APV 2012 bijlage toelichting - Bestuur

in artikel 1:8 genoemde, worden die in het betreffende artikel genoemd. In een enkel geval
(horecaexploitatievergunningstelsel en vergunning voor seksinrichting) is van artikel 1:8 afgeweken.
Europese Dienstenrichtlijn
Vergunningen
Tegelijkertijd met de deregulering van de vergunningstelsels van de model-APV zijn deze gescreend aan de
Europese Dienstenrichtlijn. Het gaat daarbij om de volgende stelsels: gebiedsaanwijzing in geval van
straatartiesten, de evenementenvergunning, horecaexploitatievergunning, vergunning voor een seksinrichting,
standplaatsvergunning en de vergunning voor een snuffelmarkt. Gokactiviteiten zijn van de werking van de
Europese Richtlijn uitgezonderd, zodat de speelautomatenvergunning niet onder het regime valt.
Meldingen
Het begrip vergunningstelsel in de zin van de Dienstenrichtlijn is breder dan wij dit kennen.
Daaronder vallen ook meldingsplichten. Onder vergunning verstaat de Dienstenrichtlijn immers: elke procedure
die voor een dienstverrichter of afnemer de verplichting inhoudt bij een bevoegde instantie stappen te
ondernemen ter verkrijging van een formele of stilzwijgende beslissing over de toegang tot of de uitoefening van
een dienstenactiviteit (artikel 4 lid 6). Hieruit volgt dat een melding wordt aangemerkt als een vergunning.
Andere voorbeelden van een ‘vergunning’zijn: verklaringen van geen bezwaar; verplichting zich in te schrijven in
een register etc. Een voorbeeld van een meldingsplicht binnen deze verordening is een eendaags klein
evenement.
Vestiging of tijdelijke overschrijding
Bij het screenen van de model-APV aan de Dienstenrichtlijn is het volgende in ogenschouw genomen. In theorie
bestaan er drie verschillende regimes: voor de ‘vestiger’, de ‘tijdelijke grensoverschrijder’ en de Nederlandse
dienstverrichter. In het licht van deze regimes moet worden bekeken of en in hoeverre vergunningstelsels zijn
toegestaan.
Artikel 9 van de Dienstenrichtlijn (vrij verkeer van vestiging) ziet op de zogenaamde ‘vestiger’. Er is
overeenkomstig de rechtspraak van het HvJ sprake van vestiging, als er een daadwerkelijke uitoefening van een
economische activiteit voor onbepaalde tijd vanuit een duurzame vestiging wordt verricht. Aan die eis kan ook
zijn voldaan als een onderneming voor een bepaalde tijd wordt opgericht of als er een gebouw wordt gehuurd
van waaruit de ondernemer zijn activiteiten onderneemt. (overweging 37 bij de richtlijn).
In het licht van beide regimes moet worden bekeken of een vergunningstelsel is toegestaan.
Artikel 9 van de Dienstenrichtlijn (vrij verkeer van vestiging) ziet op de zogenaamde ‘vestiger’. Het artikel staat
vergunningstelsels toe, mits aan de volgende vereisten is voldaan:
- zij zijn niet discriminatoir ten opzichte van degene die de vergunning aanvraagt;
- de behoefte aan een vergunningstelsel is gerechtvaardigd om een dwingende reden van algemeen
belang (noodzakelijkheid). Het begrip dwingende redenen van algemeen belang zoals bedoeld in artikel
9 is door het Hof van Justitie ontwikkeld en kan zich nog verder ontwikkelen. Het betreft hier de
zogenaamde ‘rule of reason’. Dit begrip omvat de volgende gronden: openbare orde, openbare veiligheid
22