APV 2012 bijlage toelichting - Bestuur

Anti-rampalen (voor juwelierswinkel) in het voetgangersgebied van een druk winkelcentrum leveren gevaar op
voor de bruikbaarheid van de weg en voor het doelmatig gebruik daarvan in de zin van artikel 2.1.5.2, derde lid,
van de APV Zutphen. Legalisering van de palen is niet aan de orde. Objecten die in dezelfde winkelstraat staan,
zoals fietsen, terrasstoelen en bloempotten, zijn anders dan de twee betonnen palen. Deze kunnen ’s nachts van
de openbare weg worden verwijderd. Er is bovendien een aanvaardbaar alternatief. De palen kunnen achter de
gevellijn worden gerealiseerd. ABRS 04-02-2004, 200302804/1, LJN AO2900.
Artikel 2:12 Maken, veranderen van een uitweg
In het kader van deregulering en vermindering van administratieve lasten is in 2007 bezien of de
vergunningplicht in deze bepaling zou kunnen worden opgeheven. In veel gevallen kan de aanleg of verandering
van een uitweg zonder meer gebeuren zonder dat dit problemen oplevert. Overheidsbemoeienis is dan niet nodig.
In andere gevallen is overheidsbemoeienis wel noodzakelijk ter bescherming van het algemeen belang. Er is
daarom voor gekozen de vergunningplicht te wijzigen in een meldingsplicht. Het stellen van algemene regels in
plaats van een meldingsplicht is wel overwogen, maar is niet goed mogelijk, omdat het hierbij veelal om
specifiek maatwerk gaat.
Op de wijze waarop dit artikel toen is vormgegeven is terechte kritiek gekomen: door het college de gelegenheid
te geven op een melding te reageren met nadere voorschriften, wordt in die gevallen een verkapt
vergunningstelsel gecreëerd. De tekst is daarom aangepast en gewijzigd in een meer zuiver vergunningsstelsel,
waarbij het college slechts de keus heeft tussen toestaan en verbieden.
De belangen die het college hierbij kan afwegen zijn vooral en in de eerste plaats gevaar of hinder voor het
wegverkeer ter plaatse. Daarnaast kan worden gedacht aan het verlies van een bestaande openbare
parkeerplaats of de bescherming van openbare groenvoorzieningen.
De melding van een uitweg valt niet onder de Wabo. Er is immers geen sprake van een vergunning of ontheffing.
Artikel 2:12 (2.1.5.3) Maken, veranderen van een uitweg
1. Het is verboden zonder vergunning van het college een uitweg te maken naar de weg of verandering te
brengen in een bestaande uitweg naar de weg.
2. Voor de toepassing van het eerste lid wordt onder weg verstaan wat artikel 1 van de
Wegenverkeerswet 1994 daaronder verstaat.
3. De vergunning kan worden geweigerd in het belang van…
4. Het verbod in het eerste lid geldt niet voor zover in het daar geregelde onderwerp wordt voorzien door
de Wet beheer rijkswaterstaatswerken, de Waterschapskeur of het Provinciaal wegenreglement
Provincie…
Uit de jurisprudentie over artikel 14 Wegenwet blijkt dat de eigenaar van een weg het uitwegen daarop moet
gedogen. Voorts blijkt uit de jurisprudentie dat regels in een verordening mogen worden gesteld, bijvoorbeeld in
het kader van de vrijheid van het verkeer, veiligheid op de weg of de instandhouding van de bruikbaarheid van
de weg.
Artikel 2:12 beoogt de aanleg van uitwegen zoveel mogelijk vrij te laten, maar te voorkomen dat er gevaarlijke
of hinderlijke situaties voor het verkeer ontstaan, dat een uitrit op onaanvaardbare manier ten koste gaat van
openbaar groen, en desgewenst ook dat een uitweg feitelijk opheffing betekent van soms (zeer) schaarse
parkeerruimte.
45