De Leuenberger Konkordie - hwba-vriezenveen - Welkom

Confessio Augustana Variata (= de gewijzigde Augsburgse Geloofsbelijdenis) l3) ,
waarvan Calvijn zegt dat daarin niet één woordje te vinden is dat de. calvinistische
leerwijze weerspreekt en dat hij met de zin ervan volledig overeenstemt l4)
Maar zelfs met de Confessio Augustana Invariata (= de ongewijzigde Augsburgse
Geloofsbelijdenis van 1530) heeft hij zijn instemming betuigd. I5)
De instemming van mannen als Guido de Brès,Johannes a Lasco, Petrus Dathenus,
Caspar Olevianus, Frederik de Vrome (de keurvorst van de Paltz die
opdracht gaf tot het opstellen van de Heidelberger Catechismus), Hiëronymus
Zanchius, Petrus Martyr en Andreas Hyperius en anderen is elders aangegeven. I6)
De hoge mate van confessionele overeenstemming tussen de lutherse Confessio
Augustana en de gereformeerde Heidelbergse Catechismus is meermalen theologisch
aangetoond. I7)
Wij kunnen dus vaststellen dat de reformatoren - denk aan Luther, Melanchthon
en Calvijn (zelf noemt Calvijn de Zwitsers erbij) - ondanks de erkenning van verschillen,
ten diepste één waren in geloof en belijden. Er was bij hen een oecumene
van het hart
Calvijn achtte Luther dan ook zeer hoog en ondanks zijn heftige natuur die hem
dikwijls parten speelde had Luther toch ook eerbied voor Calvijn. De laatste was
al hartelijk verblijd als Luther hem via anderen de groeten liet overbrengen. I8)
Echter nog in de tijd van de reformatoren - Calvijn heeft dit zeer betreurd, denk
aan zijn controverse met de strenge lutheraan Joachim Westphal - werden de
verschillen, vooral rondom het Heilig Avondmaal en de twee naturen van Christus,
op de spits gedreven en gingen lutheranen en calvinisten onverzoenlijk uiteen.
Dit kreeg met name zijn beslag in de lutherse 'Formula Konkordiae' van
1577, waarin uitdrukkelijk de calvinistische visie op het Heilig Avondmaal werd
afgewezen.
Ook werd de Confessio Augustana Invariata van 1530 voor de lutheranen maatgevend,
niet omdat zij op het punt van het Heilig Avondmaal irenischer was
tegenover de rooms-katholieken, maar omdat zij meer dan de Variata geschikt
was om zich af te grenzen tegenover de calvinisten.
Bovendien heeft deze confessie nu een plaats in het gehele lutherse corpus van
belijdenisgeschriften dat in 1580 is afgesloten met de aanvaarding van het zgn.
'Konkordienbuch', waaruit zij door de lutheranen moeilijk is te isoleren. Dit
totaal van belijdenisgeschriften heeft voor de lutheranen namelijk uitdrukkelijk
normatief, verplichtend gezag. I9)
- 38-