Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Mehmet Akif İnan ... - Eğitim Bir Sen

Ödenmiş Bedeller Unutulmasın
Mehmet Akif İnan Hatıra Yarışması
yordu. Bu beni çok korkuttu. Öğrenciyi yanındaki sandalyeye
oturttum. Bu arada nöbetçi öğretmenlerden
biri de gelmişti odaya. Zavallı kızcağızı zar zor susturabildik.
Neden ağladığını anlatmasını istedik. Başını
kaldırmadan bir çırpıda:
―Hocam, yurt müdirem beni ve diğer başörtülüleri
topladı. Ya başımızı açacağımızı ya da yurttan atılacağımızı
söyledi!” Dedi ve ağlamaya devam etti.
―Peki, kızım siz zaten yurdunuzda arkadaşlarınızın
yanında başınızı açmıyor musunuz ? Diye sorduğumda
hıçkırıklar içinde:
―Evet, hocam yurt içinde dediğiniz gibi başı açık yaşıyoruz.
Müdüre Hanım, okula geliş gidişimizde de başımızı
örtmemizin yasak olduğunu, buna uymadığınız
takdirde yurttan atılacağımızı söyledi. Benim ne babam
ne de annem var. Ben ne yaparım, kimlere sığınayım?
Ne olur bana yardımcı olun! Bu sözler gözyaşları
arasında adeta yüreğimi dağladı.
Ben durumun vahametini daha tam anlayamamıştım.
―Kızım, yurdunuzun bağlı olduğu İl Sosyal Müdürünü
tanıyorum. Şimdi onu arar problemi hallederiz.”
dedim.
Bu sözlerle öğrencim odama girdiğinden beri ilk defa
başını kaldırıp yüzüme baktı:
―Öyle mi hocam? Siz o müdürü arayacak mısınız?
Sorusunu umutla, heyecanla ve adeta çığlıkla sordu.
Gerçekten de Sosyal Hizmetler İl Müdürü “ağabey”
diyebileceğim kadar tanıdık bir isimdi. Bu samimiyetimizle
öğrencimi moralize etmek için ahizeyi kaldırıp
telefon numarasını çevirdim. Durumu anlattım.
Ancak anlatmaz olaydım…
139