Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Mehmet Akif İnan ... - Eğitim Bir Sen

Ödenmiş Bedeller Unutulmasın
Mehmet Akif İnan Hatıra Yarışması
lamıştı. Şimdi de çok yorgundu Mustafa. Silah sesleri,
insan feryatları sanki onun dünyasında değildi. Ayşe
Mustafa’yı arka odaya götürdü. Arka odada halının
altından alt kata açılan tahta bir kapı vardı. Alt katı
odunluk olarak kullandıklarından bu kapıyı kullanmıyorlar,
bahçede ki kapıyı kullanıyorlardı. Ayşe bebesiyle
alt kata indi, çalıların arasında bebesinin sığacağı
bir oyuk yaptı Mustafa’yı hazırladığı yere koydu ve üstünü
çalılarla kapattı. Yüce yaratanın hikmeti Mustafa
tüm bunlara rağmen uyumaya devam ediyordu.
Ayşe eline uzunca bir sopa aldı ve Ahmet Çavuş’un
yanına koştu. O sırada kapıda birkaç tane terörist göründü.
Ahmet Çavuş mavzerde kalan son kurşunu “Ya
Allah” diyerek teröristlere gönderdi. Önde ki terörist
bacağından vurulup yere yığıldı, arkada ki terörist
tüfeğiyle Ahmet Çavuşu vurdu. Ayşe, Ahmet Çavuş’u
yerde kanlar içinde görünce dünyası başına yıkıldı. İleri
atıldı var gücüyle ama sadece birkaç adım sonra o
da vuruldu Ahmet’inin yanına düştü. Teröristler katlettikleri
insanların evlerini yağmalayıp, işlerine yarayan
eşyaları alırlardı ama bu gece iş farklıydı, terörist
evi yağmalamaktan vazgeçip arkadaşına yardım etti ve
oradan hızla uzaklaştılar. Ahmet Çavuş’un ve Ayşe’nin
yüzleri tavana bakıyordu. İkisinin de gözleri açıktı. Nasıl
açık olmasın geride Mustafa’larını bırakmışlardı.
Gecenin karanlığı yerini sabahın aydınlığına bıraktı.
Keşke gün hiç doğmasaydı. Her yerde insan kanı
vardı evler yağmalanmış eşyalar ortalara saçılmıştı.
Çoğu kendini koruyamamıştı bile. Hamile kadınlar,
sabi bebeler, yaşlı insanlar… Gözü dönmüş hainler
kimseyi ayırmamıştı. Kendi türüne bu kadar vahşet
gösteren başka bir canlı olamazdı bu kainatta. Askerler
ulaşmıştı sabahın ilk ışıklarıyla köye. Evlere girip son
bir umut yaşayan birilerini arıyorlardı ama nafileydi
bütün çabalar ne bir ses ne de bir işaret vardı. Yan köy-
385