Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Mehmet Akif İnan ... - Eğitim Bir Sen

EĞİTİM-BİR-SEN
Karanlık Dönemler ve Ödenmiş Bedeller
da Üniversite Cumhuriyetinde her birimiz, “Ya zamân
olur mu gülşen bana zindân olmaya?” derken, Türkiye
Cumhuriyeti’nde farklı gelişmeler yaşanıyordu.
Türkiye, 22 Temmuz 2002 genel seçimleriyle yeni
bir döneme giriyordu. Yukarı mahallenin kedilerinde
derin kaygılar, bizde ise açığa vurmaya bile cesaret
edemediğimiz mahrem ümitler vardı. Bu cansuyu ile
birçok alanda ümitler yeniden yeşermeye başlamıştı
ama üniversitede her şey eskisi gibiydi. Olağanüstü hâl
devam ediyor, her gün bizi gelecek endişesine düşüren
yeni bir kötü haber alıyorduk. Nitekim bir süre sonra
yangında ilk yakılacaklar konuşulmaya başlandı. Bu
süreçte bazılarının tavrı tuhaf biçimde değişmişti. Bazı
arkadaşlar bizi duymuyor, görmüyor; dikkate almıyordu.
Selâm vermek zorunda kalmamak için yollarını değiştiriyor
veya görmezden geliyorlardı. Çünkü yakında
atılacaklar arasındaydık. Bulaşıcı bir hastalık gibiydi
bu. Birlikte balığa, maça, yabancı dil sınavına, pikniğe
gittiğimiz, ailece görüştüğümüz, endişe ve sevinçlerimizi
paylaştığımız, hâlâ aklım kalmış bazı dostlarla da
ayrıldı yollarımız bir bir.
Böyle “Sütünü dökerim ha!” diye gözleri korkutulmuşlardan
başka bir de kendilerine bakacak sahipleri
olanlar vardı. Sahip olmadığı zamanlar fakülte onlardan
sorulurdu. Sahip varken de bacaklarına sürünür
giderlerdi. Göze giremeyenler de işte evin bir köşesinde
kıvrılıp yatıyordu. Hâsılı akıllı-akılsız, yararlı-yaramaz,
zararlı-zararsız kediler vardı. Bizim yerimizse sokaktı.
Sokak kedilerinin aç dolaşması, bir köpeğin, arabanın
veya zâlim bir çocuğun işkencesi altında kalması doğal;
hatta kaçınılmazdı.
Bu arada her şeye rağmen gûyâ hiçbir olumsuz değerlendirmeye
meydan vermiyor, sahipçe verilmiş gözetmenlik,
danışmanlık gibi görevleri titizlikle yerine
getiriyordum. Madem eninde sonunda sütümü döke-
102