Voorkant scriptie

De reactie die Balkenende in regels 290-316 geeft is zeer lang. Zijn eerste ja moet daarbij niet
geïnterpreteerd worden als een ja-antwoord op de vraag, maar als een continueerder. Dit blijkt uit de
toonhoogte en het zachte uitspreken van het woord. Vervolgens geeft Balkenende noch een
bevestigend, noch een ontkennend antwoord middels een “ja” of “nee”. Hij spreekt wel binnen het
kader van het onderwerp, wat bijvoorbeeld blijkt uit het feit dat hij terugverwijst naar de motie (regels
291-292).
Vervolgens zegt Balkenende in regels 291-294 dat “wij rekening houden met deze motie in
onze beraadslaging” en geeft hij aan “dat we dat dus ook gaan doen”. Beide uitingen worden door
Mingelen opgevolgd met een continueerder. De eerste uiting met een zacht uitgesproken “hmhm” in
overlap (regel 293) en de tweede met een zacht uitgesproken “ja” (regel 296). Balkenende spreekt met
de twee uitingen uit dát hij iets gaat doen met de motie, maar niet wát hij gaat doen. Hij beschrijft de
gang van zaken rond de motie, de procedure.
In regel 297 volgt het enige voorbeeld van een vrij duidelijke uitspraak met betrekking tot de
motie. Daarbij wijzigt Balkenende de agenda in de richting van de inhoud: “ten aanzien van de inhoud
van de keuze die we hebben te maken”. Waarna hij zegt dat “we steeds hebben aangegeven onze
missie eindigt volgend jaar, daar kan geen onduidelijkheid over bestaan”. Daarmee zegt hij dat hij
zich aan de motie zal houden, al presupponeert hij wel dat er ook een mogelijkheid bestaat dat er
”aangegeven kan worden dat de missie niet volgend jaar eindigt”.
Dan wijzigt Balkenende de agenda in regel 301 in “de vraag of wij andere activiteiten kunnen
doen”. Dat doet hij aan de hand van het woord “de vraag”. Mingelen komt dan met een zeer zacht
uitgesproken continueerder “m” in regel 303, waarna Balkenende zijn zelf genoemde vraag ook zelf
gaat beantwoorden in regels 304-309. Weliswaar heeft dat niet zoveel van doen met de motie en dus
de vraag, wel heeft Balkenende het opnieuw over een gang van zaken/procedure: “daarvan hebben we
steeds gezegd: we gaan daar niet over speculeren, want we zullen die zaken bespreken”. Mingelen
produceert dan weer een zeer zacht uitgesproken continueerder in regel 310 tijdens een ademhaling
van Balkenende.
Vervolgens wijzigt Balkenende in regels 312-316 de agenda, komt weer over de motie te
spreken en zegt dan: “en dat -daarvan steeds gezegd te hebben daar niet over te speculeren omdat die
zaken nog in het kabinet besproken zullen worden- geldt ook een beetje voor deze motie, we hebben
nadrukkelijk kennis van genomen, wij weten hoe de Kamer hierover denkt en tegelijkertijd is het nu
aan ons om onze positie te bepalen. Balkenende presupponeert hiermee dat het kabinet de positie nog
niet bepaald heeft, terwijl hij even daarvoor zei dat de missie volgend jaar eindigt.
Het is op dit punt waar Mingelen het antwoord tekort vindt schieten. In fragment 14 geeft hij
in regels 318-320 aan dat Balkenendes’ reactie “natuurlijk ook formeel helemaal klopt en
inhoudelijk”. Daarmee bevestigt hij dat Balkenende het steeds heeft over procedures, gezien het
woord “formeel” en zegt hij dat de inhoud ook klopt. Vervolgens werkt Mingelen naar de vraag toe in
een lange preface (regels 321-344). Hij produceert in regel 321 metacommunicatie: “maar mijn vraag