De Leuenberger Konkordie - hwba-vriezenveen - Welkom

ping van bepaalde personen of een volk aan te nemen.
Waar een zodanige overeenstemming tussen kerken bestaat, raken de verwerpingen
in de reformatorische belijdenissen de huidige leer van deze kerken niet
meer. I2)
3. Evaluatie
Als we de bewoordingen van de Leuenberger Konkordie vergelijken met wat er
in de klassieke belijdenisgeschriften wordt gezegd over de predestinatie, dan
moeten we tot de conclusie komen dat beide een verschillend klimaat ademen.
De Leuenberger Konkordie spreekt van 'het geheimenis van Gods handelen',
waardoor het Evangelie niet door iedereen wordt aanvaard. En dat is het dan.
Een verder spreken over de verkiezing blijft achterwege. De nadruk ligt op de
universele heilswil van God. Dit is iets anders dan wat er staat in de Dordtse
Leerregels (II, 5). Daar wordt gesproken over de belofte van het Evangelie, die
aan alle volken en mensen zonder onderscheid moet worden verkondigd en
voorgesteld, met bevel van bekering en geloof. En dat laatste, bekering en geloof,
is toch het beslissende.
Leuenberg spreekt in dit verband wel van de ernst van de menselijke beslissing
inzake de verwerping van het heil. Toch wordt het niet echt duidelijk waar die
ernst nu eigenlijk in bestaat. Rekent de Leuenberger Konkordie nu wel met de
mogelijkheid van verloren gaan, of niet? Het blijft allemaal erg vaag.
In LK 24 lezen we dat wie het Evangelie gelooft, zeker mag zijn van het heil en
zo Gods verkiezing mag prijzen. De verkiezing wordt sterk verbonden met de
roeping, zo sterk, dat we ons afvragen wat er in LK 24 overblijft van wat LK 25
omschrijft als 'het geheimenis van Gods handelen'. Worden Woord en Geest wel
voldoende van elkaar onderscheiden? De nadruk valt hier zozeer op de roeping
tot het heil, dat de aandacht voor het werk van de Heilige Geest zeer op de achtergrond
treedt, ja, zelfs achterwege blijft. En dat is ernstig te betreuren.
Volgens LK 25 is het op grond van de Schrift onmogelijk om een eeuwig raadsbesluit
tot definitieve verwerping van personen of een volk aan te nemen. Deze
uitspraak in de Leuenberger Konkordie wordt vaak gezien als een duidelijke
afwijzing van de dubbele predestinatieleer zoals die in de loop van de geschiedenis
en ook op de Dordtse synode tot uitdrukking is gekomen.
Deze constatering is juist, vooral ook als we zien dat juist deze passage van verschillende
zijden begroet is als een officiële afschaffing van de klassieke predestinatieleer.
I3) Daarbij rijst ook de vraag of in LK 25 alleen gedoeld wordt op een
extreem symmetrische predestinatieleer (die juist ook door de Dordtse Leerregels
zelf bestreden wordt), of dat de kritiek hier eigenlijk veel verder gaat, name-
- 53 -