De Leuenberger Konkordie - hwba-vriezenveen - Welkom

7.2 Vragen
Niettemin is er ook sprake van verschil, wanneer de LK en Luther c.s. vergeleken
worden.Vragenderwijs stellen we enkele punten aan de orde.
Vooraf zij opgemerkt: a) de LK zegt dat zij niet als een nieuwe belijdenis verstaan
wil worden. Daarmee dienen we bij onze beoordeling rekening te houden, b) De
LK zegt meer dan eens dat bepaalde veroordelingen in de reformatorische belijdenissen
niet meer de huidige stand van de leer der kerken raken; dergelijke uitspraken
maken alert en roepen een kritische geest wakker, c) Veel hangt af van
de vraag of iemand een welwillende lezer is, of niet; wij proberen kritisch-welwillend
te zijn. d) Uiteindelijk geeft in dezen de Schrift de doorslag. Wij weten
ons onder haar gezag en uitleg gesteld.Wij hebben ons vanuit de Schrift door de
Heilige Geest onderdanig te laten onderwijzen (Calvijn).
a. Belijdt men Christus ondubbelzinnig als waarachtig mens én waarachtig God,
zoals bijv. de Geloofsbelijdenis van Nicea en de Augsburgse Confessie (art. 3)?
Immers, de rechtvaardiging door het geloof heeft alles te maken met de belijdenis
aangaande Christus. Er wordt wél gezegd dat 'in Jezus Christus, waarachtig
mens, de eeuwige Zoon en daarmee God Zelf, Zich tot heil in de verloren
mensheid (heeft) begeven' (art. 21), maar over Zijn waarachtig God- én
waarachtig mens-zijn wordt met een zekere afstandelijkheid gesproken in het
verband van 'traditionele denkvormen' (art. 22).
b. Waarom wordt, juist in het kader van de rechtvaardiging, niet uitdrukkelijk
gesproken over de verzoening? Niet dat de LK daarover zwijgt:'Wanneer wij
het avondmaal vieren, verkondigen wij de dood van Christus, door Wie God
de wereld met Zichzelf verzoend heeft'. Maar wordt daarmee ook de genoegdoening
bedoeld, die Luther en Calvijn juist in dit verband zo sterk hebben
benadrukt? Wordt bij het gericht Gods ook gedacht aan de toorn Gods, die
gestild wordt?
c. Klopt het dat de LK in mildere bewoordingen over de mens spreekt dan de
Reformatie? De LK spreekt over hem als over zondaar en aan zonde en dood
vervallen mens. Wanneer Luther en Calvijn in de rechtvaardigingsleer de
mens tekenen, schilderen zij hem met schriller realisme: hij is een goddeloze,
hij wil niet dat God Gód is, hij draagt vervloeking en smetten met zich mee,
hij is des doods schuldig.
d. De LK kent een krachtige oproep tot getuigenis en dienst. Christenen moeten
opkomen voor aardse gerechtigheid en vrede tussen mensen en volken.
Is dit in overeenstemming met wat de reformatoren voorstonden? Wordt
hier de boog van hun goede werken niet overspannen? Deze vragen worden
vooral ingegeven vanwege het feit dat de LK niet duidelijk spreekt over de
- 32-