Multidisciplinaire richtlijn Schizofrenie - Nederlandse Vereniging ...

Titel: Multidisciplinaire richtlijn Schizofrenie (1.0)worden, kunnen de balans laten doorslaan naar de keuze voor een klassiek middel.Wetenschappelijke onderbouwing:Het belang van de subjectieve respons na een eerste dosering van een anti−psychotisch middel voor beloopen therapietrouw is uitvoerig onderzocht ( 29 ). Verreweg de meeste onderzoeken, hoewel niet alle ( 363 ), wijzenop het grote belang hiervan ( 282 ). In dit onderzoek werd weliswaar haloperidol in een relatief lage doseringonderzocht, doch vergeleken met een dermate lage dosering olanzapine dat een goede vergelijking daardoorproblematisch wordt. Enige relatie tussen een dysfore reactie en het optreden van extrapiramidalebijwerkingen is wel aannemelijk gemaakt, maar er is geen volledige correlatie tussen beide. Veel recentonderzoek wijst erop dat de aanvaardbaarheid van de atypische antipsychotica duidelijk gunstig afsteekttegen die van de klassieke middelen. Bij het bestuderen van subjectieve negatieve effecten van klassiekeantipsychotica speelt de relatief hoge dosering die in veel onderzoeken is gebruikt echter mogelijk eenbelangrijke, wellicht zelfs doorslaggevende rol ( 282 ) en tevens laat de kwaliteit van sommige onderzoekenruimte voor verbetering ( 29 ).Onderzoek bij gezonde vrijwilligers wijst erop dat doseringen lager dan 4 mg haloperidolequivalent wellichtaan te bevelen zijn ( 583 ). Een recent vergelijkend onderzoek tussen risperidon en flupentixol in bescheidendosering leverde geen significant verschil op in kwaliteit-van-leven-scores ( 309 ).Conclusies:Niveau 3Niveau 4Atypische antipsychotica worden in het algemeen beterverdragen door patiënten dan matig hoge tot hoge doseringenvan de klassieke middelen.Of atypische antipsychotica beter verdragen worden dan lagedoses van klassieke antipsychotica is niet goed bekend.Overige overwegingen:De ‘betere naam' die de atypische antipsychotica vergeleken met de klassieke middelen hebben binnen depatiëntengroepen - zowel georganiseerd als ongeorganiseerd - is een niet onbelangrijke factor bij deaanvaardbaarheid van medicamenteuze behandeling voor veel patiënten ( 142 ). Zolang zorgvuldig enmethodologisch modern onderzoek naar de effectiviteit, incidentie van bijwerkingen, effectiviteit bijterugvalpreventie en subjectieve aanvaardbaarheid van lage, maar effectieve doses klassieke versus optimaledoses van de atypische middelen ontbreekt, dienen de bestaande incomplete onderzoeksgegevensindividueel afgewogen te worden.Gediff.medicamenteuze behandelstrategiën bij subvorm schizofrenieRichtlijntekst:Gedifferentieerde medicamenteuze behandelingstrategieën bij subvorm schizofrenieSchizofrenie is een breed concept, met een breed scala van opvattingen over specificiteit en onderliggendepathofysiologie. In het in ons land het meest gehanteerde diagnostische classificatiesysteem, de DSM-IV,wordt uitgegaan van vier varianten: de katatone, de paranoïde, en de gedesorganiseerde vorm, en de groep‘overige'. Daarnaast wordt onderscheid gemaakt tussen positieve en negatieve symptomen (Kay, 1990) enwordt gezocht naar de waarde van nadere symptoomclustering bij het zoeken naar onderliggende pathologieen, zo mogelijk, differentiatie in behandelstrategieën, waarbij twee- drie- vier- en vijffactorenmodellengehanteerd worden ( 192 ).De vraag rijst of er op grond van diagnostische classificaties specifieke aanbevelingen te geven zijn over debehandeling van de te onderscheiden subgroepen.Aanbevelingen:Bij de keuze voor of tegen een bepaald antipsychoticum als eerste behandel−optie late men zich niet leidendoor (a) de diagnostische subclassificatie van schizofrenie of (b) op de voorgrond staan van positieve dan welnegatieve, dan wel cognitieve symptomen. Bij acute katatone verschijnselen zijn benzodiazepinen en ECTbehandelopties.GGZ-Richtlijnen - Multidisciplinaire richtlijn Schizofrenie (1.0) - 08-08-2008 87