Vademecum van het transversaal stedenbeleid

Grondslagen voor een transversaal federaal stedenbeleid
Eind 1999 besliste de federale regering tot een toekenning van een contingent startbanen in het kader van
het programma Grootstedenbeleid. Van de ongeveer 2.000 startbanen binnen de federale overheid worden
er vandaag 170 ingevuld door het Grootstedenbeleid. In Vlaanderen worden de 78 functies vooral ingevuld
binnen de openbare netheid. Wallonië schakelt zijn 53 functies in projecten met een ‘sociaal’ oogmerk. De 27
startbanen worden in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest grotendeels gebruikt voor functies als parkwachter,
kinderopvang en stadswachten.
HUISVESTING
Het huisvestingbeleid in ons land is in grote mate een gewestelijke materie. Toch is de federale staat nog
verantwoordelijk voor de Huurwet en is ze met de Regie der Gebouwen een belangrijke actor op de huisvestingsmarkt.
Voorts is er de Interministeriële Conferentie Huisvesting en Grote Steden. In hoofdstuk 3 van dit rapport werd
reeds ingegaan op de thematische 10 werkgroepen die door de ICM werd opgericht om op de verschillende
beleidsniveaus concrete acties voor te stellen op het vlak van de huisvesting. Voor het Grootstedenbeleid betrof
dit het realiseren van een aantal pilootprojecten inzake ‘partitaire huurcommissies’ en een studie inzake
het ‘solidair wonen’.
Wat betreft de Regie van Gebouwen, met 1.024 gebouwen (4,9 mio m 2 ) in eigendom en 546 gehuurde gebouwen
(2,9 mio m 2 ) is de Regie een van de belangrijkste vastgoedbeheerders van het land. In het jaar 2001
bevatte de begroting ‘Grootstedenbeleid’ nog twee basisallocaties van elk 50 mio BEF voor projecten van
de Regie der Gebouwen in de grote steden: onderhoudswerken en bouwwerken. Enkele projecten werden
gerealiseerd, maar in 2002 vervielen reeds beide begrotingsposten. Een nieuw element in de actie van de
Regie van Gebouwen in de steden, was de optie van de Interministeriële Conferentie voor Huisvesting en
Stedenbeleid in 2005 om ‘in de grote steden de reconversie te overwegen voor huisvesting van sommige
onderbenutte panden van de Staat die zich er toe lenen’. De opmaak van een inventaris van de gebouwen die
door de Regie worden beheerd, ongebruikt zijn en zich lenen voor een herbestemming tot huisvesting werd
in het vooruitzicht gesteld. Het blijft evenwel wachten op deze inventaris.
Een interessant aspect van het federaal huisvestingsbeleid betreft de verplichte registratie van de huurcontracten,
ingevoerd door de programmawet van 27 dec. 2006. Dit levert een onschatbare informatie om eindelijk
tot een precieze fotografie van de huurmarkt in België te komen. Tot nu trachtte ieder gewest, zo goed
en zo kwaad als mogelijk, op basis van enquêtes of via de annonces, eigen databanken te onderhouden. Dank
zij de verplichte registratie kan nu via het project OSIRIS, gefinancierd door het programma Agora van de POD
Wetenschapsbeleid, een huurobservatorium voor het hele land worden opgericht.
MOBILITEIT
Op het vlak van het mobiliteitsbeleid is de federale staat nog bevoegd voor de verkeerswetgeving en verkeersveiligheid,
de nationale luchthaven, de scheepvaart en de Belgische spoorwegen. De impact op de steden
is evident. We gaan kort in op enkele aspecten ervan.
Binnen de verkeerswetgeving is vooral de straatcode binnen de wegcode van belang voor de steden. Hij beoogt
het verhogen van de veiligheid van de zwakke weggebruikers op de openbare weg in de agglomeraties.
INL 23