bij de burger. In eerste instantie
moet deze zelf de afweging maken of een steiger of een meerpaal gevaar of hinder oplevert voor het
vaarverkeer, of een probleem voor het beheer en onderhoud. Omdat er hierbij, eerder dan in artikel 2:10, waar
het veelal gaat om tijdelijke en verplaatsbare objecten, gaat om permanent bedoelde zaken, is aan dit artikel
anders dan bij artikel 2:10 een meldingsplicht verbonden. Op die manier kan de gemeente vooraf toetsen en met
de melder overleggen of bijvoorbeeld het onderhoud van de oevers niet in het geding is. Zo kan worden
voorkomen dat een al geplaatst object weer moet worden verwijderd, met alle financiële gevolgen van dien.
In een waterrijke gemeente, waar een dergelijke vergunning gebruikelijk is, en aan de vergunning omwille van
het onderhoud van de vaarwegen een zekere uniformering noodzakelijk, kan het een gerechtvaardigde keuze zijn
om een vergunningplicht te handhaven. Ook voor de vergunninghouder schept dat een duidelijke situatie: De
aanvrager hoeft niet zelfstandig een afweging te maken, maar ontvangt een vergunning voorzien van een set
voorschriften, en weet dan waar hij of zij aan toe is.
Artikel 5:25 Ligplaats woonschepen en overige vaartuigen
Algemeen verbod is niet toegestaan
Artikel 31, tweede lid, van de Wet op Woonwagens en Woonschepen bepaalde dat de gemeenteraad bevoegd is
regels te stellen onder andere betreffende de plaats die woonschepen mogen innemen bij verblijf binnen de
gemeente. Uit jurisprudentie bleek dat in beginsel in iedere gemeente met openbaar water mogelijk moet zijn om
met een woonschip ligplaats in te nemen. Op 1 maart 1999 is de Wet op Woonwagens en Woonschepen
ingetrokken. De jurisprudentie is echter opgenomen in de Huisvestingswet. Artikel 88 bepaalt namelijk dat de
gemeenteraad geen regels stelt die leiden tot een algeheel verbod van het in gebruik nemen of geven van een
205