Ödenmiş Bedeller Unutulmasın Mehmet Akif İnan ... - Eğitim Bir Sen

Ödenmiş Bedeller Unutulmasın
Mehmet Akif İnan Hatıra Yarışması
(nisan) beşinin, karıcık kocacık kışının, vs geleceğini,
dolayısıyla buraların kışının uzun sürdüğünü ona göre
kış hazırlığının yapılması gerektiğini anlattı uzun süre
muhtar. Onlardan çok şey öğreniyorum. Zor şartlarda
nasıl baş edilebilir, yardımlaşmanın ve bizim oralarda
empati dedikleri; ama onların bu kelimeyi bilmeden de
gerçek manada empati kurmanın nasıl olacağını daha
bir çok şeyi onlardan öğrendim. Şimdi daha iyi anlıyorum
hayatın kitaplardan değil yaşanarak öğrenilebileceğini.
Sıcacık ve temiz insanın içinin ısınabileceği bir
lojman oluyor öğretmene değer vermenin gerçek manada
uygulayıcılarının yardımlarıyla. Her geçen gün
biraz daha ısınıyorum onlara ve biraz daha alışıyorum
bu köye. Günler, haftalar geçiyor her şey biraz daha iyi
oluyor. Okul her gün biraz daha eğitim öğretime uygun
hale geliyor. Öğrenciler mutlu, aileleri gelecekten daha
umutlu. Nasıl mutlu olmasınlar eğitim alacaklar, nasıl
umutlu olmasınlar çocukları da kendileri gibi olmayacak.
Onlar kendileri gibi meşakkatli bir hayat sürmeyecekler.
Daha anlayışlı, daha doğru karar verebilen,
milletine ve vatanına faydalı bireyler olacak.
Acaba geleceğe dair her umut, çocukların yüzüne
yerleşmeye başlayan gülücükler bu kadar kısa ömürlü
mü olmalıydı? Günün ilk dersi ve dersin ilk dakikaları.
Sınıf orta yerde yanan sobayla yavaş yavaş ısınıyor,
öğrenciler pür dikkat… Anlatmak gerek bir şeyleri,
anlatıyorum. Sorular, cevaplar… Öğrenciler mutlu.
Yıllardır öğretmensizliğin acısını çıkartır gibiler ve bu
mutluluğun devamı için de içten içe birbirlerine karşı
ant içiyorlar. Kapı açılıyor ve içeri üç kişi giriyor.
Gelmem gerekiyormuş onlarla. “Nereye?” diyorum.
“Karakola” diyor birisi. “Neden?” demiyorum. Susuyorum
sadece susuyorum. Ya da sormamam gerektiğini
düşünerek susuyorum. Hem susmasam sorsam neden
sorusunu, cevapsız kalacağını da biliyorum. Üzerime
193