De Leuenberger Konkordie - hwba-vriezenveen - Welkom

De predestinatieleer
in de Leuenberger Konkordie
I. Inleiding
In de, inmiddels veelbesproken, Concept-kerkorde van de Verenigde Protestantse Kerk
in Nederland wordt in artikel I gesproken over het belijden van de kerk 'in
gemeenschap met de belijdenis van het voorgeslacht', zoals die verwoord is in de
klassieke belijdenisgeschriften.
In dit grondslagartikel worden de belijdenisgeschriften van de lutherse en gereformeerde
tradities met name genoemd, te weten de Apostolische Geloofsbelijdenis,
de Geloofsbelijdenis van Nicea, de Geloofsbelijdenis van Athanasius, de
Onveranderde Augsburgse Confessie, de Catechismus van Luther, de Catechismus
van Heidelberg, de Catechismus van Genève en de Nederlandse Geloofsbelijdenis
met de Dordtse Leerregels.
Na deze opsomming van klassieke belijdenisgeschriften uit de vroege kerk en uit
de reformatietijd lezen we, onder andere, dat de kerk de betekenis van de Konkordie
van Leuenberg erkent voor de voortgaande ontmoeting van de lutherse
en gereformeerde tradities.
De Konkordie van Leuenberg wordt hier aangehaald en ook opgenomen in het
grondslagartikel om als een soort brug te dienen tussen de lutherse en de gereformeerde
traditie.
Het luthers en het gereformeerd protestantisme, hoewel voortkomend uit
dezelfde Reformatie in de zestiende eeuw, zijn in de loop der tijd beide hun eigen
weg gegaan en dat heeft aan beide zijden ook geleid tot een ontwikkeling van
eigen belijdenissen, ofwel luthers, ofwel gereformeerd. Verschillen die er tussen
de reformatoren te vinden zijn, hebben zo een aanleiding gevormd tot het ontstaan
van twee stromingen binnen het protestantisme, met de daarmee gepaard
gaande kenmerken en verschillen.
En om die verschillen gaat het. Die blijken in de praktijk een grote belemmering
te vormen voor een verdere toenadering tussen het luthers en het gereformeerd
- 47-