Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Mehmet Akif İnan ... - Eğitim Bir Sen

Ödenmiş Bedeller Unutulmasın
Mehmet Akif İnan Hatıra Yarışması
ra yedi kişi kalan ailemizle kıt kanaat geçiniyorlardı.
On beş günde bir mektup gönderirdim, cevabını ise bir
ay sonra alırdım. Sadece bu defa mektubumu arkadaşlarım
vasıtasıyla dışarıdan attırmış ve durumu idare
etmiştim. Tahliye olunca da yarıyıl tatiline giden arkadaşlardan
bir süre sonra da olsa memleketime giderek
aileme bütün süreci ve kısacık saçlarımın kesilmesi
hikâyesini anlatmak zorunda kalmıştım.
Neyse hepsi geçmişti ve artık okulumdan mezun
olabilmenin çabasına düşmeliydim. Okuluma tekrar
dönmüş ve çok hızlı bir tempoyla katılamadığım dersleri
ve sınavları da telafi edebilmek için ders çalışmaya
başlamıştım. Ailem maddi olarak çok sıkıntıdaydı ve
okulumu uzatmadan o sene mezun olmalıydım ki bir
an önce öğretmen olarak atanayım ve aileme katkıda
bulunayım. Hele bir de son gittiğimde babamın yıllar
önce zar zor alabildiği ve evimizin bir parçası olmuş
olan radyomuzun da muhtemelen bana para gönderebilmek
için satıldığını öğrendiğimde mezuniyet azmim
daha da çoğalmıştı.
Çok fedakârdı babam. Birçok baba gibi.... Annem
gibi okuma yazması yoktu. Ama çok zekiydi ve bir inşaata
kaç briket gidebileceğini projeyi gördükten yarım
saat sonra tam sayısıyla söylerdi. Uzun boyluydu ve
esmerliğinin yanında güneş yanığı cildi vardı. Gençliğinden
bu yana bütün ömrü güneş altında çalışmakla
geçmişti. Briket Nizip’te bilinmezken yapı ustası olan
dedemle ve amcamla birlikte dağda taş ocağı açarlar,
taşları yontarlar ve dedemin yaptığı basit projeden başlayarak
bütün taşlarını yontar, yapısını yapar, üzerini
kapatır ve marangoz işlerini marangoza bırakarak evi
sahibine teslim ederlermiş.
Briket, taşın yerini alınca da ufacık bir briket imalathanesi
açmıştı babam. Ama yine işimiz taşlaydı. Tatil
zamanlarında ben de çalışmaya katılır ve özellikle
181