Voorkant scriptie

2.2 Uit de hand lopen van het nieuwsinterview
Ondanks dat zowel de interviewer als de geïnterviewde op de hoogte is van de conventies van het
nieuwsinterview is de interactie tussen de interviewer en de geïnterviewde altijd geladen. Immers, de
geïnterviewde is degene die gevraagd wordt verantwoording af te leggen, terwijl de interviewer
degene is die hierin de regie heeft. Om diezelfde reden loopt het interview zo nu en dan mis. Soms is
deze ontsporing van het interview gering, maar af en toe kan het ernstig escaleren (Clayman and
Heritage, 2002, 120-126).
Doorgaans begint de escalatie bij het verlaten van de vraag/antwoordvorm door de
geïnterviewde en soms door de interviewer. Loopt de spanning verder op, dan houden de
gesprekspartners er geen rekening meer mee dat ze voor een publiek spreken en verwijzen ze ook niet
meer naar elkaar of naar eventuele andere geïnterviewden in de derde persoon. Escaleert het nog meer,
dan zijn de blikken van de gespreksdeelnemers niet meer op elkaar gericht. In het uiterste geval verlaat
de geïnterviewde het interview.
De interviewer is meestal degene die de escalatie opwekt door zijn vraagstelling en zijn
manier van reageren tijdens escalaties, maar dat hoeft niet altijd. Of een interview goed verloopt, hangt
dus voor een groot deel af van de wijze van interviewen. Als de interviewer de geïnterviewde
bijvoorbeeld onder druk zet met sterk kritische vragen, zal deze zich eerder verzetten dan wanneer de
interviewer matig kritische vragen stelt.
Bij het uit de hand lopen van het nieuwsinterview wordt er dikwijls niet meer over de inhoud
gesproken. Interviewer en geïnterviewde praten over het verloop van het gesprek zelf, iets wat
“metacommunicatie” wordt genoemd (Roose en Depyper, 2011). Dit kan op verschillende wijzen
gebeuren, afhankelijk van de mate van escalatie. Zo kan de geïnterviewde zich direct tot de
interviewer richten en hem beschuldigen van niet-neutraal interviewen. Tevens kan hij commentaar
gaan leveren op zijn vraagstelling of letterlijk uitspreken er niet op in te gaan. De interviewer van zijn
kant kan spreken over het feit dat de geïnterviewde de vraag niet beantwoordt en hem verzoeken dat
wel te doen. Ook kan hij in sommige gevallen de houding van de geïnterviewde ter discussie stellen.
De verantwoordelijkheid voor het herstel van de normale gang van zaken ligt bij de
interviewer. Deze kan dat doen door de angel uit de escalatie weg te nemen, bijvoorbeeld door
beweringen snel anticiperend of met terugwerkende kracht alsnog toe te schrijven aan een derde partij.
Als dat niet lukt, kan hij zich beroepen op zijn taak, het stellen van vragen en vervolgens legitimeren
waarom hij de vragen stelt die hij stelt. Verder kan hij nieuwe, minder confronterende vragen over het
onderwerp stellen. Een andere mogelijkheid is een andere kwestie te starten dan degene die kennelijk
vijandigheid bij de geïnterviewde heeft opgeroepen (Clayman and Heritage, 2002, 160; 220).