De Leuenberger Konkordie - hwba-vriezenveen - Welkom

Antwort ist aufs klarste hervorgegangen, dasz wir völlig übereinstimmen!
Dat Calvijn de Augsburgse Confessie naar haar inhoud principieel kon accepteren omdat niet
één woord daarin in strijd was met de gereformeerde leerwijze, neemt niet weg dat hij in de
Franse situatie duidelijk aan de Franse 'Confession de Foy' de voorkeur gaf. Op verschillende
punten was deze duidelijker dan de Augsburgse Confessie. Vandaar dat hij ondanks herhaalde
betuigingen van zijn eenheid met de lutheranen toch de invoering van de Augsburgse Confes-
sie in Frankrijk heeft afgeraden. Niet omdat zij inhoudelijk onaanvaardbaar was, maar omdat zij
op sommige punten onbeslist en vaag was en bovendien als Duitse confessie in de Franse si-
tuatie verwarring zou kunnen veroorzaken.
Zie hierover o.a.: W. Nijenhuis, Calvinus Oecumenicus, 's-Gravenhage, 1959, blz. 52-58;
W. Balke, a.w., blz. 34;
R. Schwarz, a.w. II, blz. 379 (Calvijns brief aan graaf Eberhard von Erbach in Heidelberg, 1561).
,5) Dit is af te leiden uit Calvijns in 1543 bij Bourgeois te Genève in het Latijn verschenen boek-
je ter gelegenheid van de a.s. Rijksdag te Spiers (1544) onder de titel 'Smekende vermaning aan
Keizer Karei V, de vorsten en de overige stenden, opdat zij de zorg voor het herstel der Kerk
met ernst op zich nemen, uitgegeven in naam van allen die begeren dat Christus Koning zij'.
Calvijn spreekt hierin namelijk over de Augsburgse Geloofsbelijdenis als 'de belijdenis van ons
geloof, zoals wij die aan Zijne Majesteit, de onoverwinnelijkste Keizer, overgeleverd hebben', wat uit
de aard der zaak alleen maar betrekking kan hebben op de Confessio Augustana Invariata van
F530, die aan de keizer is overhandigd. Het geschrift is te vinden in het Corpus Reformatorum,
Calvini Opera, deel 6, kolom 453-534.
I6) In: L. H. Oosten, Bewaar Uw Kerk, 1996, hfdst. 6.
,7) Zo in 1930 ter gelegenheid van de 400-jarige herdenking van de Augsburgse Confessie door
dr. L. Keiser (geestverwant van dr. H. F. Kohlbrugge) in: Biblische Zeugnisse, jrg. 1930, blz. 193-
212, met Nachtrage blz. 239-256.
Na hem verdedigde Friedrich Winter in 1952 aan de theologische faculteit te Rostock een dis-
sertatie onder de titel 'Confessio Augustana und Heidelberger Katechismus', waarin hij stelt dat
Calvijn de Augustana Invariata erkende, maar dan in de zin van deVariata. Ook Zacharias Ursi-
nus erkende volgens hem de Invariata, maar veroorloofde zich tegenover haar wel een kriti-
sche vrijheid.
Winter, Beilage, hfdst. Illb.
I8) Hierover A. Zahn (geestverwant van dr. H. F. Kohlbrugge), Calvins Urteile über Luther, 1883, blz.
254. Luther schreef in 1539 aan Bucer: 'Groet vol hoogachtig Calvijn, wiens kleine boekje ik
met een bijzonder genoegen gelezen heb'. Calvijn schrijft dit verheugd aan Farel, 20 nov. 1539.
Over de mededeling van Melanchthon dat Calvijn bij Luther zeer in de gunst gekomen is ('Cal-
- 44-