Voorkant scriptie

343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
weten”. Hij richt zich hierbij impliciet tot Witteman en laat daarmee blijken dat hij hem niet meer als
neutraal ziet. Daarna vervolgt hij in regels 332-340 zijn eigen agenda, waarin hij aangeeft dat er eerst
zorgvuldig onderzoek gedaan zal moeten worden. Er moet hoor en wederhoor moet worden toegepast
en commissieleider Koning moet volgens Kok nog met oud-bewindslieden spreken. In regel 341
poogt Kok een einde aan de discussie te maken, ingeleid door het woord “dus”: “dus dat zijn allemaal
nog dingen die ook in een zorgvuldig gebeuren hun plek moeten hebben”.
Witteman heeft geen antwoord gekregen op zijn initiële vraag of de kans bestaat dat Melkert
zwaar beschadigd uit de ESF-onderzoeken komt: er is een probleem met het antwoord. Witteman stelt
daartoe in regels 346-347 in fragment 11 een vervolgvraag: “ik had een eenvoudige vraag: bent u
bang dat Melkert beschadigd wordt”?
Fragment 11
NOS Gesprek met de Minister-president: 06 Juli 2001: ESF-fraude
Interviewer: Paul Witteman; Geïnterviewde: Wim Kok
K: gebeuren hun [werk] -hun [[plek]]
W: [bent] [[u:: ]]
K: moeten hebben.
W: (.) >ik had een eenvoudige vraag
bent u bang dat Melkert beschadigd wordt.
(0.4)
K: ik uh laat me over het algemeen niet zo leiden door door vrees¿
(0.3) >°dus dus°< ik heb uh geen bange gevoelens?
(1.0) .hh ik ben wel een beetje bezorgd over uh een zekere uh
voorbarigheid die zich misschien van mensen meester zou kunnen
maken bij het al hebben van een oordeel,
(0.4) °.hh° voordat dat door de feiten gerechtvaardigd is?
(0.6)
Voordat Witteman tot zijn vraag komt, doet hij in regel 344 in fragment 11 twee pogingen om Kok te
interrumperen. Deze gaan gepaard met problematische en competitieve overlap. Problematisch omdat
Kok’s beurt nog niet ten einde is. Dit is pas het geval in regel 345, gezien de compleetheid van de zin
en de dalende intonatie. Het competitieve blijkt uit de strijd om de beurten, waarbij Witteman het
woord “u” verlengt, terwijl Kok op dat moment de nadruk legt op het woord “plek”. Bovendien
produceert Kok een perturbatie: “hun werk hun plek” (Schegloff, 2000, 12;17). Kok wint de strijd om
de beurten en maakt zijn uiting af.
Vervolgens kan Witteman in regel 346 “in the clear” een vraag stellen. Daarbij verhoogt hij
zijn spreektempo en produceert hij metacommunicatie: “ik had een eenvoudige vraag…”, waarmee hij
aangeeft dat hij geen antwoord heeft gekregen op de initiële vraag. Bovendien geeft hij aan dat dit een
eenvoudige vraag is, iets wat de suggestie wekt dat het voor Kok ook simpel kan zijn om deze te
beantwoorden. Daarop stelt hij in regel 347 de vervolgvraag: “bent u bang dat Melkert beschadigd
wordt”? Deze is iets anders geformuleerd dan de initiële vraag: “maar op dus dus dit is dus de kans
bestaat dat Melkert daar zwaar beschadigd uitkomt”. Daarbij is in de huidige vraag de extreme case
formulation verdwenen en kent hij geen concluderende structuur meer. Wel kent de vraag de