APV 2012 bijlage toelichting - Bestuur

Artikel 1:7 Termijnen
Vóór juni 2007 kende de model-APV geen bepaling die een geldingsduur aangaf voor een krachtens het model
verleende vergunning of ontheffing. Vergunningvoorwaarden konden bepalen dat de vergunning of ontheffing
periodiek moest worden verlengd.
Het streven naar lastenvermindering voor burger en overheid en toetsing aan de Europese Dienstenrichtlijn
hebben ertoe geleid in artikel 1:7 te bepalen dat de vergunning of ontheffing in beginsel voor onbepaalde tijd
geldt. Artikel 11 van de Dienstenrichtlijn stelt dat vergunningen geen beperkte geldingsduur mogen hebben,
tenzij: a. de vergunning automatisch wordt verlengd of alleen afhankelijk is van de voortdurende vervulling van
de voorwaarden; b. het aantal beschikbare vergunningen beperkt is door een dwingende reden van algemeen
belang; c. een beperkte duur gerechtvaardigd is om een dwingende reden van algemeen belang.
Over punt b. dat onder meer op wachtlijsten ziet, schrijft de Dienstenrichtlijn: “Wanneer het aantal beschikbare
vergunningen voor een activiteit beperkt is wegens een schaarste aan natuurlijke hulpbronnen of technische
mogelijkheden, moet een selectieprocedure worden vastgesteld om uit verscheidene gegadigden te kiezen,
teneinde via de werking van de vrije markt de kwaliteit en voorwaarden van het dienstenaanbod voor de
gebruikers te verbeteren. Deze procedure moet transparant en onpartijdig zijn en de verleende vergunning mag
niet buitensporig lang geldig zijn, automatisch worden verlengd of enig voordeel toekennen aan de
dienstverrichter wiens vergunning net is komen te vervallen. In het bijzonder moet de geldigheidsduur zodanig
worden vastgesteld dat de vrije mededinging niet in grote mate wordt belemmerd of beperkt dan nodig is met
het oog op de afschrijvingen van de investeringen en een billijke vergoeding van het geïnvesteerde kapitaal.” (PB
L 376/36, nr. 62) Als gemeenten een vergunning voor bepaalde tijd verlenen, moeten zij beargumenteren
waarom deze beperking nodig is en de evenredigheidstoets kan doorstaan.
Sommige vergunningen lenen zich uit de aard alleen voor verlening voor bepaalde tijd. Dit is bijvoorbeeld het
geval bij een evenementenvergunning of een standplaatsvergunning voor een oliebollenkraam rond de
jaarwisseling.
Zie voor de betekenis van “een dwingende reden van algemeen belang” bij de toelichting onder artikel 1:8.
Artikel 1:6 bepaalt dat bij gewijzigde omstandigheden de vergunning kan worden gewijzigd of ingetrokken. Het
ligt ook daarom in de rede dat een vergunning voor onbepaalde duur blijft gelden indien de omstandigheden niet
wijzigen. Pas bij gewijzigde omstandigheden dient de vergunning opnieuw te worden bezien. Ook daarbij wordt
rekening gehouden met de noodzaak- en proportionaliteitseis. Bij geringe wijziging van omstandigheden die geen
gevolgen hebben voor het algemeen belang, kan de vergunning niet worden gewijzigd of ingetrokken. De
noodzaak daarvoor ontbreekt.
Artikel 1:8 Weigeringsgronden
Vergunningstelsels zijn in de model-APV als volgt geformuleerd: een verbodsbepaling om een bepaalde activiteit
te verrichten behoudens vergunning. Vergunningstelsels kenden tot 2007 vervolgens een artikellid of –leden
met weigeringsgronden. Deze werden op verschillende manier omschreven wat suggereerde dat in verschillende
bepalingen materieel andere weigeringsgronden golden. Dit was meestal niet het geval. In het kader van
deregulering en vermindering van administratieve lasten is kritisch naar de weigeringsgronden gekeken. We
hebben ter bevordering van de systematiek en duidelijkheid binnen de model-APV ervoor gekozen om in
Hoofdstuk I algemene weigeringsgronden te benoemen. In de afzonderlijke vergunningstelsels zijn de
betreffende artikel(led)en vervallen. Alleen als er voor een vergunning andere weigeringsgronden gelden dan de
21