Management Scope 06 2006

Rob Zwartendijk Jan Brouwer Anders Moberg
Belofte af te treden vergeten
Een kans van een op de (C)1000, moet Schuitema-directeur Jan Brouwer hebben gedacht: door het overnemen
van het aangeschoten Laurus zou hij in één klap een oude rekening kunnen vereffenen én zich kunnen bevrijden
uit de knellende omhelzing van moeder Ahold. In de jaren tachtig van de vorige eeuw werd Schuitema belaagd
door Eric Albada Jelgersma, die het supermarktbedrijf wilde inlijven bij zijn Unigro, het huidige Laurus.
Schuitema vluchtte in de armen van Ahold, dat zo 73 procent van de aandelen in handen kreeg. Maar van echte
liefde voor schoonmama is nooit sprake geweest. Integendeel: de bruid bleef zich even onafhankelijk gedragen als
voor haar huwelijk en wilde onder geen beding het bed delen met zoon Albert Heijn, die ze zelfs als haar grootste
vijand beschouwde. Is er een mooiere wraak denkbaar dan de belager van destijds te overvallen en in stukken
te scheuren? Door Ahold ook een paar brokken uit de Laurus-buit toe te slingeren, in ruil voor zelfstandigheid, zou
Schuitema zichzelf bovendien kunnen bevrijden van het meerderheidsbelang van de Zaanse grootgrutter. Helaas
dachten de (Ahold-)commissarissen daar anders over, zodat Brouwer nu opstapt. Een verlies voor het concern,
want Mr. C1000 zou de gedroomde kandidaat zijn geweest om als COO de raad van bestuur van Ahold te peperen
met wat food-ervaring. Al zouden hijzelf en de Schuitema-medewerkers dat hebben gezien als hoogverraad. Als
de overname zou zijn doorgegaan, zou ook Laurus-CEO Harry Bruijniks trouwens een prima ‘foodie’ zijn geweest
Wel vrouwelijke, geen Nederlandse commissarissen
om de rvb van Ahold te versterken. Voor zijn overstap naar Laurus werkte Bruijniks meer dan twintig jaar bij Ahold,
onder meer als vice-president voor Albert Heijn en laatstelijk als CEO van Ahold Thailand. Hem terughalen zou
gezichtsverlies betekenen voor CEO Anders Moberg, maar de raad van bestuur wel verrijken met het retaildier dat
nu zo node wordt gemist. Ook in de raad van commissarissen van Ahold heeft niemand ooit zelf vakken gevuld.
In de tijd van Cees van der Hoeven was dat ook nergens voor nodig, want toen was Ahold weinig meer dan een
financiële holding. Maar Van der Hoeven zit in de beklaagdenbank en Moberg op de wip. De Ahold-topman kreeg
dit jaar al minder zegeltjes bij zijn kassabon dan het jaar ervoor en kan straks wellicht direct door naar het dozenhok
voor een bananendoos om zijn spullen te pakken. Want begerige durfkapitalisten zitten al driftig uit te rekenen
wat alle Ahold-onderdelen apart zouden kunnen opleveren. Schuitema zou nog wel eens eerder van Ahold kunnen
zijn bevrijd dan Brouwer dacht.
Van Ahold naar Numico is maar een kleine stap. Rob Zwartendijk, tot 1998 lid van de raad van bestuur van Ahold,
is namelijk president-commissaris bij het voedingsconcern. En hij blíjft de komende vier jaar voorzitter van de rvc,
ook al gaat hij daarmee in tegen de code-Tabaksblat. Die vindt een zittingstermijn van drie keer vier jaar het
maximum. Het concern verdedigt deze corporate governance-zonde met het argument dat het aanblijven van
Zwartendijk aandeelhouderswaarde schept. Bovendien zou het huidige Numico, onder leiding van bestuursvoorzitter
Jan Bennink, zich niet laten vergelijken met de periode daarvoor, zodat Zwartendijk er eigenlijk pas drie, vier jaar
zit, aldus de Numico-woordvoerder in Het Financieele Dagblad. Tja, Zwartendijk wil natuurlijk liever niet meer terugdenken
aan het debacle met de vitaminedochters onder voormalig topman Hans van der Wielen. ‘Verdringing’
heet dat bij de zielenknijper. Maar dat Zwartendijk ook ineens zijn eigen rol en zijn belofte om af te treden lijkt te
zijn vergeten, heeft wel een heel hoog Bambix-gehalte. Toch doen de aandeelhouders braaf hun mondje open en
slikken wat hen voorgehouden wordt. Misschien heeft dat wel te maken met de komst van twee andere Numico-
Jeroen commissarissen: Smit is publicist/moderator, allebei vrouwen en hij wát schreef voor de vrouwen. bestseller Margaret Het drama Young Ahold, is registeraccountant het managementboek en werkte onder meer
van bij Credit het jaar Suisse 2005 First en was Boston. hoofdredacteur Ofra Strauss van runt FEM/De het op Week. een na Reacties: grootste jsmit@managementscope.nl
voedingsbedrijf van Israël.Misschien is CEO
Jan Bennink bang dat hij de dames in zijn eentje niet aankan en wil hij daarom Zwartendijk erbij houden? Ondertussen
dringt één vraag zich steeds dwingender op: waar o waar, blijven de Nederlandse commissarissen?
Foto: Lex Draijer
JUNI 2006 31 wandelgangen