Voorkant scriptie

• indirecte vragen
Dit zijn vragen waarbij de essentie in een bijzin staat (Bull, 1994, 121). Verder heeft dit type
vragen de eigenschap dat, zoals al vermeld, een ondervragende zinsbouw ontbreekt, maar ook
dat ze eindigen met een punt en geen stijgende intonatie hebben (About, 2011). Het hangt af
van de vraag hoe deze geanalyseerd dient te worden. Dit kan meestal op dezelfde manier als
vragen met een ondervragende zinsbouw (Bull, 1994, 126).
Voorbeeld: “ik vraag u of u het kabinet gaat steunen”.
• vragen zonder persoonsvorm: “moodless-vragen”
Ook deze vragen worden gesteld met het verzoek overeenstemming of onenigheid met de
interviewer aan te geven en kunnen in de meeste gevallen worden geanalyseerd als een ja/neevraag
(Bull, 1994, 126).
Voorbeeld:
Minister-President: “ik wil niet vooruit lopen op de verkiezingsuitslag door te speculeren over
het resultaat van mijn partij”.
Interviewer: gewoon afwachten?
Vraagtechnieken
Een interviewer wordt geacht zijn vragen op een neutrale wijze te stellen. Dat wil zeggen, hij laat
daarbij geen eigen meningen doorklinken en geeft geen commentaar op de mening van de
geïnterviewde. Echter, ook dient hij de geïnterviewde kritisch te ondervragen omdat deze
verantwoording moet afleggen aan het publiek. De interviewer bevindt zich hier in een spanningsveld,
want hoe kritischer zijn vragen, hoe minder hij als neutraal beschouwd wordt door de geïnterviewde.
Hoe neutraler de interviewer daarentegen is volgens de geïnterviewde, hoe minder kritisch zijn vragen
zullen zijn.
Binnen dit spanningsveld zal de interviewer een balans moeten vinden: het is niet de bedoeling
de geïnterviewde een platform te geven om zijn mening te ventileren, maar ook niet om hem met
zware kritiek onder extreme druk te zetten. De interviewer kan verschillende technieken gebruiken om
een kritische, maar toch neutrale houding aan te nemen. Of deze houding als neutraal beschouwd kan
worden, hangt van de reactie van de geïnterviewde af. Als deze bijvoorbeeld de vraag/antwoordvorm
verlaat na een vraag, kan dat een teken zijn dat hij de interviewer niet als neutraal beschouwt
(Clayman and Heritage, 2002, 150-151).
Hieronder worden de vraagtechnieken agendabepaling, presuppositie, preferentieorganisatie
en footing besproken, waarbij uiteraard ook de rol van de geïnterviewde ter sprake komt.
Agendabepaling, presupposities en preferentieorganisatie zijn technieken waarmee de interviewer de
geïnterviewde onder druk kan zetten en worden daarom als “agressief” betiteld. Footing is een
techniek die het de interviewer mogelijk maakt een neutrale houding aan te nemen. Om die reden gaan